Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Obcować
20 | Miłosierdzie Moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe... obcuję z duszami cierpiącymi. |
27 | Od tej chwili dusza moja obcuje z Bogiem, jako dziecię ze swym ukochanym Ojcem. |
29 | Mówi mi, że Pan Jezus w ten sposób obcuje tylko ze świętymi, ale nie z takimi duszami jak siostra... |
74 | Jeżeli Tyś prawdziwie Bogiem moim, który obcujesz ze mną... niech ta wychowanka... |
115 | W sposób duchowy obcuje ona z Panem w miłosnym odpocznieniu. Mówi do Pana bez wyrażenia... |
121 | Po tych oczyszczeniach i próbach Bóg obcuje w duszy w sposób szczególny... |
122 | Mówiła mi, że niepodobna, aby Bóg tak obcował ze stworzeniem. |
133 | Pan Jezus tylko ze świętymi duszami obcuje, zapamiętaj to sobie. |
133 | upokarzałam się i mówiłam: Jezu, Ty z takimi nędznymi podobno nie obcujesz? |
163 | Obcować będę szczerze nawet z tymi, o których wiem, że nadużywać będą dobroci mojej... |
173 | Przecież ci powiedziała... że z takimi duszami nędznymi to Pan Jezus w ten sposób nie obcuje... |
174 | Właśnie z takimi nędznymi duszami tak Pan Jezus obcuje, i im się siostra więcej będzie uniżać... |
184 | dlatego obcuję z tobą jako dziecię, aby cię nauczyć pokory i prostoty. |
234 | Jezus wiedział, dlaczego się lękałam obcować z Nim, i wcale Go to nie obrażało. |
236 | Obcować szczerze z tymi, co stale kłują - wymaga wielkiego zaparcia. |
262 | Jezus udzielił mi światła, jak obcować z pewnymi osobami. |
332 | niepojęta jest wielkość Moja, lecz obcuję tylko z maluczkimi - żądam od ciebie dziecięctwa... |
335 | Jezu, czemu teraz obcujesz ze mną, przybierając postać małej dzieciny? |
335 | dopokąd się nie nauczę prostoty i pokory, to będzie ze mną obcował jako małe dziecię. |
440 | niech się nie lęka obcować z Panem żadna dusza i niech się nie wymawia niegodnością swoją... |
448 | dobroci Boża, jak piękny jest świat wewnętrzny, że już tu na ziemi obcujemy ze świętymi. |
461 | Jezus pragnie, żeby dusza, która z Nim ściśle obcuje, była pełna pokoju, pomimo cierpień... |
467 | całe rekolekcje bez przestanku obcowałam z Jezusem i zżyłam się z Nim całą mocą serca swego. |
472 | Dusza moja obcuje [z] tymi Trzema, lecz słowami nie umiem tego wyrazić... |
494 | żebyś była wobec zastępcy Mojego... jak dziecko... inaczej opuszczę cię i nie będę obcował z tobą. |
603 | powiedział mi Jezus, że ja... pełnię wolę Bożą i dlatego... łączę się z tobą i obcuję. |
603 | Zrozumiałam, jak bardzo Bóg nas miłuje... jak łatwo z Nim obcować... |
626 | w czasie benedykcji, chwilę dusza moja obcowała z Bogiem Ojcem... |
633 | cierpienie innych jest cierpieniem moim, bo inaczej nie śmiałabym obcować z Panem Jezusem. |
644 | To mi nie wolno obcować z Tym, którego tak gorąco pragnę? |
766 | Jezu... Ty wiesz, jakich trzeba wysiłków, aby obcować... z tymi, od których natura nasza ucieka... |
870 | Bóg uniżył dla mnie, ten Pan nad pany - A cóż jestem ja, nędzna, że obcujesz tak ze mną? |
881 | nie mam wykształcenia... pieniędzy, jestem przepaścią nędzy, boję się obcować z ludźmi. |
882 | Takich widzeń mam niewiele, ale częściej obcuję z Panem w sposób głębszy. |
892 | poznać w duchu klasztor Miłosierdzia Bożego... Jezu, dajesz mi duchowo obcować z tymi duszami... |
912 | Zniżasz swój majestat, aby obcować z biednym stworzeniem. |
968 | zwolnioną jesteś od szczegółowego zdawania sprawy przełożonym z tego, jak obcuję z tobą. |
994 | usłyszałam pieśń: Dobranoc, Głowo święta Jezusa mojego... obcowałam z Ojcem niebieskim. |
1021 | Obcuję ze stworzeniami o tyle, o ile się to Umiłowanemu mojemu podoba. |
1069 | wiem, że Tyś jest Pan... który obcujesz ze mną, to jednak... jestem posłuszna spowiednikowi. |
1069 | Powiedz spowiednikowi, że tak poufale obcuję z duszą twoją, bo nie kradniesz darów Moich... |
1121 | Po Komunii św. chwilę obcowałam z Ojcem niebieskim. |
1194 | Jezus dał mi światło, jak... obcować z jedną z sióstr, która mnie pytała o wiele rzeczy duchownych... |
1200 | Od stworzeń nie żądam niczego; o tyle z nimi obcuję, o ile konieczność tego wymaga. |
1243 | ojca Andr[asza]... Pod koniec rozmowy prosiłam, aby mi pozwolił obcować z Panem... jak dawniej. |
1283 | Często daje mi Pan w wewnętrzny sposób poznać osoby, z którymi przy furcie obcuję. |
1302 | we własnym wnętrzu; w głębokości własnego jestestwa obcuję z Bogiem swoim. |
1440 | strzegł będzie nawet z zazdrością, ale dopóki będę maleńka, bo z takimi... lubi obcować... |
1481 | Dlaczego bierzesz postać takiego malutkiego, aby obcować ze mną? |
1527 | Pewna siostra ustawicznie mnie prześladuje... z tego powodu, że Bóg ze mną tak ściśle obcuje... |
1579 | Z zatwardziałymi grzesznikami obcowałeś łaskawiej, kiedy się do Ciebie udawali skruszeni. |
1591 | Białą Hostią spowity, Kieruje całym światem, obcuje z duszami. |
1600 | nie jest to wieczne i całkowite zjednoczenie, chociaż... często obcujesz ze mną bez żadnej zasłony. |
1684 | Często obcuję z duszami konającymi, wypraszając im miłosierdzie Boże. |
1781 | Dusza moja obcowała z Duchem Świętym, który jest tym samym Panem jak i Ojciec, i Syn. |