23 listopada 2021 roku nad ranem w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie na Grochowie do domu Ojca Niebieskiego odeszła s. M. Jadwiga – Teresa Szczuka. W Zgromadzeniu służyła Bogu i ludziom 67 lat.
Przyszła na świat 5 listopada 1934 roku w rodzinie Stefana i Jadwigi z domu Mońko w miejscowości Kleśniska, parafia Parzymiechy, archidiecezja częstochowska, gdzie też następnego dnia po urodzeniu została ochrzczona. Sakramentu bierzmowania udzielił jej bp Teodor Kubina 29 czerwca 1946 roku. Przez dwa lata pracowała w Budownictwie Wojskowym we Wrocławiu jako pomoc księgowej.
Do Zgromadzenia wstąpiła 3 października 1954 roku w Rabce. 2 sierpnia 1955 roku została przyjęta do postulatu w Krakowie, gdzie też 2 lutego 1956 roku rozpoczęła nowicjat. Mistrzynią nowicjatu, potem junioratu i trzeciej probacji była s. Konsolata Romańska. Pierwsze śluby zakonne złożyła w Krakowie 2 sierpnia 1958 roku, Śluby wieczyste – 15 sierpnia 1963 roku w Walendowie.
W Zgromadzeniu s. Jadwiga ukończyła 3-letnie Studium Nauczycielskie w Warszawie. Jako postulantka i nowicjuszka pomagała w różnych domach Zgromadzenia. W latach 1963 -1978 była główną opiekunką I oddziału w Domu Pomocy Społecznej dla Kobiet psychicznie chorych w Walendowie. Przez kolejne dwa lata pracowała jako pomoc wychowawczyni w świetlicy dla młodzieży w domu Zgromadzenia przy ul. Żytniej w Warszawie. W 1980 roku objęła obowiązek przełożonej klasztoru w Walendowie, pełniąc równocześnie funkcję dyrektora Domu Pomocy Społecznej. Po 7 latach objęła dyrektorstwo w Domu Pomocy Społecznej dla Kobiet przewlekle, somatycznie chorych w Warszawie na Grochowie. Wtedy podjęła się niezwykle trudnego zadania – wybudowania nowego Domu Pomocy Społecznej, który spełniałby wysokie wymagania nowych przepisów. Rezultatem trwającej dziesięć lat budowy – która wymagała ogromnej pracy, funduszy (zbierania grosz do grosza) i wielkiego zaufania Bogu, że niemożliwe może stać się możliwe – było powstanie nowoczesnego, pięknego obiektu z dużym ogrodem dla 100 przewlekle chorych kobiet. W 2001 roku s. Jadwiga wyjechała do domu generalnego w Warszawie przy ul. Żytniej, gdzie była furtianką. Po 10 latach posługi na Żytniej w Warszawie powróciła do “swojego domu” na Grochowie, gdzie do lutego 2020 roku (do wybuchu pandemii) także pełniła obowiązek furtianki, mimo podeszłego wieku zawsze z tym samym zapałem, poczuciem obowiązku i gorliwością apostolską. Życie siostry Jadwigi było wypełnione modlitwą bez względu na wielość obowiązków i miłością ludzi, do których posyłał ją Bóg. Zmarła w 87 roku życia i 67 powołania zakonnego.
Msza św. pogrzebowa sprawowana będzie w kaplicy Domu Pomocy Społecznej przy ul. Hetmańskiej 44 w Warszawie 30 listopada o godzinie 10.30. Ostatnie pożegnanie – na Starych Powązkach o godzinie 13.30 (kondukt od IV bramy do grobowca Zgromadzenia). Niech odpoczywa w pokoju!
