Forma głoszenia orędzia Miłosierdzia przez czyn, słowo i modlitwę w poszczególnych klasztorach zależna jest od lokalnych warunków i potrzeb środowiska. Siostry posługują m. in. w więzieniach, wyjeżdżają do parafii, na sympozja, kongresy, do szkół, na spotkania z różnymi wspólnotami, by dzielić się darem orędzia Miłosierdzia, które Jezus przekazał przez św. Siostrę Faustynę, i budzić nadzieję w sercach ludzi. Mają świadomość, że uczestniczą nie tylko w życiu, ale i w misji Jezusa objawiającego światu miłosierną miłość Boga do każdego człowieka, który posługując się ludźmi, czyni to także dzisiaj.
Należy popierać wszelkie inicjatywy w tej nowej i doniosłej dziedzinie, tak aby Ewangelia Chrystusa była głoszona również przy pomocy tych nowoczesnych mediów. Poszczególne Instytuty niech będą gotowe do współpracy i do zaangażowania swoich sił, środków i osób w realizację wspólnych projektów w różnych sektorach społecznego przekazu
Orędzie Miłosierdzia, które Chrystus przekazał przez św. Siostrę Faustynę, wymaga szerokiego otwarcia się Zgromadzenia na współpracę z mediami. Siostry dzielą się tym darem w mediach na różne sposoby, poprzez wywiady prasowe, udział w filmach, programach radiowych i telewizyjnych poświęconych modlitwie do Miłosierdzia Bożego oraz życiu i misji św. Siostry Faustyny. Od 2004 roku z Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach w każdy piątek transmitowana jest przez TV Puls modlitwa w Godzinie Miłosierdzia, Koronka do Miłosierdzia Bożego, wywiady o miłosierdziu Boskim i ludzkim oraz życiu i misji św. Siostry Faustyny. Z mediami współpracują także pozostałe klasztory Zgromadzenia w Polsce i poza granicami kraju. W Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach od 1987 roku wychodzi pismo w całości poświęcone tajemnicy miłosierdzia Boskiego i ludzkiego oraz życiu i misji św. Siostry Faustyny pt. „Orędzie Miłosierdzia”.
Wydawnictwo powołane zostało przez Przełożoną Generalną na podstawie Aktu Powołania L.dz. 166/02, z dnia 16 listopada 2002 roku oraz w oparciu o art. 12 i art. 46 Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego /Dz. U. 1989.29.154/.
Celem Wydawnictwa jest głoszenie tajemnicy miłosierdzia Bożego oraz upowszechnianie życia i misji św. Siostry Faustyny.
Formą realizacji celu Wydawnictwa jest:
- głoszenie słowem pisanym miłosierdzia Bożego, w szczególności przez wydawanie książek, opracowań naukowych, modlitewników, broszur, folderów, obrazów, obrazków, śpiewników, materiałów powołaniowych, itp.,
- przygotowywanie kaset magnetofonowych, CD, DVD i kaset Video o treści religijnej,
- wytwarzanie dewocjonaliów, paramentów i szat liturgicznych do sprawowania kultu religijnego,
- sprzedaż hurtowa, detaliczna i wysyłkowa pozycji wydawniczych, kaset magnetofonowych, CD, DVD i kaset Video, dewocjonaliów oraz paramentów, szat liturgicznych itp.
Statut Wydawnictwa „Misericordia” (par. 6, 7)
Przychylając się do prośby Rady Generalnej Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, Metropolita Krakowski Franciszek kard. Macharski, na podstawie kan. 312 § 1 n. 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego, 6 marca 1996 roku erygował Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” z siedzibą w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach i nadał mu publiczną, kościelną osobowość prawną. Wraz z tym aktem zatwierdził statut stowarzyszenia, które ma nieść ludzkości Boże Miłosierdzie (Akt erekcyjny stowarzyszenia „Faustinum”).
Stowarzyszenie „Faustinum” zrzesza kapłanów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich, którzy pragną włączyć się w misję św. Siostry Faustyny głoszenia światu orędzia Miłosierdzia poprzez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę pod kierunkiem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i duchową opieką Towarzystwa Jezusowego. Stowarzyszenie „Faustinum” ma charakter formacyjny, prowadzi programową formację dla apostołów Bożego Miłosierdzia w kilku językach przy klasztorach Zgromadzenia, przez kapłanów w parafiach w Polsce i poza granicami kraju, oraz poprzez wysyłanie materiałów formacyjnych dla wolontariuszy i członków „Faustinum”, którzy nie mają możliwości uczestnictwa we wspólnotach formacyjnych.
Swój apostolat pełni Zgromadzenie w domach własnych w formie opieki całkowitej (…) lub w formie opieki otwartej (art. 79 Konstytucji).
Apostolską pieczą w domach Zgromadzenia siostry obejmują dziewczęta i kobiety potrzebujące głębokiej odnowy moralnej, samotne matki, dzieci, młodzież, osoby chore i niepełnosprawne, a także osoby pragnące pogłębić swoje życie duchowe na spotkaniach formacyjnych, dniach skupienia czy rekolekcjach. Dzieła miłosierdzia prowadzone przez Zgromadzenie są pierwotną i podstawową formą uobecniania w Kościele i świecie miłosiernej miłości Boga pochylającego się nad każdą ludzką nędzą, a zwłaszcza moralną.
Modlitwa jest pierwszym i głównym zadaniem osoby konsekrowanej. Ma ona utrzymywać siostry w coraz głębszej łączności z Chrystusem, zajmując miejsce istotne i nadając sens całemu ich życiu (art.46 Konstytucji).
Każda siostra poświęca na modlitwę ponad 4 godziny dziennie. Ośrodkiem życia Zgromadzenia jest codzienna Msza święta, która jest źródłem uświęcenia sióstr i ich działania apostolskiego. Szczególne miejsce poza Eucharystią, Liturgią godzin, medytacją słowa Bożego i adoracją Najświętszego Sakramentu zajmuje nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez św. Siostrę Faustynę i nabożeństwo do Maryi Matki Miłosierdzia. Modlitwą i pokutą obejmują siostry potrzeby świata, Kościoła, Ojczyzny, Zgromadzenia i osoby powierzone im przez Opatrzność.
Zadanie wypraszania miłosierdzia Bożego dla nas i całego świata szczególny wymiar znajduje w klasztorze kontemplacyjnym Zgromadzenia w Świnicach Warckich. Jednać będziesz ziemię z niebem – mówił Pan Jezus do Siostry Faustyny – łagodzić będziesz słuszny gniew Boży, a wypraszać będziesz miłosierdzie dla świata. Oddaję ci w opiekę dwie perły drogocenne sercu Mojemu, a nimi są dusze kapłanów i dusze zakonne, za nich szczególnie modlić się będziesz, ich moc będzie w wyniszczeniu waszym. Modlitwy, posty, umartwienia, prace i wszystkie cierpienia łączyć będziesz z modlitwą, postem, umartwieniem, pracą, cierpieniem Moim, a wtenczas będą miały moc przed Ojcem Moim (Dz. 531).
