O Jezu mój, chociaż pójdę do Ciebie i napełnisz mnie sobą, to będzie pełnia szczęścia mojego, jednak nie zapomnę o ludzkości; pragnę uchylić zasłony nieba, aby o miłosierdziu Bożym nie wątpiła ziemia. Odpocznienie moje jest w głoszeniu miłosierdzia Twego (Dz. 930).