Opowiedział im też inną przypowieść. „Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał na swoim polu dobre ziarno. Gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel, nasiał chwastu pomiędzy pszenicę i odszedł. Kiedy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wówczas ukazał się także chwast. Wtedy słudzy poszli do właściciela i zapytali: ‘Panie! Przecież dobre ziarno zasiałeś na polu. Skąd więc wziął się chwast?’. A on odpowiedział: ‘To dzieło nieprzyjaciela’. Wtedy słudzy rzekli: ‘Czy chcesz, żebyśmy poszli i powyrywali go?’. On odparł: ‘Nie. Gdyż w czasie zbierania chwastu moglibyście wyrwać z nim także pszenicę. Pozwólcie im rosnąć razem aż do żniw. A w czasie żniw powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw chwast, zwiążcie go w snopy i spalcie. Pszenicę natomiast zanieście do mego spichlerza’”.
Opowiedział też inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarna gorczycy, które pewien człowiek zasiał na polu. Jest ono wprawdzie najmniejsze ze wszystkich nasion, ale gdy wyrośnie, przewyższa inne krzewy. Staje się drzewem, a ptaki przylatują i zakładają gniazda wśród jego gałęzi”.
Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: „Królestwo Boże podobne jest do kwasu, który pewna kobieta wzięła i wymieszała z trzema miarami mąki, a wszystko się zakwasiło”. Wszystko to mówił Jezus do tłumów w przypowieściach. A bez przypowieści nic im nie mówił. Tak wypełniło się słowo przekazane przez proroka: ‘Będę mówił w przypowieściach, będę ogłaszał rzeczy zakryte od początku świata’.
Potem opuścił tłumy i wszedł do domu. Uczniowie podeszli do Niego i prosili: „Objaśnij nam przypowieść o chwaście na roli”. On więc powiedział: „Siewcą dobrego nasienia jest Syn Człowieczy, a rolą jest świat. Dobrym ziarnem są synowie królestwa, a chwastem – synowie Złego. Nieprzyjacielem jest diabeł, a żniwem koniec świata. Żniwiarzami zaś są aniołowie. Podobnie jak zbiera się chwast, żeby spalić go w ogniu, tak też będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy wyśle aniołów, a oni usuną z jego królestwa wszystkie przyczyny upadku oraz tych, którzy postępują niegodziwie. I wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Sprawiedliwi natomiast zajaśnieją jak słońce w królestwie swego Ojca. Kto ma uszy, niech słucha (Mt 13, 24-43).
Na Facebooku w grupie: Sanktuarium Bożego Miłosierdzia można podzielić się skojarzeniami z „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny, jakie rodzą się wpływem rozmyślania tego fragmentu Ewangelii, a także własną refleksją nad medytowanym tekstem słowa Bożego.
Pod takim hasłem 22 lipca br. w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Nižnym Hrušovie na Słowacji odbędą się rekolekcje dla kobiet. W programie wprowadzenie do medytacji o. Andreja Valenta OCD, Msza św., konferencja siostry Jany Marii na temat „Miłosierdzie jest większe niż grzech”, modlitwa w Godzinie Miłosierdzia i Koronka do Miłosierdzia Bożego, czas na osobistą modlitwę, świadectwa i dziele się doświadczeniem Bożego miłosierdzia. Zapisy do 19 lipca: e-mail: sr.jana.milosrdenstvo.sk, tel.: 0907 464 479.
22 lipca br., w Waszyngtonie odbędzie się całodniowe spotkanie młodzieży z kilku diecezji USA, która w ubiegłym roku uczestniczyła w ŚDM w Krakowie i której bliska jest ta idea. Tematem tego spotkania – WYD Unite – będą słowa z „Magnificat”: „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. W programie: wspólna modlitwa z udziałem kilku biskupów i sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, które m.in. poprowadzą modlitwę w Godzinie Miłosierdzia i Koronkę do Miłosierdzia Bożego, konferencje, wydarzenia, rozmowy indywidualne…
22 lipca w kalendarzu liturgicznym wpisane jest wspomnienie obowiązkowe św. Marii Magdaleny, która jest patronką dobrej przemiany. Od początku patronuje też Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, szczególnie dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego odrodzenia, wychowaniem których zajmują się siostry. Obrazy i figury świętej znajdują się w wielu klasztorach tego Zgromadzenia. W kaplicy klasztornej z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny w Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach – jej figura znajduje się w ołtarzu głównym poświęconym patronce Zgromadzenia – Matce Bożej Miłosierdzia.
10 lipca br. z sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowie Wielkopolskim do stolicy kultu Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach wyruszy XV Wielkopolska Piesza Pielgrzymka: „Od Miłosierdzia do Miłosierdzia” pod hasłem: „Idźcie i głoście” Pielgrzymi będą u celu 21 lipca. Po drodze 16 lipca dołączą do pielgrzymki pątnicy z Poznańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, którzy przedłużą swój szlak wędrówki do Krakowa-Łagiewnik. Duchowo łączyć się będą w pielgrzymami w modlitwie słuchacze Radia Rodzina diecezji kaliskiej.
21 lipca br. w imieniu Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia s. M. Leonia Ostrowska z klasztoru w Tawrijsku na Ukrainie przekaże relikwie św. Siostry Faustyny do kościoła pw. Bożego Miłosierdzia w Muszkutyńcach, par. Dunajowce, woj. Chmielnicki. Przy tej okazji podzieli się orędziem Miłosierdzia zapisanym w „Dzienniczku”, a wierni po Eucharystii i adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie będą mieli okazję, by uczcić relikwie Apostołki Bożego Miłosierdzia.
W dniach 17-20 lipca br. hruszowska wspólnota Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia wraz proboszczem parafii Najświętszego Ciała i Krwi Pana Jezusa ks. Františkiem Petrom Denný organizują letni obóz dla dzieci pod hasłem „Z Matką Bożą do nieba“. Inspiracją tematyczną do rozmów, konkursów i zabaw jest 100. rocznica objawień Matki Bożej w Fatimie.
12 lipca br. z Sanktuarium Miłosierdzia Bożego Archidiecezji Warszawskiej w Ożarowie Mazowieckim wyruszy kolejna pielgrzymka rowerowa do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Pielgrzymi w ciągu 5 dni pokonają trasę o długości 358 km, nawiedzając po drodze liczne sanktuaria: w Lewiczynie (sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia), Nowym Mieście (sanktuarium bł. o. Honorata), Studziannej (sanktuarium Najświętszej Rodziny), Paradyżu (sanktuarium Pana Jezusa Cierpiącego), Januszewicach (sanktuarium Krzyża Pana Jezusa), Włoszczowej (sanktuarium NMP Miłosierdzia), Dzierzgowie (sanktuarium NMP Płaczącej), Przegini (sanktuarium Najświętszego Zbawiciela), Racławicach (sanktuarium NMP Racławickiej), Paczółtowicach (sanktuarium NMP Paczółtowskiej) oraz Czernej (sanktuarium NMP Szkaplerznej i św. o. Rafała Kalinowskiego). Do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, przed cudowny obraz Jezusa Miłosiernego i do grobu św. Siostry Faustyny pątnicy przybędą 16 lipca.
W dniach 10-14 lipca br. odbyło się spotkanie jubileuszowe sióstr przeżywających w tym roku srebrny jubileusz profesji zakonnej. Siostry Jubilatki spotkały się w domu zakonnym w Rabce-Zdroju.
11 lipca odbyła się pielgrzymka do Kalwarii Zebrzydowskiej. Po Mszy Świętej odprawionej w intencji Jubilatek przez ks. Daniela ze Szczecina w kaplicy Matki Bożej siostry udały się na Dróżki Pana Jezusa.
12 lipca siostry nawiedziły Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach w Zakopanem, a następnie Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej Królowej Tatr, podziwiając po drodze przepiękny widok rozciągający się z Rusinowej Polany.
13 lipca siostry Jubilatki zwiedzały Rabkę, Park Zdrojowy, cmentarz, parafię. Po południu odbyło się spotkanie z siostrą mistrzynią Agnieszką, a wieczorem wspólne ognisko i wspomnienia.
Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Zgromadziły się wokół Niego tak wielkie tłumy, że musiał wsiąść do łodzi, podczas gdy cały lud pozostał na brzegu. I wiele im mówił w przypowieściach.
Powiedział: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły koło drogi. Przyleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt kamienisty, gdzie było mało ziemi, i szybo wzeszły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy pokazało się słońce, przypaliło je i uschły, bo nie zapuściły korzeni. Inne padły między ciernie. A ciernie wyrosły i przygłuszyły je. Jeszcze inne padły na glebę urodzajną i wydały plon: jedno stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niech słucha.
Wtedy uczniowie podeszli do Niego i zapytali: „Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?”. A On odpowiedział: „To wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, a nie tamtym. Bo temu, kto ma, będzie dodane i będzie miał w nadmiarze. A temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, gdyż patrzą, a nie widzą, słuchają, a nie słyszą i niczego nie rozumieją. Tak spełnia się na nich proroctwo Izajasza: ‘Będziecie przysłuchiwać się, ale nic nie zrozumiecie, będziecie się wpatrywać, ale nie zobaczycie. Skamieniało bowiem serce tego ludu, ich uszy dotknęła głuchota, a oczy ślepota, bo nie chcą widzieć ani słyszeć, i nie chcą zrozumieć ani się nawrócić, żebym ich uzdrowił’. Lecz szczęśliwe wasze oczy, że widzą, i uszy, że słyszą. Zapewniam was bowiem: wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Posłuchajcie zatem objaśnienia przypowieści o siewcy. Do tego, który słucha nauki o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i wyrywa to, co zostało zasiane w jego sercu. Taki człowiek przypomina ziarno zasiane koło drogi. A do ziarna zasianego na gruncie kamienistym podobny jest ten, kto słucha słowa i przyjmuje je natychmiast z radością, ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Dlatego gdy przychodzą trudności lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Do ziarna zasianego między cierniami podobny jest ten, kto słucha słowa, ale codzienne troski i powaby bogactwa zagłuszają w nim słowo i nie wydaje ono owocu. Wreszcie do ziarna zasianego na glebie urodzajnej podobny jest ten, kto słucha nauki i ją rozumie. Dlatego przynosi plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a trzeci trzydziestokrotny” (Mt 13, 1-23).
Na Facebooku w grupie: Sanktuarium Bożego Miłosierdzia można podzielić się skojarzeniami z „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny, jakie rodzą się wpływem rozmyślania tego fragmentu Ewangelii, a także własną refleksją nad medytowanym tekstem słowa Bożego.
