Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Pan
| 9 | przed Najświętszym Sakramentem i prosiłam Pana, aby mi raczył dać poznać, co mam czynić dalej. |
| 13 | rzekłam do Pana Jezusa: Dopomóż mi, nie zostawiaj mnie samej. |
| 14 | matka... Michaela, po... rozmowie każe mi iść do Pana domu i zapytać się, czy mnie przyjmie. |
| 14 | Zrozumiałam zaraz, że mam się zapytać Pana Jezusa. |
| 14 | zapytałam Jezusa: Panie domu tego, czy mnie przyjmujesz? |
| 14 | przełożona... zapytała: No, czy Pan przyjął cię? |
| 14 | Jeżeli Pan przyjął, to i ja przyjmę. |
| 19 | ujrzałam na firance oblicze Pana Jezusa bolesne bardzo. |
| 19 | Tu cię wezwałem, a nie gdzie indziej, i przygotowałem wiele łask dla ciebie. Przeprosiłam Pana... |
| 20 | zapytałam się Pana Jezusa: Za kogo jeszcze mam się modlić? |
| 23 | Bóg siostrę chce mieć w niebie bardzo blisko siebie. Niech siostra ufa bardzo Panu Jezusowi. |
| 28 | poprosiłam... przełożoną do pokoiku siostry Alojzy i powiedziałam żądanie Pana Jezusa. |
| 28 | Jeżeli Pan Jezus da siostrze siły kolosa, to ja pozwolę na te umartwienia. |
| 28 | ujrzałam Pana Jezusa, który stał w drzwiach kuchni... |
| 28 | powiedziałam Panu: Każesz mi iść prosić o te umartwienia, a matka przełożona nie chce mi pozwolić. |
| 29 | Kiedy się dowiedziała jedna z matek o moim stosunku tak bliskim z Panem... |
| 29 | Mówi mi, że Pan Jezus w ten sposób obcuje tylko ze świętymi... |
| 36 | wezwana na sąd Boży. Stanęłam przed Panem sam na sam. |
| 36 | nawet z takich cieni drobnych trzeba zdawać rachunek przed Panem. |
| 36 | Odpowiedziałam: Ja jestem sługą Twoją, Panie. |
| 42 | unikam wewnętrznie spotkania się z Panem. |
| 42 | ujrzałam w progu Pana... rzekł te słowa: Idź, ale Ja ci zabieram serce twoje. |
| 42 | poszłam do przełożonej i powiedziałam... powód, dla którego... wróciłam, i przeprosiłam Pana... |
| 44 | Hostia przemieniła się w żywego Pana... |
| 45 | Nie powiedziałam o tym zaraz matce, ale niepokój, jaki dopuścił Pan na mnie... |
| 46 | Często odczuwałam mękę Pana Jezusa w ciele moim... |
| 47 | kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. |
| 47 | W milczeniu wpatrywałam się w Pana... |
| 51 | Kiedy prosiłam Pana Jezusa o jakiś znak... |
| 51 | na świadectwo, iż... Ty jesteś Bóg i Pan mój... |
| 54 | Jeżeli jesteś Pan mój, to proszę, pobłogosław mi. |
| 54 | powiedział mi Pan, że bardzo Mu się podoba ufność moja. |
| 55 | ażeby życie siostry było czyste jak łza przed Panem... |
| 57 | niepojęcie Ciebie zapala nowym płomieniem serce moje ku Tobie, Panie. |
| 64 | odpowiedział mi Pan: Wycieczka ta będzie ze szkodą twojej duszy. |
| 64 | dziękowałam Panu za to, że mnie zatrzymał w domu. |
| 65 | przychodzi czas odlewania kartofli - spieszę pierwsza, ufna w słowa Pana. |
| 68 | patrzę w duszę siostry, widzę... łaski szczególne, a widząc... składam dzięki Panu. |
| 69 | wzmocnij me siły słabe. Ty, Panie, wszystko możesz. |
| 69 | nie wyczerpało się, Panie, miłosierdzie Twoje... |
| 71 | ujrzałam Pana Jezusa stojącego w tym ganku... |
| 71 | Milczenie moje było odpowiedzią dla Pana... |
| 72 | Najsłodsze Serce Pana... błagam Cię za biednymi grzesznikami. |
| 72 | niech ufa dusza wszelka w męce Pana... |
| 73 | Panie, chociaż Cię pojąć nie mogę i nie rozumiem działania Twego... |
| 73 | Jeżeli jest taka wola Twoja, Panie, bym zawsze żyła w takiej ciemności... |
| 73 | Kiedy czuję, że cierpienie przechodzi siły... uciekam się do Pana... |
| 73 | milczenie jest mową moją do Pana. |
| 74 | niepewności zawsze pochodziły od zewnątrz, bo w głębi duszy czułam, że Pan jest... |
| 74 | niewiele mam pomocy od ludzi, tym więcej uciekałam się do Pana... |
| 74 | niepewność, czy głos, który przemawia do mnie, od Pana jest... |
| 74 | rzekłam do Pana słowem wewnętrznym bez mówienia. |
| 74 | proszę Cię, Panie, niech ta wychowanka dziś jeszcze pójdzie do spowiedzi... |
| 78 | niech się stanie wszystka wola Twoja we mnie, o Panie... |
| 81 | Śpiew mojej duszy jest znany tylko Tobie, o Stwórco mój i Panie. |
| 85 | Jestem Panem w istności swojej i nie znam nakazów ani potrzeb. |
| 86 | rzekłam do Pana: Jezu... ta sprawa Twoją jest i dlaczego tak z nim postępujesz... |
| 87 | ujrzałam Pana Jezusa nad naszą kaplicą... |
| 87 | tak ją te promienie przejęły... jednak Pana Jezusa nie widziała. |
| 87 | nie mogłam jej powiedzieć, że widziałam Pana Jezusa. |
| 87 | Modliłam się za tę duszyczkę, aby jej Pan udzielił łask... |
| 88 | zapytałam się Pana: Jaka jest wola Twoja... w tej sprawie, w której mi się spowiednik każe spytać? |
| 89 | jako Pan żądał, tak się stało, że pierwszą cześć, jaką obraz ten odebrał od tłumów... |
| 89 | złączone jest dzieło odkupienia z dziełem miłosierdzia, którego żąda Pan. |
| 90 | Widziałam cię jako grono... wybrane przez Pana i rzucone w prasę cierpień. |
| 90 | zapytałam się Pana, czemu tak z nim postępuje... |
| 90 | powiedział Pan: Tak postępuję z nim na świadectwo, że dzieło to Moim jest. |
| 91 | Panie... życie moje... jest ustawiczną walką... |
| 91 | Chleb mocnych daje mi... siłę... i mam odwagę do pełnienia... czego żąda Pan. |
| 94 | Panie mój, rozpal miłość moją ku Tobie... |
| 95 | zaczyna się oczyszczać... i uniżać przed Panem... |
| 98 | z głęboką pokorą woła do Pana: Ratuj, bo ginę. |
| 102 | blisko chce Pan mieć siostrę przy sobie... |
| 103 | ujrzałam wewnętrznie Pana, który mi rzekł: Nie lękaj się... Ja jestem z tobą. |
| 104 | Świadoma jestem tego, co Pan dokonał jednym słowem w mej duszy, tym żyję. |
| 105 | Pan... mnie wyprowadził z tej męki, ale wierność posłuszeństwu podobała Mu się. |
| 106 | jeżeli się Panu podoba jakąś duszę prowadzić przez podobne męki, niech się nie lęka... |
| 107 | nie jestem z tej ziemi, wlał to Pan w moją duszę... |
| 108 | Prosiłam Pana - i nie dawał mi kierownika. |
| 108 | dał mi Pan kierownika, ale później. |
| 110 | Panie, nie boisz się duszy postawić nad brzegiem strasznej przepaści, gdzie ona się trwoży i lęka... |
| 112 | że w pewnych wypadkach... sam Pan mnie powstrzymywał. |
| 113 | Pan Jezus nie udziela się takiej duszy w sposób wyższy... |
| 113 | Dusza nieposłuszna nie odniesie... zwycięstwa, chociażby ją sam Pan Jezus bezpośrednio spowiadał. |
| 115 | obcuje ona z Panem w miłosnym odpocznieniu. |
| 115 | Mówi do Pana bez wyrażenia zmysłów. |
| 115 | Jest łączenie się z Panem wyższe i doskonalsze - to jest umysłowe. |
| 116 | Wszystko, o Panie, coś zamierzył względem mej duszy, jest przeniknięte miłosierdziem Twoim. |
| 117 | Strzeżmy się dorzucać cierpień innym, bo to się nie podoba Panu. |
| 120 | Kiedy dusza została oczyszczona i Pan poufale z nią przestaje... |
| 122 | Mówiłam nieraz wprost do Pana: Jezu, ja się Ciebie boję... |
| 123 | wbrew woli pogrążałam się w Bogu i Pan utrzymywał mnie przy sobie. |
| 125 | Pan zażądał, abym malowała ten obraz... |
| 127 | zaczęłam się modlić, i prosić Pana o spowiednika. |
| 127 | kapłana nie znajdowałam, który by mi... wypowiedział w imieniu Pana. |
| 127 | Proszę Cię, Panie, kieruj sam duszą moją... |
| 128 | najbliżej był Pan ze mną w tych prześladowaniach. |
| 128 | dawniejsze podejrzenia stały się im jakoby rzecz pewna... Tak się Panu podoba to. |
| 128 | chociaż mnie osobiście upokarzali... pozwalali mi na to, co żądał Pan... |
| 128 | w inny sposób czynili zadość żądaniom Pana i pozwalali mi na te pokuty i ostrości. |
| 130 | Zaczęłam unikać spotkania się z Panem we własnej duszy... |
| 130 | Pan mnie niejako ściga swymi darami... |
| 130 | wypowiedzieć najtajniejsze rzeczy, jakie są pomiędzy mną a Panem... |
| 131 | Taję... łaski... i czekam na tego, którego mi Pan przyśle. |
| 131 | prosiłam Pana, aby sam mi raczył dopomóc w tych chwilach... |
| 132 | niechaj dusza wierzy, że są to słowa samego Pana... |
| 133 | wybije z głowy, żeby Pan Jezus miał z siostrą tak poufale przestawać... |
| 133 | Pan Jezus tylko ze świętymi duszami obcuje, zapamiętaj to sobie. |
| 133 | Kiedy się spotkałam z Panem, upokarzałam się... |
| 135 | W czasie trzeciej probacji Pan dał mi poznać, żebym Mu się ofiarowała... |
| 135 | odpowiedziałam Panu jeszcze raz: Jestem nędzą... jak mogę być zakładniczką? |
| 135 | dał mi Pan poznać, czym są nawet najczystsze duchy wobec Niego. |
| 135 | Przesunęła się przed oczyma mojej duszy wizja, jak u Pana Jezusa w Ogrójcu. |
| 136 | dał mi Pan poznać, że... tajemnica ode mnie zależy, od... zgodzenia się na tę ofiarę... |
| 136 | Chociażby mnie nic z tego... nie dosięgło... przed Panem jest jakoby już wszystko dokonane. |
| 136 | duch mój pogrążył się w Panu i rzekłam: Czyń ze mną, co Ci się podoba... |
| 136 | Panie, bądź ze mną w każdym momencie życia moejgo. |
| 137 | Tajemnica... zaszła na tej adoracji... między mną a Panem... |
| 137 | mówiłam wiele z Panem, jednak bez słowa. |
| 137 | powiedział Pan: Jesteś rozkoszą dla Serca Mojego... |
| 138 | przytuliłam się do... Serca... Pana, dając poznać, że jestem gotowa do tego, na co się ofiarowałam. |
| 141 | Pan daje mi obiecaną pomoc, widzę ją w dwóch kapłanach... |
| 141 | przez ks. Sopoćkę w tym samym kierunku byłam prowadzona - tu się spełniła obietnica Pana. |
| 142 | duch mój rozradował się w Panu i zdawało mi się, że nie idę, ale biegnę... |
| 142 | Jedno jestem z Panem... |
| 142 | dusza moja trwała w ustawicznym miłosnym złączeniu z Panem. |
| 145 | kiedy mi Pan dał kierownika duszy, jestem wierniejsza łasce. |
| 145 | mi się nie zdarzyło, abym... otrzymała sprzeczną odpowiedź z tym, czego żądał Pan... |
| 145 | Dusza poznaje, że Pan liczy na nią... |
| 149 | Kiedy Pan sam chce być przy duszy i prowadzić ją, usunie wszystko, co zewnętrzne. |
| 149 | żaliłam się Panu... medytacji nie mogę przygotować, bo nie mam światła... |
| 149 | powiedział mi Pan, że... będzie przychodził i podawał mi punkty do jutrzejszej medytacji. |
| 149 | Pan tak zrządził, że czułam się opuszczona. |
| 149 | patrzę na siostrę jak na ukrzyżowaną, jednak zauważyłam, że Pan Jezus coś w tym ma. |
| 149 | Niech siostra będzie wierna Panu. |
| 150 | będziesz święta jak i ja, ale musisz ufać Panu Jezusowi. |
| 151 | nagrodził mi Pan wielką pociechą za to upokorzenie. |
| 154 | ujrzałam Pana... powiedział: Wiedz o tym, że jeżeli zaniedbasz sprawę malowania tego obrazu... |
| 154 | Po tych słowach Pana jakaś bojaźń wstąpiła w duszę moją i lęk. |
| 154 | powiedziałam Panu: Wszystko uczynię, co będzie w mej mocy... |
| 158 | ujrzałam... Pana Jezusa... rzekł łaskawie: To wszystko dla ciebie stworzyłem... |
| 158 | zdarza się, że udziela mi Pan największych łask wtenczas, kiedy ja się wcale ich nie spodziewam. |
| 160 | mój dzień, abym trzymała straż przed Panem Jezusem. |
| 160 | W dniu tym moim należy do mnie wynagradzać Panu za wszystkie zniewagi... |
| 160 | kapłan, który mi podawał Pana... druga Hostia uczepiła się rękawa i nie wiedziałam, którą przyjąć. |
| 160 | Ksiądz poszedł od końca balustrady komunikować, a ja trzymałam Pana Jezusa na rękach... |
| 160 | kiedy przyjęłam Pana Jezusa, to przecież nie mogłam mówić, że drugi upadł... |
| 163 | być żywym odbiciem Ciebie, o Panie... |
| 163 | Dopomóż mi do tego, o Panie, aby oczy moje były miłosierne... |
| 163 | Dopomóż mi, Panie, aby język mój był miłosierny... |
| 163 | Dopomóż mi, Panie, aby ręce moje były miłosierne... |
| 163 | Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne... |
| 163 | Niech odpocznie miłosierdzie Twoje we mnie, o Panie mój. |
| 167 | ujrzałam Pana... powiedział: ... wiele ci przygotowuję łask, które otrzymasz w tych rekolekcjach... |
| 168 | poszłam do Pana po wskazówki, jak mam postępować w czasie rekolekcji. |
| 169 | Rozmowa moja z Panem Jezusem przed zaczęciem rekolekcji. |
| 169 | Mówić będziesz tylko ze Mną i ze spowiednikiem... Pan Jezus okazał mi tyle swej życzliwości... |
| 173 | Szatan wmawia we mnie... że z takimi duszami nędznymi to Pan Jezus w ten sposób nie obcuje... |
| 173 | obcowanie z Panem Jezusem jest marzycielstwem... |
| 174 | Zamiast powiedzieć ojcu o... wątpliwościach, których mi narobiono w stosunku do Pana... |
| 174 | powiedział: Siostra nie dowierza Panu... że tak łaskawie z siostrą postępuje. |
| 174 | Do przełożonych siostra nie potrzebuje mówić o tych łaskach... tylko na... rozkaz Pana... |
| 174 | jeżeli Pan Jezus żąda czegoś, co jest na zewnątrz... |
| 174 | powinna siostra to spełnić, co żąda Pan... |
| 174 | Nie zważać na nic, ale zawsze być wierną Panu... |
| 174 | Właśnie z takimi nędznymi duszami tak Pan Jezus obcuje... |
| 174 | im się siostra więcej będzie uniżać, tym Pan Jezus więcej jeszcze będzie się łączył z siostrą. |
| 177 | Po odnowieniu ślubów i Komunii św. nagle ujrzałam Pana... |
| 180 | Pan udzielił mi wiele światła poznania Jego przymiotów. |
| 180 | Pierwszym przymiotem, jaki mi Pan dał poznać - to Jego świętość. |
| 180 | Drugie poznanie udzielił mi Pan - to jest Jego sprawiedliwość. |
| 183 | siostra będzie chodzić z Panem Jezusem, jak ksiądz idzie do chorych. |
| 183 | na probacji, zawsze chodziłam ze światłem, towarzysząc Panu... |
| 184 | jesteś takim malutkim, a ja wiem, że Ty jesteś mój Stwórca i Pan. |
| 188 | odprawiłam godzinę świętą, ujrzałam Pana Jezusa, jak cierpiał biczowanie. |
| 190 | zażądał Pan ode mnie, abym Mu się oddała jako ofiara na pewne cierpienie... |
| 190 | ofiara ta... trwa... bo ani się nie zdecydowałam na przyjęcie... ani... nie odmówiłam Panu. |
| 190 | moc jego zawiera się w dobrowolnym moim akcie wobec Niego, ale zarazem dał mi Pan poznać... |
| 195 | Panie, rozumiesz duszę moją we wszystkich jej dążeniach. |
| 198 | powiedział mi Pan: ... ufność i miłość twoja krępują sprawiedliwość Moją... |
| 199 | przepaść wyrówna łaska Twoja, Panie, i miłość. |
| 201 | w tych szarych kącikach umieścił Pan tyle szczęścia. |
| 201 | nawet w więzieniu może buchać... pełnia miłości ku Tobie, Panie. |
| 203 | w tym Poście, często odczuwam mękę Pana Jezusa w ciele moim... |
| 204 | Niech cechą siostry będzie wierność łasce Pana. |
| 205 | w czasie rezurekcji ujrzała[m] Pana Jezusa... |
| 209 | chociaż mi nieraz się zdaje, że i Pan mnie nie słyszy... |
| 210 | proszę Pana, aby raczył wzmacniać wiarę moją... |
| 213 | czy zechce mnie kto wysłuchać... postanowiłam... ufność mieć całą w Panu. |
| 219 | powiedział mi Pan: Córko Moja, niech cię nic nie przeraża... |
| 220 | Panie... żeś mnie nędzną wybrać raczył na oblubienicę... |
| 221 | duch mój jest z Panem, i to jest moja medytacja. |
| 222 | Podziękowałam za... łaskę Panu... bo ona pierwsza z przełożonych... nie robiła mi wątpliwości... |
| 224 | U stóp Pana szukać będę światła... |
| 224 | nie zapominając nigdy o dobrodziejstwach, [jakie] mi uczynił Pan, a zwłaszcza za łaskę powołania. |
| 224 | Chcę kwitnąć dla Stwórcy i Pana swego, zapomnieć o sobie, wyniszczać się zupełnie... |
| 225 | Przy każdej spowiedzi wspomnieć na mękę Pana... |
| 228 | Z... prostotą małego dziecka oddaję się dziś, Panie... |
| 229 | powiedział mi Pan: Tak Ja postępuję względem twojej duszy. |
| 231 | mam się stać jedno z Panem przez ślub wieczysty... |
| 231 | Przy pierwszym poznaniu Pana utonął wzrok mej duszy w Nim na wieki. |
| 231 | Z każdym zbliżeniem się do mnie Pana... rośnie w duszy miłość doskonalsza. |
| 237 | cokolwiek mam w sobie dobrego, Twoim jest, Panie... |
| 239 | Słowa Pana... w czasie ślubów wiecznych: Oblubienico Moja, na wieki są złączone serca nasze. |
| 239 | Prosiłam Pana, aby mi udzielił łaski nieobrażania Go... żadnym, nawet najdrobniejszym grzeszkiem... |
| 239 | pragnę wywyższenia imienia Twego, Panie. |
| 239 | Rzucam się jako maleńki pączek róży pod stopy Twoje, Panie... |
| 240 | Panie, przeistocz mnie zupełnie w siebie... |
| 243 | Za każde upokorzenie podziękuję Panu... |
| 252 | Czułam wyraźnie, że Pan jest przy mnie. |
| 252 | ujrzałam Pana, całego ranami pokrytego... |
| 252 | odpowiedziałam Panu: Jezu, więcej Cię kocham widząc Cię tak zranionego... |
| 258 | Rozmawiałam z Panem o pewnej duszy. |
| 258 | rzekł mi Pan: Nie lękaj się, nie pozostawię cię samą. |
| 258 | łaski, jakich mi udzielił Pan za pośrednictwem ojca Andrasza. |
| 259 | Wspomniałam na... dobrodziejstwa i łaski, których mi udzielił Pan. |
| 259 | ujrzałam przy klombie Pana, który mi powiedział: Nie płacz, Ja jestem z tobą zawsze. |
| 259 | Obecność Boża, która mnie ogarnęła... kiedy mówił Pan Jezus, trwała przez cały czas podróży. |
| 263 | nie dałam się mu poznać tak, jako życzył sobie Pan. |
| 268 | ofiarowałam Panu Jezusowi te uczucia, jakie miałam w dzień ślubów wieczystych. |
| 268 | powiedział Pan: Oblubienica musi być podobna do Oblubieńca swego. |
| 269 | odpowiedział mi Pan: Dałem ci go wpierw poznać, nim cię tutaj przełożeni przysłali... |
| 272 | mówiłam, że Pan żąda ode mnie tych rzeczy, to wyśmiał się ze mnie, a do spowiedzi kazał mi... |
| 273 | bez Ciebie, Panie, niewiele się przyda usiłowanie moje. |
| 273 | jak się cieszę z wielkości Twojej, Panie. |
| 274 | mówi mi Pan, jak każde słowo będzie ważone w dzień sądu. |
| 278 | U stóp Pana. Jezu utajony... Boski Szaleńcze, żeś zapomniał o sobie... |
| 279 | powiedział mi Pan: ... najwięcej Mi się podobasz przez cierpienie. |
| 282 | powiedział mi Pan: Wzruszyło się Serce Moje miłosierdziem wielkim ku tobie... |
| 286 | ujrzałam Pana Jezusa, który miał oczy zaszłe łzami... |
| 287 | Odpowiedziałam Panu: O nie, mój Jezu, nie cofnę się z pola walki. |
| 288 | czy... ma z naszych wychowanek takie... które by były pociechą... odpowiedział mi Pan: że ma... |
| 288 | Tyś Pan zastępów nieba, a tak się zniżasz do nędznego stworzenia. |
| 289 | Najszczęśliwsze chwile... kiedy pozostaję sam na sam z Panem moim. |
| 291 | Prosiłam Pana, aby na mnie dopuścił udręki... ażeby owa dusza została uratowana. |
| 292 | Kiedy dusza szczerze kocha Boga... niech się nie ogranicza w łączeniu z Panem. |
| 293 | co Mu się w duszy mojej nie podoba... to usunęłam. Ta wielkoduszność podobała się Panu... |
| 294 | powiedział mi Pan: Postępuj jak żebrak, który nie wymawia się, jak dostanie większą jałmużnę... |
| 295 | Panie, nie odstępuj nigdy ode mnie. |
| 299 | spowiednik kazał mi się zapytać Pana Jezusa, co oznaczają te dwa promienie... |
| 299 | odpowiedziałam, że dobrze, zapytam się Pana. |
| 303 | miałam jedno cierpienie wielkie, uciekłam od obowiązku do Pana... |
| 309 | Panie... nie na własnych siłach opieram ten akt ofiarowania... |
| 313 | Rzekłam do Pana: Kto Cię wymaluje tak pięknym, jakim jesteś? |
| 319 | Zaprosiłam niebo całe, aby razem ze mną wynagradzało Panu za tę niewdzięczność... |
| 324 | Po Komunii św. ujrzałam Pana Jezusa w postaci, jakiego widziałam w jednej adoracji. |
| 329 | widzę, że nie jest to matka przełożona, ale Pan Jezus, który głęboko się spojrzał na mnie... |
| 329 | jeżeli... nie staram się pełnić woli przełożonej - która jest wolą Moją. Przeprosiłam Pana... |
| 331 | prosiłam Pana Jezusa o podanie mi punktów do jutrzejszego rozmyślania. |
| 331 | Rozmyślaj o proroku Jonaszu i o jego posłannictwie. Podziękowałam Panu... |
| 334 | Widzę, jak się [Pan Jezus] skłania do życzeń spowiednika... |
| 334 | przyjmujesz postać małej dzieciny, ja w Tobie widzę... Pana nad pany... |
| 335 | ujrzałam Jezusa w postaci małej dzieciny... ja w Tobie i tak widzę Boga... Stwórcę i Pana swego. |
| 336 | Podczas Mszy św., w której był Pan Jezus wystawiony... ujrzałam dwa promienie... |
| 337 | czy nie ma we mnie gadulstwa... bo to wszystko przeszkadza Panu... swobodnie gospodarzyć... |
| 343 | W Tobie Panie wszystko dobre jest, co daje ojcowskie Twe serce... |
| 344 | weszłam do celi, ujrzałam Pana Jezusa wystawionego w monstrancji... |
| 344 | U stóp Pana Jezusa widziałam swego spowiednika... |
| 346 | w tobie odpoczywa Duch Mój... czułam spojrzenie Pana w głąb serca mego... |
| 346 | podziwiałam wielkie miłosierdzie Boże, że się do takiej nędzy zbliża ten Pan najwyższy. |
| 348 | O godzinie dziesiątej ujrzałam oblicze Pana Jezusa umęczonego. |
| 348 | Przeprosiłam Jezusa za swoją oziębłość... nie śmieją[c] spojrzeć na Pana... |
| 356 | Hostio św., w [której] zawarte jest Ciało i Krew Pana Jezusa... |
| 358 | On Pan, nie pozwoli i nie dopuści zawstydzenia dla tych, którzy całą ufność swoją w Nim położyli. |
| 362 | Przeprosiłam Pana Jezusa za te błędy - z sercem upokorzonym i wyniszczonym... |
| 365 | mam rozważać - dlaczego Pan Jezus przyjął chrzest. |
| 368 | ujrzałam wewnętrznie Ojca Św. odprawiającego Mszę... rozmawiał z Panem Jezusem o sprawie tej... |
| 369 | Otrzymałam pozwolenie na jedną godzinę rozmyślania męki Pana Jezusa i na pewne upokorzenie. |
| 374 | uklękłam, aby przekreślić wolę własną, jako mi Pan kazał... |
| 381 | Rzekłam do Pana: Jezu... oświeć duszę moją, bo... niewiele z tych słów zrozumiem. |
| 383 | W początkach rekolekcji ujrzałam Pana... przybitego do krzyża na suficie... |
| 383 | rzekłam do Pana: ... zwróć swe łaskawe spojrzenie i na te trzy siostry... |
| 384 | zaczęłam rozważać mękę Pana Jezusa, w tej chwili ból straszny zalał mi duszę... |
| 389 | Jeżeli Pan Jezus za mnie wykosztował całą gorycz... |
| 392 | Pan Bóg daje łaski... przez natchnienia i oświecenia. |
| 394 | W czasie renowacji ujrzałam Pana Jezusa po stronie epistoły... |
| 400 | Kiedy... ubolewałam nad swoją ślepotą, nagle ujrzałam Pana Jezusa jaśniejącego pięknością... |
| 401 | prosiłam gorąco Pana o łaskę dla nich... |
| 401 | odpowiedział mi Pan: Udzielam im nie tylko łask potrzebnych, ale i łask szczególnych. |
| 401 | Zrozumiałam, że Pan powoła je do bliższej łączności z sobą. |
| 404 | w Warszawie. Najpierw przywitałam Pana domu... |
| 404 | przed pójściem na spoczynek wstąpiłam do Pana na dobranoc... |
| 404 | przepraszałam Pana, że tak mało z Nim rozmawiałam podczas pobytu w domu... |
| 406 | Pan Jezus był wystawiony w monstrancji... |
| 406 | ujrzałam małego Pana Jezusa, który wyszedł z Hostii... |
| 408 | Kiedy się pogrążam w męce Pańskiej, często widzę Pana... |
| 408 | po ubiczowaniu kaci zabrali Pana i zdjęli z Niego szatę własną, która już się przywarła do ran... |
| 408 | zarzucono na Pana czerwony płaszcz, brudny i poszarpany na odświeżone rany. |
| 408 | kazano Panu usiąść na kawałku belki... |
| 408 | Na wyścigi znieważali Pana. |
| 411 | w czasie Mszy św. widzę Pana w duszy... |
| 413 | ujrzałam w kielichu, w każdej Hostii oblicze cierpiące Pana Jezusa. |
| 414 | ujrzałam Pana Jezusa na krzyżu konającego... |
| 415 | W czasie nieszporów ujrzałam Pana Jezusa jaśniejącego jako słońce... |
| 417 | kazanie to było o miłosierdziu Bożym, było pierwsze, czego żądał tak dawno Pan Jezus. |
| 419 | postać Anioła Stróża, który mi rzekł: Nie lękaj się, oblubienico Pana mojego... |
| 419 | cierpieć przez całe życie za tę jedną chwilę, w której widziałam chwałę Twoją, Panie, i pożytek dusz. |
| 420 | ujrzałam Pana Jezusa... jako jest na tym obrazie. |
| 420 | Udzielił Pan błogosławieństwa i promienie te rozeszły się na cały świat. |
| 423 | Za wszystko uwielbiaj, duszo moja, Pana... |
| 431 | przy pierwszym spotkaniu się z Panem upadłam... i sercem rozdartym przepraszałam za wszystko. |
| 433 | W czasie czterdziestogodzinnego nabożeństwa widziałam oblicze Pana... |
| 435 | zaczęłam niemoce swoje wyliczać przed Panem... |
| 436 | rozmawiałam z kierownikiem... duszy o... sprawach, które żądał Pan... |
| 436 | Pan Jezus takich nędznych dusz, jaką ja jestem, nie używa do żadnych dzieł... |
| 436 | nie nakazał mi Pan wyraźnie, abym o tym powiedziała. |
| 436 | przyszło mi zrozumienie, że Pan mówi przez niego... |
| 437 | pod koniec rozmowy ujrzałam Pana Jezusa w progu... |
| 437 | powtarzałam Panu: Ja jestem niezdolna do spełnienia zamiarów Twoich, o Boże. |
| 439 | przedtem wymawiałam się przed Panem, tak teraz czuję odwagę... |
| 439 | rzekłam do Pana: Jestem gotowa na wszelkie skinienie woli Twojej. |
| 440 | Panie, oto masz całą istotę moją. |
| 440 | Niech wszelka dusza pozna, jak dobrym jest Pan... |
| 440 | niech się nie lęka obcować z Panem żadna dusza... |
| 440 | niech... nie odkłada na później zaproszeń Bożych, bo to się nie podoba Panu. |
| 440 | wieczności, zdaje mi się, jakobyś za krótka była na wysławianie... miłosierdzia Pana. |
| 443 | kapłan... powtórzył mi te same słowa, które wpierw powiedział mi Pan. |
| 445 | ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa... |
| 445 | czterech mężczyzn, którzy na zmianę dyscyplinami siekli Pana. |
| 445 | rzekł mi Pan te słowa: Cierpię jeszcze większą boleść od tej, którą widzisz. |
| 445 | odstąpili kaci od Pana Jezusa, a przystąpili do biczowania inni ludzie... |
| 445 | siekli bez miłosierdzia Pana. Byli nimi kapłani, zakonnicy i zakonnice, i... dostojnicy Kościoła... |
| 445 | dał mi Pan poznać szczegółowo... ciężkość złości tych niewdzięcznych dusz... |
| 445 | rzekł do mnie Pan: Widzę szczery ból serca twego... |
| 446 | ujrzałam Pana Jezusa przybitego do krzyża. |
| 450 | walczyć będę do ostatniego tchu życia o chwałę Króla i Pana swego. |
| 453 | powiedział mi Pan: Czemuż się lękasz i drżysz, kiedy jesteś ze Mną złączona? |
| 454 | Pan mi powiedział: Córko Moja, bierz łaski, którymi ludzie gardzą... |
| 454 | Czuję, że jestem złączona z Panem tak ściśle... |
| 458 | ojciec w tej medytacji mówił o Boskiej dobroci... [zrozumiałam], co mi Pan obiecał... |
| 459 | Podczas... medytacji widziałam Pana Jezusa na ołtarzu... |
| 460 | Podziwiam Cię, Panie, że się tak zniżasz do nędznej duszy mojej. |
| 464 | wątpliwość, że tak nędzna dusza, jak moja... nie spełni tego zadania, które żąda Pan... |
| 466 | Zapytał mnie spowiednik, czy w tej chwili jest Pan Jezus i czy Go widzę? |
| 470 | Anioł Stróż i rzekł mi te słowa: Pan mi każe ci powiedzieć, abyś się podniosła z ziemi. |
| 471 | ujrzałam jednego ducha... który mi rzekł te słowa: Nie płacz - mówi Pan. |
| 473 | rzekłam do Pana Jezusa: Czemuż mi każesz pełnić te rzeczy, a nie dajesz możności ich wypełnić? |
| 473 | ujrzałam Pana... po Komunii św. w tej samej kapliczce, gdzie się spowiadałam... |
| 473 | powiedział mi Pan: Nie smuć się, dam mu zrozumieć rzeczy te, które żądam od ciebie. |
| 474 | zostałam porwana przed stolicę Bożą. O, jak wielki jest Pan i Bóg nasz i niepojęta jest świętość Jego. |
| 475 | Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo... Pana naszego... |
| 476 | Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo... Pana naszego... |
| 480 | Z początku tej łaski... lęk mnie napełniał... dał mi Pan poznać, jak... Mu się to nie podoba. |
| 483 | Panie, czuję, że uchylę zasłony nieba, aby o dobroci Twojej nie wątpiła ziemia. |
| 488 | Przed podniesieniem ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego... |
| 488 | Przygotuj się na cierpienie. Podziękowałam Panu za tę łaskę uprzedzającą... |
| 488 | rzekłam do Pana, że - zapewne nie będę więcej cierpieć od Ciebie... |
| 490 | napełnił mnie Pan swoim ogniem miłości. |
| 492 | oto masz, Panie, duszę i ciało moje, umysł i wolę moją... |
| 496 | na nic się zdobyć nie mogłam: niech się stanie wola Twoja, Panie... |
| 507 | Ścigasz mnie, o Panie, swą miłością... |
| 517 | zapytałam ją: Pewno siostra już gotowa stanąć przed Panem? |
| 522 | Z źródła miłosierdzia Twego, o Panie, Płynie wszelkie szczęście i życie... |
| 525 | cieszę się niewymownie z tego, że tak wielkim jest Pan, któremu służę... |
| 526 | ofiarowałam... mękę Pana Jezusa Ojcu... na zadośćuczynienie za grzechy świata całego. |
| 526 | ujrzałam Jezusa przy swoim klęczniku. Pan Jezus wyglądał tak, jako jest w biczowaniu... |
| 529 | rzekłam do Pana: Czyń ze mną, co się Tobie podoba... |
| 529 | Panie, nie odstępuj ode mnie ani na moment. |
| 532 | ujrzałam Pana... rzekł te słowa: Dziś wniknij w ducha ubóstwa Mojego... |
| 533 | Jezus nic nie miał, chociaż jest Panem wszechrzeczy. Żłóbek pożyczony... |
| 541 | nic nie dotknie się ciebie bez woli Mojej... siła wstąpiła w duszę moją po tych słowach Pana... |
| 551 | Te codzienne drobiazgi będą się składać u stóp Pana Jezusa jako ofiara błagalna za świat... |
| 553 | przełożona... niech nakłada pokuty publiczne... jeżeliby było inaczej... odpowie przed Panem. |
| 560 | odprawiałam godzinę świętą, ujrzałam Pana... |
| 560 | Naprawdę, jak słodkie spojrzenie jest Pana mojego, wzrok Jego przenika duszę moją... |
| 566 | widzę w Nim swego Sędziego, Pana... |
| 567 | Niech... siostry szanują przełożoną jako samego Pana... |
| 570 | ujrzałam Pana Jezusa w szacie jasnej... w oranżerii... |
| 574 | u stóp Pana Jezusa podzielić się opłatkiem z tymi, którzy są z daleka... |
| 576 | Odpowiedział mi Pan: ... miłość Mię sprowadziła i miłość Mię zatrzymuje. |
| 580 | powiedział mi Pan, że: Więcej Mnie ranią drobne niedoskonałości dusz wybranych... |
| 582 | doprowadził Pan wolę moją do najściślejszego zjednoczenia z świętą wolą swoją. |
| 583 | Kiedy podałam Panu wody, przyjął, ale nie pił i znikł... |
| 585 | arcypasterza i prosiłam go, że Pan... żąda... żebym się modliła wypraszając miłosierdzie... |
| 585 | aby mi udzielił pozwolenia na to... co żąda ode mnie Pan... arcypasterz... |
| 585 | Proszę być zupełnie spokojną, Pan Jezus wszystko może... |
| 587 | ujrzałam Pana... powiedział te słowa: ... jeżeli chcesz, stworzę w tej chwili nowy świat... |
| 594 | na znak, że dopiero teraz jest w niebie, Pan Bóg będzie błogosławił domowi temu. |
| 595 | nie dowierzał sprawie tej... prosiłam Boga za nim, i ulżył mu Pan. |
| 595 | niedowierzanie łaskom Bożym w duszy dlatego, że się nie może... pojąć, nie podoba się Panu... |
| 596 | odstąpić wszystkie łaski... dla tego kapłana, i prosiłam Pana... |
| 596 | Pan Jezus ma coś w tym, że wszyscy ćwiczą siostrę Faustynę. |
| 596 | zapytałam się Pana: Dlaczego tak z nim postępujesz? |
| 596 | Odpowiedział mi Pan, że dla potrójnej korony, która mu jest przeznaczona... |
| 598 | dusza, która wzywa miłosierdzia Pańskiego; doświadczy tego, co powiedział Pan... |
| 598 | im większy grzesznik, tym ma większe prawo do miłosierdzia Twego, Panie. |
| 599 | kiedy się spotkałam z Panem, powiedziałam Mu... kocham szczególnie te dusze, które Ty miłujesz. |
| 603 | ujrzałam Pana Jezusa, a znikł mi krzyż. |
| 603 | Pan... siedział w jasności... stopy i nogi do kolan tonęły w tej jasności... |
| 603 | w tej łączności z Panem, ujrzałam dwie pewne osoby... smutny stan tych dusz... |
| 604 | rzekłam do Pana: Czemu tak z nim postępujesz? |
| 604 | odpowiedział mi Pan: Dla jego potrójnej korony... |
| 604 | dał mi Pan poznać... chwała czeka duszę, która jest podobna do Jezusa cierpiącego... |
| 605 | Panie, zanurz duszę moją w oceanie Bóstwa swego... |
| 605 | zniżył się Pan do nędzy mojej... |
| 609 | wiem, żeś Ty Pan i Stwórca mój, chociaż jesteś taki maleńki. |
| 609 | prosiłam Pana za pewną duszę... |
| 609 | aby udzielił Pan łaski do walki i odjął to doświadczenie. |
| 610 | Po każdej rozmowie z Panem dziwnie umocniona jest dusza moja... |
| 611 | Panie, patrz na nas i postępuj z nami według litości Twych niepoliczonych... |
| 612 | miałam wątpliwości, czy... rzecz, która mi się przydarzyła, nie obraziła Pana Jezusa ciężko... |
| 612 | ujrzałam Pana... powiedział ... większą Mi sprawiłaś przykrość tym, żeś się nie łączyła ze Mną... |
| 613 | po Komunii św. ujrzałam Pana Jezusa w takiej postaci, jako jest na tym obrazie. |
| 613 | Jak możesz Panie, przechodzić i nic mi nie mówić? |
| 614 | widziałam Pana Jezusa w takiej postaci, jak jest po ubiczowaniu... |
| 615 | przychodziły mi tak jasne zrozumienia rzeczy... które żąda Pan... |
| 615 | gdybym powiedziała... że czegoś nie rozumiem... co żąda Pan... kłamstwo bym popełniła... |
| 615 | Pan mi daje poznać wolę swoją wyraźnie i jasno... |
| 615 | niewdzięcznością dłużej odkładać sprawę tę, którą Pan chce przeprowadzić na chwałę swoją... |
| 615 | powstaje nieraz walka w duszy... że jak Pan Jezus w Ogrójcu... |
| 615 | niech odejdzie ode mnie ten kielich, ale nie jako ja chcę, ale jako Ty, o Panie, niech się stanie.... |
| 615 | przyjmuję wszystko, co mi ześlesz, o Panie. |
| 618 | mam rozważać, jak Pan Jezus przyjął na krzyżu ocet z żółcią... |
| 618 | nie rozróżniam co spożywam, ale jestem zajęta śmiercią Pana swego. |
| 623 | po tych jego słowach... światło wstąpiło w duszę moją. O, jak dobry jest Pan. |
| 624 | prosiłam Pana... ażeby sam zaczął pierwszy krok przez jakąś zmianę... |
| 627 | Kiedy się skarżyłam Panu, że mi odbiera tę pomoc... |
| 628 | ma wątpliwości, czy też jej Pan Jezus przebaczył. |
| 628 | błagała, żebym się zapytała Pana Jezusa, czy jej przebaczył i czy jej spowiedzi są dobre, czy nie. |
| 628 | żebym się za nią pomodliła i powiedziała jej, co Pan... mi o niej powie. |
| 628 | mówi mi: Ja wiem, że Pan Jezus do siostry mówi... |
| 633 | cierpienie innych jest... moim, bo inaczej nie śmiałabym obcować z Panem Jezusem. |
| 634 | weszłam... do małej kapliczki... podziękować Panu za szczęśliwą podróż... |
| 634 | prosiłam Pana o pomoc i łaskę we wszystkim, co mnie tu czeka... |
| 637 | Kiedy się przygotowywałam do spowiedzi, rzekłam do Pana... |
| 637 | wsłuchiwałam się [w] te słowa, które mi Pan przez usta tego kapłana mówił. |
| 639 | ujrzałam Pana Jezusa ubiczowanego i umęczonego... |
| 642 | Widziałam Pana Jezusa siedzącego na oślątku... |
| 642 | rzesze, które szły razem z Panem... |
| 642 | z gałęziami w ręku, i jedni rzucali je pod nogi, gdzie jechał Pan... |
| 642 | trzymali gałązki w górze, skacząc i wyskakując przed Panem... |
| 642 | dał mi poznać Pan, jak cierpiał w tym czasie. |
| 643 | tego Pan Jezus żądać nie może, siostra ma śluby wieczyste... |
| 643 | Jeżeli ci Pan Jezus coś znowuż powie, proszę mi powiedzieć... |
| 644 | Zawołałam głosem wewnętrznym i bolesnym do Pana: Jezu, ratuj mnie. |
| 645 | ujrzałam Pana... w takiej postaci, jak jest... na tym obrazie... |
| 645 | Przepraszam Cię, Panie... ja muszę być posłuszna spowiednikowi. |
| 645 | Ja myślałam, że to bardzo obrazi Pana Jezusa, a tymczasem przeciwnie, Jezus był zadowolony... |
| 646 | nic się siostrze złego nie stanie, bo Pan Jezus nie dopuści. |
| 646 | widzi siostra, że Pan Jezus się za to nie gniewa. |
| 648 | Wielki Piątek. O godzinie trzeciej ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego... |
| 648 | W Wielki Piątek już Pan... inaczej cierpiał w duszy aniżeli w Wielki Czwartek. |
| 650 | Czuję, że jestem sama wobec żądań Twoich, Panie. |
| 650 | Panie... nie[ch] się ze mną stanie to, coś zamierzył... |
| 650 | kiedy się jednoczę z wolą Twoją, Panie, wtenczas moc Twoja działa przeze mnie... |
| 654 | ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego... rzekł: W męce Mojej szukaj siły i światła. |
| 655 | Przyjechałam do Krakowa, ucieszyłam się, że... będę mogła... spełnić, czego żąda Pan Jezus. |
| 656 | ja siostrę zamykam w tabernakulum z Panem... gdziekolwiek się siostra stamtąd ruszy... |
| 668 | przeto się rzucam w morze miłosierdzia Twego, Panie. |
| 674 | żeby wróciła taka moc pokoju... tylko Jezus może to sprawić, On - Pan najwyższy. |
| 675 | ujrzałam Pana Jezusa w jasności wielkiej... |
| 676 | Wiele mówię z Panem o ojcu Andraszu i także o ks. Sopoćko... |
| 676 | wiem, że o co proszę Pana, nie odmówi mi... |
| 682 | zaczyna misja moja, którą mi zlecił Pan. |
| 685 | Bóg obrażany przez osobę bliską serca mojego... rzuciłam się w proch przed Panem... |
| 691 | co się dzieje z duszą, która się spotka oko w oko z Panem... |
| 693 | niech Pan Jezus da to siostrze wyraźniej poznać... |
| 693 | proszę, jeszcze zaczekać. Pan Jezus złoży tak okoliczności... |
| 697 | Na nic nie liczę w... życiu moim, jedno na... miłosierdzie, Panie, Twoje... |
| 700 | Nasza matka przełożona ma tyle miłości bliźniego... Pan Jezus dopuszczał, że mnie nie rozumiała... |
| 701 | rzekłam do Pana: Jezu, zasłoń słońce, bo już nie mogę dłużej wytrzymać tego upału... |
| 706 | św. Michała Archanioła... Zlecił mi Pan, abym miał o tobie szczególne staranie. |
| 707 | ujrzałam Pana... rzekł te słowa: Teraz wiem, że nie dla łask, ani darów Mnie miłujesz... |
| 710 | pragnę zanotować łaski, których mi Pan udziela... |
| 714 | powiedział mi Pan: Idź do przełożonej i powiedz... żeby... odmówiły tę koronkę... |
| 714 | Odpowiedziałam Panu, że powiem o tym przełożonej... |
| 720 | ciężkie jest życie wspólne... jest [to] Twoja tajemnica, o Panie... |
| 724 | żeby Pan Jezus udzielił mi choć trochę zdrowia... |
| 724 | zaczęłam dziękować Panu za wszystko, co mi zsyła... |
| 725 | idę na puszczę, aby rozmawiać tylko z Tobą, Mistrzu mój i Panie. |
| 726 | zapytałam Pana Jezusa, jak mam odprawiać te rekolekcje? |
| 727 | Prawdo wiekuista, udziel mi promienia Twego światła, abym poznała Ciebie, Panie... |
| 729 | W... medytacji o stworzeniu... dusza moja złączyła się ze Stwórcą i Panem swoim... |
| 729 | Dał mi Pan... przeżyć w sposób nawet fizycznie odczuwalny... |
| 731 | Pana Jezusa boli nieufność, i to od duszy wybranej. |
| 733 | jedno słowo wprowadza mnie w ściślejszą łączność z Panem i nie wiem, co ojciec mówi. |
| 736 | wieczorem widziałam Pana... jakoby w męce swojej... |
| 737 | ujrzałam Pana Jezusa przy słupie biczowanego... |
| 739 | po Komunii św. mówiłam Panu... o osobach szczególnych dla mnie. |
| 743 | za każdą przykrość... podziękuję... Panu Bogu. |
| 748 | O, jak dobry i miłosierny jest Pan. |
| 749 | ojciec Andrasz na... pytania... których żąda ode mnie Pan, odpowiadał... z taką jasnością... |
| 749 | albo nie opóźniała [się] w dążeniu do... zjednoczenia z Panem. |
| 750 | jeżeli Pan Jezus żąda, żeby siostra opuściła to Zgromadzenie... |
| 750 | jestem... do chwili, kiedy Pan da matce generalnej poznać... abym opuściła to Zgromadzenie. |
| 751 | zrób ze mną, co Ci się podoba, Panie, daj mi tylko łaskę, abym Cię coraz goręcej miłowała... |
| 752 | żąda Pan, aby Zgromadzenie odmówiło tę koronkę... |
| 757 | w czasie Mszy św. ujrzałam Pana... powiedział: Bądź spokojna... |
| 757 | znikł Pan, a był czas przyjęcia Komunii św. |
| 757 | Wieczernik, a w nim Pana Jezusa i Apostołów; widziałam ustanowienie Najświętszego Sakramentu. |
| 758 | Pan patrzył się... na cnoty i heroiczne wysiłki moje... |
| 758 | żeby coś napisać z tego, co mi Pan daje poznać... |
| 761 | niech się... we mnie wypełni, coś zamierzył przed wiekami - o Stwórco mój i Panie. |
| 761 | Duch Twój, o Panie, jest duchem pokoju... |
| 761 | głębi mojej nie mąci nic, bo Ty tam mieszkasz, Panie. |
| 761 | jestem pod szczególniejszym spojrzeniem Twoim, o Panie. |
| 763 | w spowiedzi św. przemówił Pan... do mnie przez usta pewnego kapłana. |
| 763 | zrozumiałam, iż Pan przez niego mówi, a on niewiele sobie zdaje z tego sprawę. |
| 764 | całą tą sprawą kieruje Bóg sam, a jako ją Pan zaczął... |
| 764 | Pan poprowadzi, a im widzę większe trudności, tym jestem spokojniejsza. |
| 765 | w tej kaplicy ujrzałam Pana Jezusa umęczonego... |
| 766 | staram się odkryć, więcej niż kiedy indziej, w danej osobie Pana... i dla tego Jezusa czynię wszystko... |
| 767 | Obcowanie moje z Panem jest obecnie na wskroś duchowe... |
| 769 | Pan udziela tej łaski duszom dla dwóch celów... |
| 769 | Pan może udzielić tej łaski, jak Mu się podoba i komu się podoba. |
| 770 | złożyłam Panu... ślub wieczysty czystości. Żyłam jeszcze na świecie... |
| 770 | otrzymywałam od Pana w tej przerwie wiele łask, ale innego rzędu. |
| 770 | jak Pan mnie pogrążył w tych udrękach... |
| 770 | Pan mnie wyprowadził... i znów otrzymałam... łaskę zjednoczenia... |
| 776 | w celi był u mnie Pan i powiedział mi: ... już niedługo cię pozostawię w tym Zgromadzeniu. |
| 784 | Dziękuję Bogu za tę chorobę... bo mam czas na rozmowę z Panem Jezusem. |
| 787 | dał mi Pan... zrozumieć niezmienność życzeń swoich. |
| 787 | dzieła, które Pan sam przeprowadza, a ja mam być tylko narzędziem... |
| 787 | Panie, oto jestem, abym pełniła wolę Twoją... |
| 788 | Ja sprawiam trudności i Ja je zwyciężam... Wiele mi wyjaśnił Pan w dzisiejszej rozmowie... |
| 793 | Z... utęsknieniem czekam na przyjście Pana. |
| 793 | Pragnę, aby wszystkie ludy poznały Pana... |
| 796 | Powiedział mi Pan, żeby tę koronkę odmawiać... przed świętem Miłosierdzia. |
| 799 | ujrzałam Pana... powiedział: Bądź spokojna... widzisz, że nie jesteś sama. |
| 800 | Pan Bóg przyjmuje, co my uważamy za dobre... |
| 800 | to Pan Bóg przyjmuje i uznaje za dobre. |
| 800 | Pan Bóg patrzy na intencję, z jaką zaczynamy, i według tej będzie nagradzał. |
| 801 | poszłam do Pana na króciutką wizytę, nim się położyłam. |
| 802 | Po Komunii św. duch mój zatonął w Panu... |
| 807 | cieniutka zasłona dzieli mnie od Pana... |
| 809 | dusza prosi mnie o modlitwę... prosiłam Pana o łaskę dla niej. |
| 810 | prosiłam Pana, aby spełnił obietnicę, którą mi dał, za odmówienie tej koronki. |
| 810 | Dał mi Pan poznać, że dusza ta dostąpiła łaski... |
| 810 | dostąpiła łaski, którą Pan mi przyobiecał. |
| 819 | Utwierdź, o Panie, moc miłosierdzia swego nad przepaścią nędzy mojej... |
| 820 | Dziwnie Pan... daje mi poznać, że ktoś potrzebuje mojej modlitwy. |
| 821 | Pan... dał mi poznać, jak bardzo Mu jest miła dusza, która żyje wolą Bożą... |
| 822 | chociażbym nic nie dokonała z tego, co Pan żąda ode mnie... |
| 822 | dzieło to nic nie ucierpi na tym, bo On sam jest Panem... |
| 824 | Jest jedna tajemnica, która mnie łączy z Panem... |
| 825 | posłannictwo moje, które mi Pan przeznaczył od założenia świata. |
| 826 | ujrzałam Pana... powiedział: ... miły Mi jest żar serca twojego... |
| 826 | Pan dopuszcza... utrudnienia dla większej chwały swojej. |
| 827 | nikt mnie nie odwiedza; kiedy się żaliłam przed Panem... |
| 827 | Czy ci nie wystarcza, że Ja cię codziennie odwiedzam? Przeprosiłam Pana i znikła przykrość. |
| 828 | Pan... daje mi poznać, że dusza konająca potrzebuje modlitwy mojej. |
| 837 | cieszyłam się na tę ciszę, że będę tylko z Panem rozmawiać, a tu przeciwnie. |
| 837 | dusza moja jest złączona z Panem, i tak mi upływają dni w tym szpitalu. |
| 838 | przeciwności przyczyniają się do większej chwały Bożej - niewiele ma Pan takich dusz. |
| 840 | Przeżywam chwile z Matką Bożą i przygotowuję się do... przyjścia Pana Jezusa. |
| 841 | tęsknię za Tobą. Ty mnie rozumiesz, o Panie mój. |
| 841 | odwiedziny nie koją serca rany, ale pobudzają mnie do... tęsknoty za Tobą, Panie. |
| 841 | weź mnie do siebie, Panie, jeżeli jest taka wola Twoja. |
| 845 | aby się podzielić opłatkiem w duchu... przedstawiłam wszystkich Panu Jezusowi po imieniu... |
| 845 | poleciłam Panu prześladowanych, cierpiących... |
| 846 | Kiedy przyjęłam Pana... w Komunii św., drżała cała dusza moja... |
| 849 | wzięłam dziecię na ręce... ofiarowałam je Bogu, aby kiedyś przyniosło Panu szczególną chwałę... |
| 849 | uczułam w duszy, iż Pan szczególnie spojrzał na tę duszyczkę. |
| 850 | Na samo wspomnienie imienia Twego rwie się duch mój do Ciebie, Panie. |
| 851 | w duchu przenoszę się przed ten obraz i odmawiam tę koronkę, której mnie nauczył Pan. |
| 852 | poznając swą nicość do głębi... przepraszałam Pana... |
| 852 | Takie poznanie nie przygnębia mnie ani oddala od Pana... |
| 853 | ujrzałam Pana w piękności niepojętej... |
| 853 | dusza moja została zapalona do cierpień, aż do chwili, w której Pan powie: dosyć. |
| 854 | Ty, Pan, Bóg mój, zmieniać się nie możesz... |
| 854 | niebiosa się odmienić mogą... ale Ty, Panie, zawsze ten sam... |
| 858 | ujrzałam Pana Jezusa... miej cierpliwość, już niedługo. |
| 858 | przekonanie, że Pan jest ze mną, a z Nim mogę wszystko. |
| 858 | Składam wszystko w Twe ręce, o Panie... |
| 862 | jak wielkie jest imię Twoje, o Panie... |
| 863 | po raz pierwszy na zewnątrz miłosierdzie Boże... zostało uczczone... jak sobie życzył Pan. |
| 864 | prosiłam Pana za tę duszę i ofiarowałam Bogu swoją radość, aby jej dał, a mnie zabrał... |
| 864 | wysłuchał Pan modlitwy... dla mnie została ta pociecha, że ona została pocieszona. |
| 865 | rzekłam do Pana: Jezu, Ty mnie nie przynaglaj... |
| 866 | wiele dusz wyrzuciło Mnie dziś z serca... Starałam się pocieszyć Pana... |
| 867 | pragnę do Ciebie, Panie, pójść w pełnię życia. |
| 867 | cierpię tęsknotę za Tobą, o Panie. |
| 867 | Pozostawiłeś mi, o Panie, Hostię św., ale Ona jeszcze więcej rozpala tęsknotę mej duszy za Tobą... |
| 869 | Pozwól, o Panie, spocząć mej duszy w morzu... miłosierdzia Twego. |
| 870 | Bóg uniżył dla mnie, ten Pan nad pany. |
| 870 | Korzystając z poufałości, do jakiej mnie Pan przypuszcza, prosiłam Go za światem całym. |
| 872 | W czasie godziny świętej udzielił mi Pan skosztować swej męki... |
| 873 | W czasie Mszy św. odczułam w sposób szczególny bliskość Pana. |
| 873 | Po Komunii św. spojrzałam się... na Pana i powiedziałam Mu: ... pragnę Ci coś powiedzieć... |
| 873 | spojrzał się Pan... i rzekł: A co pragniesz Mi powiedzieć? |
| 876 | prosiłam Pana, aby mi udzielił siły z rana, bym mogła pójść do Komunii św. |
| 878 | odszedł lekarz, rzekłam do Pana: Jezu, teraz od Ciebie zależy, czy mam pójść czy nie... |
| 878 | rzekłam do Pana: ... spraw, abym jutro nie miała rano ani jednej kreski gorączki. |
| 880 | że mi Pan pozwala przychodzić z pomocą... niegodną modlitwą, konającym. |
| 881 | czemuż się oddajesz myślom trwożliwym? - Odpowiedziałam: O Panie, Ty wiesz czemu. |
| 881 | powiedział mi Pan: ... coś powiedziała, prawdą jest. Jesteś bardzo nędzną... |
| 881 | wiesz, co jest w mocy twojej - to czyń. Spojrzał się Pan w głąb istoty mojej... |
| 881 | Znikł Pan, pozostała w duszy... radość, siła i moc do czynu... |
| 881 | zdziwiłam się, że Pan mnie nie chce zwolnić i nic nie zmienia, co raz powiedział... |
| 882 | widzeń mam niewiele, ale częściej obcuję z Panem w sposób głębszy. |
| 883 | Do tego łączenia się z Panem nic mi nie przeszkadza... |
| 883 | On, Pan, przenika duszę moją jak promień słońca czyste szkło. |
| 885 | aby serce moje umiało znieść... tęsknotę za Tobą, o Panie mój. |
| 885 | Ty, Pan tronu straszliwego, spuszczasz się w nędzne wygnanie... |
| 891 | jestem z Panem dziwnie złączona. |
| 891 | odwiedził mnie ksiądz szpitalny... dał Pan, że mogłam z nim mówić swobodnie... |
| 892 | dał mi Pan poznać w duchu klasztor Miłosierdzia Bożego... |
| 894 | Czułam, że te słowa spowiednika, to są słowa Pana... |
| 894 | ujrzałam Pana... rzekł: ... większą chwałę oddajesz Mi przez jeden akt posłuszeństwa... |
| 897 | niewiele brakowało, aby umrzeć, a tu znowu Pan udziela mi pełni życia... |
| 901 | prosiłam Pana... aby mi dał znak taki, że jeżeli ona prawdziwie tak kłamie... |
| 901 | jeżeli ona mówi prawdę, to niech Pan... odejmie ode mnie to przeświadczenie, że ona kłamie. |
| 902 | nim pomyślałam, że lekarz by mi nie pozwolił pójść po takim śniegu, byłam już u Pana... |
| 909 | Znamy się wzajemnie z Panem w mieszkaniu serca mojego. |
| 909 | cóż ja jestem wobec Ciebie, Panie. |
| 910 | Pan prowadzi mnie w świat mi nie znany... |
| 912 | Dziękuję... Panie, za... łaskę, która mnie czyni zdolną do obcowania z Tobą. |
| 916 | rzekłam do Pana: ... proszę Cię o łaskę chrztu św. dla tej Żydówki... |
| 917 | jak dobry jest Pan i pełen litości. |
| 918 | wolo mojego Pana, bądź moją rozkoszą i zachwytem duszy mojej... |
| 918 | Ty, o Panie, tylko napełnić mnie możesz. |
| 920 | po każdych odwiedzinach jestem zmęczona, ale widzę, że Pan Jezus mi przysłał tę duszę. |
| 920 | Niech wszystko Cię chwali, o Panie. |
| 921 | powiedział mi Pan: ... mówią Mi, że masz dużo prostoty... |
| 921 | Mów o wszystkim Mi... Odpowiedziałam: Przecież Ty wiesz o wszystkim, Panie. |
| 922 | Czemuż zatrwożyła się dusza twoja na chwilę? Przeprosiłam Pana... |
| 923 | powiedział mi Pan: Żądam od ciebie ofiary doskonałej... |
| 923 | jest czas, że Ja, Pan, spełnię wszelkie życzenia twoje... |
| 926 | Ostatki... Dał mi Pan poznać w jednym momencie grzechy świata... |
| 926 | dał mi Pan poznać, kto podtrzymuje istnienie tej ludzkości: to są dusze wybrane. |
| 927 | rzekłam do Pana: Jezu, dziś wszystko ofiaruję za grzeszników... |
| 927 | niech ciosy Twej sprawiedliwości uderzają we mnie... wysłuchał Pan prośby mojej... |
| 927 | wiele dusz wróciło do Pana, ale ja konałam pod brzemieniem sprawiedliwości Bożej... |
| 927 | ból... z duszy, to zajęło miejsce słodkiej rozmowy z Panem. |
| 928 | ujrzałam Pana, który przytulił mnie do Serca swego... |
| 929 | rzekł mi Pan łaskawie: Mów, córko Moja. |
| 929 | rzekł mi Pan: ... miła Mi jest mowa serca twojego... |
| 932 | zaczęłam prosić Pana... aby go natchnął swym światłem, żeby mi odpisał... |
| 934 | codziennie odmówić koronkę, której mnie nauczył Pan... |
| 935 | obietnica Miłosierdzia spełnia się na tych duszach. Wierny jest Pan, co raz wypowie - dotrzymuje. |
| 936 | rzekłam do Pana: ... proszę cię, jako o świadectwo, niech duszyczka ta nie męczy się... |
| 938 | sam przeznacza dla duszy takiego wodza... powinna się odsłonić... jako... przed Panem Jezusem. |
| 943 | O, dusze grzeszników, zabraliście mi Pana... |
| 943 | poznajcie, jak słodki jest Pan, a... morze goryczy niech zalewa serce moje... |
| 945 | powiedział mi Pan: Odpocznij, dziecię Moje, przy Sercu Moim... |
| 947 | zdziwienie... że Pan... ma we mnie swoje upodobanie... |
| 947 | Czuję, że nic mnie nie odłączy od Pana... |
| 947 | wynika, jakoby... poufałe moje obcowanie z Panem było uszczerbkiem dla Jego czci... |
| 954 | powiedział mi Pan: ... rozkoszą Moją jest łączyć się z tobą... |
| 957 | Najdrobniejsze życzenie Twoje, o Panie, droższe mi jest niż niebo z całymi skarbami. |
| 958 | Pan Jezus zmienił jej wnętrze i sama uznała swoją winę... |
| 961 | rzekłam do Pana: ... daj łaskę nawrócenia tylu duszom, ile dziś ściegów zrobię... szydełkiem. |
| 961 | Panie, przyjmij te drobiazgi z pieczęcią posłuszeństwa jako rzeczy wielkie. |
| 962 | upodobanie ma Pan w niej, nie tylko dlatego, że stara się o cześć miłosierdzia Bożego... |
| 962 | dla miłości, jaką ma ku Panu Bogu... |
| 968 | dziękuję Panu... za tę łaskę i... proszę Ducha Świętego o światło dla niego. |
| 969 | odpowiedziałam Panu: Niczego nie żąda serce moje, tylko Ciebie... |
| 969 | za... dary, które mi dajesz, dziękuję... Panie, ale ja żądam tylko Serca Twego. |
| 971 | dziwnie mi Pan daje ducha modlitwy... |
| 971 | żyję dla dusz, aby ich przyprowadzić do miłosierdzia Twego, o Panie... |
| 972 | pan doktor zadecydował, że mam pozostać do kwietnia... |
| 976 | cierpienia Pana przeszywają moją duszę i ciało... |
| 980 | ujrzałam Pana... powiedział mi: Hostio miła Moja, módl się za kapłanów... |
| 981 | Dzięki Panu, że mi dał kierownika, bo inaczej nie zrobiłabym ani kroku naprzód. |
| 982 | Poznaję z jej pisma, że ją sam Pan prowadzi... |
| 984 | spełnić, co mi polecasz, o Panie, ale... nie mam do tego przywiązania. |
| 984 | Miłość moja cała utonęła nie w dziełach Twoich, ale w Tobie... Panie. |
| 985 | żal mi się zrobiło tej osoby i rzekłam do Pana: ... zabierz ją do siebie... |
| 988 | ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego... |
| 989 | Panie... Ciebie jednego umiłowała dusza moja. |
| 989 | Cała dusza moja zatonęła w Tobie, Panie. |
| 989 | Chociażbym nic nie spełniła z tego, co mi dawałeś poznać, o Panie... |
| 989 | Ty, o Panie, dzieł naszych nie potrzebujesz, Ty żądasz miłości. |
| 993 | Prosiłam Pana, aby pewna osoba przyszła... znak, że ona jest powołana do tego klasztoru... |
| 993 | całą tę sprawę oddałam w ręce Pana... |
| 996 | dłuższą chwilę odczułam mękę Pana... |
| 998 | nic mnie zwolnić nie może z obowiązku tego, czego ode mnie żąda Pan. |
| 999 | Niech zstąpi na nich miłosierdzie Twoje, o Panie. |
| 1000 | wszystko czynię ku większej chwale Pana... |
| 1000 | Pan moje odpocznienie i moje dziedzictwo. |
| 1001 | Dziękuję Ci, o Panie... Żeś mnie całą przemienił w siebie... |
| 1003 | Przyśpiesz, o Panie, święto Miłosierdzia, aby dusze poznały zdrój dobroci Twojej. |
| 1004 | Cokolwiek mi poda ręka Pana... Przyjmę z weselem... |
| 1004 | Czyń ze mną, co Ci się podoba - Panie... |
| 1006 | Panie... każesz mi pisać o łaskach, których mi udzielasz. |
| 1008 | Dał mi Pan poznać, jak bardzo Mu się nie podoba dusza wielomówna. |
| 1009 | prosiłam Pana... abym się mogła widzieć z pewną osobą... |
| 1009 | będzie mi znak, iż ją Pan powołuje do klasztoru tego. |
| 1009 | prosiłam Pana, aby raczył sam kształtować duszę jej... |
| 1009 | rozmawiałam z nią o powołaniu, a resztę Pan dokona. |
| 1010 | odczułam mękę Pana Jezusa w ciele swoim... |
| 1011 | odwiedził mnie Pan i przytulił do Serca swego... |
| 1012 | kiedy się modliłam na intencję o. Andrasza... poznałam... jak miła Panu jest ta dusza... |
| 1014 | Widziałam utrudzenie pewnego kapłana, dla którego Pan wytknął drogę ciężką... |
| 1016 | weszłam w gorzkość męki Pana... |
| 1016 | Dał mi [Pan] poznać całą odrazę do grzechu. |
| 1017 | Powiedział mi Pan: Pragnę się udzielać duszom... |
| 1019 | Poznałam pewną łaskę, która mnie wprowadza w wielką zażyłość i łączność z Panem. |
| 1019 | Daje mi [Pan] ją poznać przez wewnętrzne światło... wielkość i świętość swoją... |
| 1019 | jest Panem absolutnie wszystkiego... |
| 1021 | Ukochało serce moje Pana całą mocą miłości i nie znam innej miłości... |
| 1021 | od początku zatonęła dusza moja w Panu, jako w jedynym skarbie swoim. |
| 1022 | choćby mnie wszyscy opuścili, nie jestem sama, bo Pan jest ze mną... |
| 1022 | choćby i Pan się ukrył, to miłość Go znajdzie... |
| 1024 | Nie umiałabym żyć bez Pana... |
| 1026 | zasiadłam do śniadania... rzekłam do Pana: Dziękuję Ci za te dary, ale serce moje kona... za Tobą... |
| 1029 | wróciłam do swej separatki, nagle ujrzałam Pana... |
| 1029 | odpowiedział mi Pan: ... cokolwiek czynisz bliźniemu - Mnie czynisz. |
| 1030 | Jezu mój, daj mi mądrość, daj mi rozum... abym Ciebie, o Panie, lepiej poznała... |
| 1030 | Sam, o Panie, rozpaliłeś moją miłość ku sobie... |
| 1032 | ujrzałam Pana Jezusa przybitego do krzyża... |
| 1034 | Prosiłam Pana, aby mi pozwolił wziąć udział w swej bolesnej męce... |
| 1034 | abym mogła odczuć całą gorycz Jego... odpowiedział mi Pan, że da mi tę łaskę... |
| 1035 | Zaczęłam za niego tę koroneczkę, której mnie nauczył Pan. |
| 1035 | krzyżyk... położyłam go na piersiach konającego, i rzekłam do Pana... |
| 1036 | Koronka ta jest na uśmierzenie gniewu Bożego, jako mi sam [Pan] powiedział. |
| 1044 | Widziałam w kaplicy naszej Pana... w monstrancji... |
| 1047 | ujrzałam Pana Jezusa żywego na ołtarzu... |
| 1047 | siostry i... lud nie widzieli Pana Jezusa tak, jako ja Go widzę. |
| 1048 | stanęłam na ołtarzu obok Pana... |
| 1048 | rzekłam do Pana: Jezu, błogosław tym... którzy są zgromadzeni dla oddania Ci czci... |
| 1051 | Odczułam wielkie cierpienie w ciele... czuję, że mnie Pan podtrzymuje... |
| 1052 | aby serca zatwardziałe... wróciły do Ciebie, Panie. |
| 1052 | Panie, daj nam świętych kapłanów. |
| 1052 | Niechaj moc miłosierdzia... Panie, kruszy... to, co by mogło przyćmić świętość kapłana... |
| 1053 | Wielki Czwartek... ujrzałam Pana... powiedział: Połóż swą głowę na piersi Mojej... |
| 1053 | Przytulił mnie Pan do Serca swego... |
| 1054 | dusza moja była w tęsknocie za Panem... |
| 1054 | Prosiłam Pana, aby mnie uchronił przed wzrokiem otoczenia. |
| 1054 | Pragnęłam... spędzić noc... w ciemnicy z Panem Jezusem. |
| 1054 | powiedział mi Pan: ... dałem ci przeżyć w trzech godzinach to, com cierpiał przez noc całą. |
| 1054 | Miłość moja w tym cierpieniu spotęgowała się... Pan mnie podtrzymywał... |
| 1063 | miła jest Panu ta dusza, a sama o tym nie wie. |
| 1063 | Jezus każe mi... uspokoić pewną duszyczkę... Spełniłam polecenie Pana. |
| 1067 | W czasie rezurekcji ujrzałam Pana... |
| 1068 | rozmawiałam z ojcem... polecił... ostrożność w... nagłym się zjawianiu Pana Jezusa. |
| 1068 | Mówi mi ojciec, że Pan... jest bardzo hojny w udzielaniu się duszy... |
| 1069 | w czasie medytacji ujrzałam Pana w wielkiej piękności, który mi rzekł: Pokój tobie, córko Moja. |
| 1069 | Panie, choć Cię kocham z całego serca... nie zjawiaj mi się, bo ojciec duchowny powiedział mi... |
| 1069 | wiem, że Tyś jest Pan... jednak ponad wszystko jestem posłuszna spowiednikowi. |
| 1072 | powiedział mi Pan: Powiedz ks. prof., że pragnę, aby w święto Miłosierdzia... powiedział kazanie... |
| 1072 | kapłan ten nie uznał mowy Pana... |
| 1073 | dał mi Pan poznać całe morze i przepaść niezgłębionego miłosierdzia swego. |
| 1073 | złączona z Panem, poznałam, jak wiele dusz uwielbia to miłosierdzie Boże. |
| 1077 | Siostra mistrzyni... zagrała... o miłosierdziu... prosiłam Pana, aby dał jej głębiej poznać... |
| 1078 | Kiedy się żegnałam z Panem przed pójściem na spoczynek, usłyszałam te słowa: Hostio... |
| 1081 | W tym artykule są zawarte słowa Pana... |
| 1085 | Nie mogę w tym momencie przeniknąć działania Twego, o Panie... |
| 1086 | zniechęcenie jest do usług gotowe, ale Pan umacnia wolę... |
| 1090 | Po tym uzdrowieniu nagle zostałam złączona z Panem Jezusem w sposób czysto duchowy. |
| 1090 | W tej bliskości z Panem... pozostawałam przez dzień cały... |
| 1090 | Pan, jeżeli czego żąda od duszy, to daje jej możność wykonania... |
| 1090 | znak, po którym można poznać, że Pan jest z duszą... |
| 1090 | w pierwszej chwili trochę się przerażam wielkością Pana... |
| 1090 | siła wewnętrzna do tego, czego w danej chwili żąda Pan... |
| 1092 | Pan, choć tak wielki, kocha się w pokornych duszyczkach. |
| 1092 | Im się dusza głębiej uniży, tym Pan łaskawiej się do niej zbliża... |
| 1092 | Szczęśliwa dusza, którą Pan sam broni. |
| 1100 | Czuję, że jest Pan, a nie mogę się w Nim pogrążyć zupełnie... |
| 1110 | Dał mi Pan poznać dysputy, jakie się odbyły w Watykanie o święcie tym... |
| 1125 | co się lepiej podoba Panu, czy służyć Mu w chorobie, czy w czerstwym zdrowiu... |
| 1125 | rzekłam do Pana: Jezu, czyń ze mną, co się Tobie podoba... |
| 1128 | dał mi Pan poznać, że przez tę modlitwę wszystko uprosić można. |
| 1132 | Jedno tylko nie zginie - Miłość ku Tobie, Panie. |
| 1133 | Ja, Pan, jestem z tobą, nie lękaj się niczego, jesteś w Sercu Moim. |
| 1134 | Pan wlał w duszę moją tak wielką głębię pokoju... |
| 1138 | czekam cierpliwie na słowo Twoje, Panie. |
| 1139 | Nie ma mowy o zjednoczeniu się z Panem. |
| 1143 | W adoracji dał mi Pan poznać głębiej, co się tyczy dzieła tego. |
| 1144 | przepraszałam Pana za... zniewagi, jakich doznaje Jego... Serce w domach naszych. |
| 1145 | wola Twoja, o Panie, jest mi pokarmem... |
| 1147 | żaliłam się Panu - odpowiedział Jezus: ... czemu ci tak zależy na... mowie ludzi? |
| 1150 | rzekłam do Pana: Jezu, proszę Cię o moc Twej łaski posiłkującej... |
| 1150 | dobry jest Pan, który każdemu zapłaci według uczynku... |
| 1154 | duch panował zakonny... i urządzałam wszystko tak, jak sobie życzył Pan. |
| 1154 | Jak może siostra takie dzieła spełniać? - Odpowiedziałam: To nie ja, ale Pan przeze mnie... |
| 1155 | Dał mi Pan poznać w trzech jakby odcieniach swą wolę... |
| 1160 | zapytałam Pana... jak może znieść tyle występków... |
| 1160 | odpowiedział mi Pan: Na ukaranie mam wieczność... |
| 1161 | dusza moja doznała... udręczenia, że zaczęłam się żalić Panu... |
| 1162 | niedługo ojciec wróci, a teraz niech się siostra wypowie... przed Panem Jezusem. |
| 1163 | chwilę rozmowy z Panem, usłyszałam... nie dam ci łaski, abyś się gdzie indziej odsłaniała... |
| 1169 | dusza moja weszła w ścisłą łączność z Panem. |
| 1170 | powiedział mi Pan: Wiele razy chciałem wywyższyć Zgromadzenie to... |
| 1172 | w czasie odmawiania Anioł Pański... zrozumiałam niepojętą miłość Boga ku ludziom. |
| 1173 | walkę o to, aby iść wiernie drogą swoją, to jest tą, którą chce Pan... |
| 1178 | Panie... dziękuję... żeś mi pozwolił czerpać ze zdroju... miłosierdzia swego skarby łask. |
| 1181 | byłam w bliskości z Panem, powiedział: Czemu się lękasz przystąpić do dzieła... |
| 1182 | powiedział mi Pan: ... nic nie powstrzyma Mnie w udzielaniu ci łask. |
| 1184 | ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego. |
| 1184 | powiedział mi Pan: Wiedz... że twoje codzienne ciche męczeństwo... |
| 1189 | Zdanie św. Wincentego Å• Paulo: Pan zawsze przykłada swą rękę do dzieła... |
| 1197 | rzekłam do Pana: Jezu, ucisz burzę... |
| 1199 | wyjeżdżam do Rabki... prosiłam Pana... o szczęśliwą podróż. |
| 1202 | wśród cierpień duszy i ciała powtarzałam sobie: Stań się wola Pana. |
| 1225 | Dusza, która wysławia dobroć swego Pana... |
| 1230 | ujrzę po raz pierwszy... Oblubieńca swej duszy i nad pany Pana... |
| 1231 | Wielki Pan... Przyszedł do mnie w postaci chleba. |
| 1232 | Niepokalana... Ty mnie uczysz, jak wśród burz kochać Pana... |
| 1234 | pragnę zachęcać dusze do ufności w to miłosierdzie, jakoś mi sam rozkazał, o Panie. |
| 1240 | Pan Jezus bardzo broni swoich zastępców na ziemi. |
| 1243 | prosiłam, aby mi pozwolił obcować z Panem... |
| 1243 | Odpowiedział mi: Rozkazywać Panu Jezusowi nie mogę, ale jak cię sam pociągnie... |
| 1243 | możesz iść za tym pociągiem, ale pamiętać... o tej wielkiej czci, bo wielki to jest Pan. |
| 1246 | ujrzałam Pana... rzekł mi Jezus: ... w tygodniach, w których Mnie nie widziałaś... |
| 1248 | Pragnę w tym rodzaju Panu Jezusowi zadośćczynić. |
| 1249 | dał mi Pan poznać, jak... pragnie, aby się dusza odznaczała miłością czynu... |
| 1253 | widziałam... przed podniesieniem Pana Jezusa ukrzyżowanego... |
| 1256 | zostałam... złączona z Panem, który mi rzekł: Jest to kapłan według Serca Mojego... |
| 1261 | Ujrzałam Pana Jezusa jako Króla... |
| 1263 | lęk mnie... ogarnął, kiedy mi Pan dał poznać, że mam opuścić to Zgromadzenie. |
| 1263 | kiedy się przybliża chwila... aby rozpocząć dzieło, odczuwam opuszczenie od Pana... |
| 1263 | widzę, że to nie jest godzina przeznaczona od Pana, aby rozpocząć działanie. |
| 1263 | męczarnie męczenników lżejsze by mi były niżeli... ale to wszystko dla dusz, dla dusz, Panie... |
| 1264 | Od dziś wola Twoja, Panie, jest mi pokarmem. |
| 1264 | Pan niesie mnie na ręku swoim. |
| 1264 | Pan... wie, że Jego samego pragnę... |
| 1265 | usta moje niech powtarzają: stań się wola Twoja, Panie. |
| 1266 | Dał mi Pan poznać, jak bardzo mnie broni droga matka przełożona... |
| 1267 | Poszłam... do Pana, prosiłam Go o... łaski do wiernego spełnienia... obowiązku. |
| 1268 | aby z inną duszą tak nie postępowano, bo to się nie podoba Panu. |
| 1271 | ludzie źli mają nienawiść do klasztorów, poszłam na rozmowę z Panem i prosiłam... |
| 1271 | przyszłam z rozmowy... z Panem, ujrzałam obłoczek biały, a w nim Cherubina... |
| 1274 | dał mi Pan poznać, jak cierpi dusza odrzucona od Boga... |
| 1276 | rozumiem, co to za cierpienie, bo mi Pan dał poznać... |
| 1278 | jest to łączenie się z Panem na wskroś duchowe... |
| 1279 | Udzielił mi Pan poznania łask, którymi mnie... obsypuje. |
| 1280 | z jaką niechęcią przychodzi Pan do pewnej duszy w Komunii św. |
| 1281 | Dał mi Pan poznać, że się zobaczę z bratem swoim... |
| 1281 | uwierzyłam, że jeżeli mi Pan dał poznać, że przyjedzie, to mi wystarcza. |
| 1281 | Myśl swą złączyłam z Bogiem, nie zajmując się stworzeniem, zdając wszystko na Pana. |
| 1283 | daje mi Pan w wewnętrzny sposób poznać osoby, z którymi przy furcie obcuję... |
| 1286 | Dzięki Ci, Panie, za spowiedź świętą... |
| 1286 | Dziękuję Ci, Panie, za śluby wieczyste... |
| 1286 | Dziękuję Ci, Panie, za sakrament namaszczenia... |
| 1288 | powiedział mi Pan: ... napisz, że bardzo Mnie to boli, jak dusze zakonne przystępują... |
| 1289 | pragnę być przeistoczona całkowicie w Ciebie, o Panie. |
| 1290 | odpowiedziałam mu, że: Przecież ty najlepiej wiesz, co Pan od ciebie żąda. |
| 1293 | przepraszałam Pana, wstydząc się tym więcej, że rano... przyrzekłam mu wierność. |
| 1294 | Dał mi Pan poznać, że dusza, która nie przyjmuje łask... otrzymuje je inna dusza. |
| 1295 | poszłam do Pana i mówię: Jezu, czy Ty nie widzisz, jak utrudniają dziełu Twemu? |
| 1298 | Choć nędza moja wielka... Mam ufność... w miłosierdziu Pana. |
| 1298 | czuję Cię, Panie, choć dzieli mnie zasłona. |
| 1298 | Niech wszechmoc miłosierdzia Twego, o Panie, Rozsławiona będzie po świecie... |
| 1299 | poszłyśmy z matką przełożoną do pewnego pana, gdzie były w druku... obrazeczki Miłosierdzia... |
| 1300 | dał mi Pan poznać, jak wielka liczba dusz znajdzie zbawienie przez dzieło to. |
| 1300 | weszłam w rozmowę wewnętrzną z Panem... |
| 1300 | niech będzie błogosławiony Pan, który wierny jest w obietnicach... |
| 1301 | Dzięki Ci, Panie, za takich przełożonych, którzy żyją w miłości... |
| 1304 | dusza stęskniona nie słyszy tych słów, Ona pragnie gwałtownie swego Boga i Pana... |
| 1304 | łączy się... Z tym Panem, z którym me serce jest zaślubione. |
| 1310 | Co ten dzień zawiera... Tobie jest tylko wiadome... Panie. |
| 1311 | dał mi Pan poznać, że gdybym się usunęła od tej siostry... |
| 1312 | gdy odbierałam od niego kubek, dał mi poznać, że jest Panem... |
| 1313 | potrzeby udzielania się przez czyn, słowo i modlitwę. Teraz rozumiem słowa Twoje... Panie... |
| 1315 | wszystkie istnienia zależą od Pana i utrzymywane są Jego wszechmocą. |
| 1317 | Rozumiem słowa Twoje, Panie, i rozciągłość miłosierdzia... |
| 1318 | nie mogąc poznać co jest, co nie oddałam Panu... |
| 1322 | kto jest z Tobą, Panie, ten nie zginie... |
| 1325 | wszystko, co we mnie jest, niech uwielbia Ciebie... Panie... |
| 1325 | jest to misja moja, którąś mi sam przeznaczył, Panie... |
| 1326 | Niech mnie prowadzi duch Twój... w głębie poznania Ciebie, Panie... |
| 1326 | Wiem, że Ty mi, Panie, pomocy swej nie odmówisz. |
| 1326 | niech się spełni we mnie całkowicie wola Twoja, Panie. |
| 1328 | spokój wypływa ze świadectwa, jakie mi daje sumienie... że... pełnię wolę Twoją, o Panie. |
| 1331 | W obojętności [co do]... stworzeń i wyborze ich Tyś mi dopomógł, o Panie... |
| 1331 | Nie rozumiałam Cię, Panie, w chwilach boleści... |
| 1334 | W medytacji o grzechu dał mi Pan poznać całą złość grzechu... |
| 1337 | Kiedy się modliłam... pozdrawiając pięć ran Pana... |
| 1347 | Niech siostra zachowa tę jak największą wierność Panu... |
| 1348 | Panie... niech... pociecha, którą mam z obecności Twojej... spłynie w duszę... przełożonej... |
| 1349 | błagałam Pana... aby nikt z mojego powodu nie cierpiał... |
| 1352 | łączyć się wewnętrznie z Panem... na zewnątrz: wierność regule... |
| 1357 | Zapytałam raz Pana... Czy wszyscy są w stanie łaski, bo nie odczułam Twych cierpień. |
| 1360 | Panie, który przenikasz całą istotę moją... |
| 1365 | dusza moja rwie się do Ciebie, Panie... |
| 1365 | Dopomóż mi, Panie, abym resztę dni moich zniosła cierpliwie. |
| 1366 | Panie mój, choć tak wiele rzeczy mnie zajmuje... |
| 1366 | boś Ty mi jest ponad wszystkie dopuszczenia, Panie... |
| 1367 | Panie, rozpamiętując... dobrodziejstwa przy Najświętszym Sercu Twoim... |
| 1367 | na zewnątrz spełniać będę... obowiązki... jednak duch mój... będzie przed Panem... |
| 1367 | Wieczorem - pół godziny, klęcząc, sam na sam z Panem we własnej celi... |
| 1370 | Skończyły się rekolekcje, te piękne dni przestawania sam na sam z Panem... |
| 1371 | Panie, przebóstwiaj me czynności... |
| 1374 | w czasie ceremonii zakonnych... ujrzałam Pana... |
| 1374 | Odpowiedziałam: Panie, słaba jest ręka moja do takich dzieł. |
| 1374 | Panie, ja już chciałam przystąpić do dzieła... jednak ks. S. jeszcze odkłada. |
| 1376 | Pan dał mi okazję do ćwiczenia się w cierpliwości przez jedną osobę... |
| 1382 | dał mi Pan poznać, że jeszcze cierpi w czyśćcu. |
| 1383 | lusterko nie zaszło parą... Pan dał mi poznać, jak... mu się to nie podobało... |
| 1383 | abym... nie postępowała wbrew... przekonaniu. Głęboko się uniżyłam wobec Pana... |
| 1392 | jestem mieszkaniem dla Ciebie, Panie... |
| 1393 | z woli Twej... Panie, Śmierć ma się dotknąć ciała mojego... |
| 1394 | W tych rekolekcjach dał mi Pan światło głębszego poznania woli swojej... |
| 1397 | Powiedział mi Pan: Utrata każdej duszy pogrąża Mnie w śmiertelnym smutku. |
| 1398 | Nadchodzi Adwent, pragnę przygotować... serce na przyjście Pana... |
| 1404 | Od najmłodszych lat pociągnął mnie ku sobie Pan... w Najświętszym Sakramencie. |
| 1404 | Mając siedem lat, kiedy byłam na nieszporach, a Pan... był wystawiony w monstrancji... |
| 1404 | udzielił mi Pan zrozumienia rzeczy Bożych... |
| 1406 | dał mi Pan poznać wewnętrznie, że mnie nie opuści. |
| 1406 | Zrozumiałam, jak to wszystko od Pana zależy... |
| 1407 | zauważyłam żywą Hostię w kielichu... zapytałam Pana: Dlaczego jedna żywa? |
| 1407 | Odpowiedział mi Pan: ... nie wszystkie dusze przyjmują Mnie z tak żywą wiarą jak ty... |
| 1409 | daje mi Pan Jezus świadomość samego siebie... |
| 1417 | Panie, wszak najnędzniejsza ma dusza, a Ty się do niej zniżasz... |
| 1420 | zostałam w duchu przeniesiona do kaplicy i ujrzałam Pana... w monstrancji... |
| 1420 | na miejscu monstrancji widziałam chwalebne oblicze Pana... |
| 1420 | powiedział mi Pan: Co ty widzisz [w] rzeczywistości, dusze te widzą przez wiarę. |
| 1434 | dał mi Pan poznać swe zagniewanie na ludzkość... |
| 1436 | Panie, choć mi często dajesz poznać gromy zagniewania swego... |
| 1436 | Choć wielkim jesteś, Panie, to jednak dajesz się zwyciężyć duszy uniżonej. |
| 1436 | Unicestwij mnie, o Panie, w oczach moich... |
| 1438 | podzielić w duchu opłatkiem... prosiłam Pana o łaski dla nich... |
| 1440 | dobry jest Pan, że nie pozwala mi zbłądzić... |
| 1440 | będę maleńka, bo z takimi... wielki Pan lubi obcować... |
| 1443 | przez Święta całe... dusza moja była bez przerwy zjednoczona z Panem. |
| 1446 | Powiedział mi Pan: Niech cię nic nie obchodzi, jak kto postępuje... |
| 1446 | Panie, kiedy często nadużywają dobroci moje[j]. |
| 1449 | dziękuję... Panie, za wszystko, co mi ześle Twoja dobroć. |
| 1449 | Nie zmniejszaj goryczy jego, o Panie, ale wzmocnij usta moje... |
| 1449 | Dziękuję Ci za wszystkie pociechy... o których wiesz tylko Ty i ja, Panie. |
| 1450 | poddaję się zupełnie... woli Twojej, o Panie... |
| 1453 | serce moje wiele miało do ofiarowania Panu... |
| 1453 | łącząc się duchem w drugiej Mszy św. z Panem. |
| 1454 | Udzielił mi Pan mocy ducha i miłości do tych, przez których przychodzi mi cierpienie. |
| 1456 | Panie... sądzisz każdego według jego sumienia... |
| 1458 | kiedy ksiądz wszedł z Panem Jezusem do celi... |
| 1459 | powiedział mi Pan, że: Gdyby nie przyniósł Mnie kapłan... przyszedłbym sam... |
| 1460 | dla szemrania sióstr nie przyjęłaś spowiedzi ojca Andrasza w celi... przeprosiłam Pana. |
| 1461 | nie przysyłaj mi, o Panie, takich posłów, którzy mówią mi tylko sami od siebie... |
| 1462 | przyniósł ksiądz kapelan Pana Jezusa, wyszło światło z Hostii... |
| 1463 | dał mi Pan poznać, jak się wielu biskupów zastanawiało nad świętem tym... |
| 1463 | jeden pan świecki. Jedni zachwyceni dziełem Bożym, inni odnosili się niedowierzająco... |
| 1464 | dała mi kropli, które trochę mi ulżyły... teraz rozumiem przestrogę Pana. |
| 1468 | widziałam... grzesznika, który korzystał z moich cierpień i zbliżył się do Pana. |
| 1473 | Wiara moja potężnieje, a więc owoc przyjścia Twego, Panie, będzie obfity. |
| 1474 | proszę Pana Jezusa o rozum oświecony wiarą. |
| 1474 | Wyrażam to Panu w tych słowach: Jezu, daj mi rozum... |
| 1474 | jest skarb wielki łask, których Ty, o Panie, udzielasz na prośbę naszą... |
| 1477 | Pan wkrótce dokona dzieła swego w mej duszy. |
| 1477 | Nie dziwię się teraz, że Pan nie odsłonił mi wpierw wszystkiego. |
| 1484 | Nie proszę, abyś mnie, Panie, zdjął z krzyża, ale błagam, abyś mi dał siłę wytrwać na nim. |
| 1485 | głos Pana, który do nas mówi z tronu miłosierdzia: Pójdźcie do Mnie wszyscy. |
| 1485 | Panie, słyszę głos Twój, który mnie wzywa, abym wróciła ze złej drogi... |
| 1485 | Panie, poznaję świętość Twoją i lękam się Ciebie. |
| 1485 | Panie, lękam się, czy mi przebaczysz tak wielką liczbę grzechów... |
| 1485 | Zwyciężyłeś, o Panie, kamienne serce moje dobrocią... |
| 1485 | Panie, czuję, jak spłynęła łaska i pokój w moją biedną duszę. |
| 1485 | Czuję, że mnie na wskroś ogarnęło miłosierdzie Twoje, Panie. |
| 1486 | Panie, ratuj mnie sam, bo ginę... |
| 1486 | Panie, resztę wypowiedzieć nie jestem zdolna... |
| 1486 | rozdarte jest moje biedne serce, ale Ty, Panie... |
| 1486 | Panie, czuję się zalana Twoją łaską... |
| 1486 | Panie, przez wieczność... wysławiać będę wszechmoc miłosierdzia Twego... |
| 1486 | Panie, teraz widzę całą swoją niewdzięczność i Twoją dobroć. |
| 1486 | Panie, nie wystarczy mi wieczności na... wysławianie Twojego... miłosierdzia... |
| 1487 | Panie, tak wielkie i rozmaite są moje cierpienia... |
| 1487 | Panie, znowu nowa przeszkoda i trudność na drodze świętości... |
| 1487 | Panie, znowu mnie zniechęca [to], że mnie nie rozumieją ani przełożeni... |
| 1487 | Panie: co robić, jeśli jestem... odrzucona od ludzi... |
| 1487 | Dzięki Ci, Panie... żeś raczył zostać z nami... |
| 1488 | Panie, przyczyną mojego smutku jest [to], że pomimo... postanowień wciąż upadam... |
| 1488 | Panie, czuję, że się napełnia moje serce Twoją miłością... |
| 1488 | Oto idę, Panie, na Twoje wezwanie... |
| 1488 | jestem gotowa iść za Tobą, Panie, nie tylko na Tabor, ale i na Kalwarię. |
| 1489 | Panie i Mistrzu mój, pragnę pomówić z Tobą. |
| 1489 | Panie, naprzód wylewam u stóp Twoich swe serce... |
| 1489 | Panie, są tajemnice w moim sercu, o których prócz Ciebie nikt... nie wie... |
| 1489 | Wie coś niecoś zastępca Twój... reszta pozostaje między nami na wieczność, o mój Panie! |
| 1489 | Panie, postawiłeś na drodze mojego życia świętych kapłanów... |
| 1489 | mówię Ci o wszystkim, Panie, milcząc... |
| 1489 | Panie, pomimo... zniżenia Twego wielkość Twoja spotęgowała się w mej duszy... |
| 1489 | Panie, czuwasz nade mną w każdym momencie... |
| 1489 | Panie, który znasz każde uderzenie serca mojego... |
| 1489 | nie pozostawiaj mnie samej w cierpieniu. Ty, Panie, wiesz, jak słabą jestem... |
| 1489 | Niemowlęciem jestem, Panie, nie umiem sobie radzić... |
| 1489 | Czyń ze mną, co Ci się podoba, Panie... |
| 1489 | Nie zmniejszaj, Panie, kielicha goryczy, daj mi tylko moc... |
| 1489 | Panie, podnosisz mnie nieraz aż do jasności widzeń, to znów pogrążasz... |
| 1491 | odwiedził mnie Pan i powiedział: ... nie lękaj się tego, co przyjdzie na ciebie... |
| 1491 | Dał mi Pan... zrozumienie w działaniu swej łaski. |
| 1492 | Przeprosiłam Pana za to, co mu się nie podobało w owej duszy... |
| 1493 | w czym mogę Ci, o Panie, zrobić przyjemność. |
| 1494 | odwiedziła ta sama siostra, o którą miałam upomnienie od Pana... |
| 1497 | słowa kusiciela: Proś o śmierć dla siebie jutro po Komunii św. Pan Bóg cię wysłucha... |
| 1500 | Tonie moja dusza w Panu... |
| 1504 | Panie... od młodości swojej... upatrywałam woli Twojej... |
| 1508 | Stworzenia opuszczą człowieka w cierpieniu, ale Ty, o Panie, jesteś wierny... |
| 1512 | widziałam Pana Jezusa cierpiącego, jakoby konał... |
| 1519 | powiedział mi Pan: ... dziś mów z przełożoną otwarcie o Moim miłosierdziu... |
| 1519 | Kiedy odeszła, dał mi Pan poznać, jak bardzo miła mu jest ta dusza. |
| 1520 | powiedział mi Pan: Otworzyłem swe Serce jako żywe źródło miłosierdzia... |
| 1521 | Powiedział mi Pan: ... nie ustawaj w głoszeniu miłosierdzia Mojego... |
| 1523 | Panie... obsypałeś mnie tymi darami jedynie z miłosierdzia... |
| 1523 | Panie, zalewa mi serce zdumienie... |
| 1523 | Ty, Pan absolutny, nikogo nie potrzebujesz, a jednak z czystej miłości tak się zniżasz do nas. |
| 1524 | Nie mogę nigdy wyjść ze zdumienia, kiedy Pan w... zażyłość wchodzi ze... stworzeniem... |
| 1525 | nie powinniśmy w modlitwie Pana Boga zmuszać... |
| 1525 | siostro, dał Pan Jezus tę łaskę, ale teraz inaczej myślę. |
| 1528 | Kiedy się żaliłam Panu Jezusowi na pewną osobę... |
| 1528 | odpowiedział mi Pan: Nie dziw się temu, dusza ta nie zna sama siebie... |
| 1529 | Daje mi nieraz Pan poznać, kto się za mnie modli. |
| 1531 | powiedziałam Panu... ile trudności, nim uwierzą, żeś Ty sam sprawcą tego dzieła. |
| 1533 | tak wielkie występki. Struchlałam... jak mi Pan choć trochę uchylił zasłony. |
| 1534 | Modlitwa jego podobna do modlitwy Pana Jezusa w Ogrójcu. |
| 1538 | dał mi Pan skosztować cząstkę z tej niewdzięczności... |
| 1539 | powiedziała[m] Panu: Kiedy mnie zabierzesz do siebie? |
| 1539 | Panie, jeżeli się jeszcze nie całkowicie we mnie spełniła Twoja święta wola... |
| 1539 | jestem gotowa na wszystko, co Ty chcesz, o Panie. |
| 1539 | godziny śmierci... nie chcesz mi powiedzieć... odpowiedział mi Pan: ... dam ci ją poznać... |
| 1539 | Panie, przepraszam Cię za to, że chciałam o tym wiedzieć. |
| 1540 | powiedział mi Pan: ... duszom, które uwielbiać będą to Moje miłosierdzie... |
| 1542 | dał mi Pan poznać, jak bardzo jest zazdrosny o serce moje. |
| 1543 | powiedział mi Pan: Zdaj się cała na Mnie w godzinę śmierci... |
| 1546 | Powiedział Pan do mnie: Napawam się miłością twoją... |
| 1548 | W medytacji dał mi Pan poznać, że dopokąd serce w mej piersi bije... |
| 1551 | W medytacji o śmierci prosiłam Pana, aby raczył przeniknąć moje serce tymi uczuciami... |
| 1556 | dał mi Pan poznać, że pomiędzy duszami wybranymi ma szczególnie wybrane... |
| 1558 | Ukrył się Pan, a ja sama, sama jedna. |
| 1558 | Jezu, ratuj mnie, wierzę w Ciebie... gdzie jesteś, Panie? |
| 1559 | powiedział Pan... tym jesteś sama ze siebie, coś teraz przeżywała... |
| 1559 | z tymi słowami Pana przyszło mi prawdziwe poznanie siebie. |
| 1564 | Tyś Pan nad pany, lecz kochasz się w sercach maluczkich... |
| 1565 | powiedział mi Pan: ... pomóż Mi zbawić pewnego grzesznika konającego... |
| 1566 | przepraszałam Pana... za pewien uczynek... który okazał się po chwili niedoskonały... |
| 1570 | Panie... który znasz na wskroś nędzę naszą... |
| 1571 | z mojego powodu inni mogą mieć... przykrości, i zaczęłam się żalić Panu... |
| 1571 | odpowiedział mi Pan: ... będą wymawiać to samo słowo: „święta"... z miłością. |
| 1587 | czasami Pan... nie życzy sobie, abyśmy mówili coś sami... |
| 1589 | Oczekiwanie duszy na przyjście Pana |
| 1589 | Nie wiem, o Panie, o której przyjdziesz godzinie... |
| 1589 | serce czyste z daleka Cię, Panie, wyczuje. |
| 1589 | Czekam na Ciebie, Panie, wśród ciszy i milczenia... |
| 1589 | Przyjdź już - najsłodszy mój Panie... |
| 1591 | Me serce ciągnie, gdzie mój Pan się ukrywa... |
| 1592 | W czasie medytacji dał mi Pan poznać radości nieba i świętych... |
| 1593 | Pobudza mnie sam Pan, abym napisała modlitwy i hymny o Jego miłosierdziu... |
| 1596 | wielka jest łaska Twoja, Panie, która duszę dźwiga do wyżyn. |
| 1598 | niechętnie Pan Jezus szedł do niektórych dusz w Komunii św. |
| 1601 | Dał mi Pan poznać, jak bardzo pragnie doskonałości dusz wybranych. |
| 1602 | powiedział mi Pan: ... kiedy przystępujesz do spowiedzi świętej... |
| 1605 | Pisz o Mojej dobroci, co ci przyjdzie na myśl. - Odpowiedziałam: ... Panie, a jak napiszę za wiele? |
| 1605 | odpowiedział mi Pan: ... chociażbyś mówiła naraz wszystkimi językami ludzkimi i anielskimi... |
| 1606 | Gdybyś mnie nie wspierał... Panie, to nie ma mowy, abym szła naprzód. |
| 1608 | prosiłam Pana... aby mi dał poznać, czy... te cierpienia nie są z mojego powodu. |
| 1608 | Kiedy przyjęłam Pana, dusza moja została napełniona wielkim pokojem... |
| 1608 | dał mi Pan poznać, że jest dotknięte dzieło to próbą... |
| 1610 | prosiłam Pana, aby raczył wejrzeć na pewną duszę... |
| 1610 | dał mi Pan poznać, że wszyscy są jako proszek pod stopą Jego. |
| 1610 | wszystko jest zależne od Pana. |
| 1611 | Kiedy przychodzi ksiądz kapelan z Panem... |
| 1611 | daje mi Pan poznać świętość swoją... |
| 1612 | odpowiedział mi Pan, że - Potrzeba Mi cierpień twoich dla ratowania dusz. |
| 1612 | Nie miałam odwagi prosić Pana... o większe cierpienia... |
| 1612 | nie zniosłabym więcej nad to, co mi sam Pan Jezus dał. |
| 1614 | nim siostra umrze, że siostra może mi to uprosi[ć] i załatwić u Pana... |
| 1614 | czuję to w duszy, że po śmierci więcej będę mogła u Pana Jezusa uprosić niż teraz. |
| 1615 | aby siostra u Pana Jezusa mi to załatwiła... |
| 1615 | wiem, że siostra może mi to u Pana Jezusa uprosić. |
| 1615 | Pan... jest bardzo dyskretny, a więc jakie ma tajemnice... pomiędzy Nim a duszą... |
| 1616 | Panie... dziękuję... że mnie upodabniasz do siebie przez wyniszczenie. |
| 1618 | czujesz te pociągnięcia Boże i poznasz, że to Pan jest, to idź za nimi. |
| 1626 | Powiedział mi Pan: Zabieram cię na cały Post do swojej szkoły... |
| 1626 | Z Tobą, Panie, jestem gotowa na wszystko... |
| 1627 | dał mi Pan poznać nawrócenie pewnych dusz. |
| 1629 | Jestem hostią w Twym ręku... Panie... |
| 1629 | Jestem cała zdana na wolę Twą, Panie... |
| 1631 | Ty możesz, Panie, uczynić mą duszę tak, aby umiała zrozumieć Ciebie w całej pełni, jakim jesteś. |
| 1632 | Pociągnąłeś sam ku sobie mą duszę, o Panie. |
| 1632 | O przedwieczny Panie, Tyś się sam do mnie zniżył... |
| 1632 | O Panie - Jezu Chryste na krzyżu rozpięty... |
| 1632 | To mój Oblubieniec - Pan i Bóg mój niepojęty. |
| 1637 | Panie, to... dla Ciebie, dla wyproszenia miłosierdzia... |
| 1640 | Dzisiejsza noc jest tylko wiadoma Tobie, o Panie. |
| 1641 | powiedział mi Pan: ... uchybienia dusz mimowolne nie powstrzymują miłości Mojej... |
| 1645 | ujrzałam Pana Jezusa cierpiącego, który pochylił się nade mną... |
| 1650 | czemu u nas nie ma świętej, i rzekłam do Pana: Znam hojność Twoją, a wydaje się... |
| 1650 | rzekł Pan Jezus do mnie: Nie płacz, ty nią jesteś. |
| 1650 | rzekłam do Pana: Jak się to stanie, przecież mi mówiłeś o innym zgromadzeniu? |
| 1650 | odpowiedział mi Pan: Nie twoją jest rzeczą wiedzieć, jak się to stanie, ale być wierną łasce Mojej... |
| 1652 | Uwielbiaj, duszo moja, miłosierdzie Pana... |
| 1653 | W milczeniu tylko czekam na Ciebie, Panie. |
| 1654 | Aleś Ty, Panie, zawsze jest ze mną... |
| 1656 | Pan mnie broni i upomina się za mną... |
| 1656 | nie zawsze jestem wysłuchana, dziwnie Pan ze mną postępuje. |
| 1658 | podał Pana trzem siostrom, a później mnie... myślał, że ja ostatnia... podał mi dwie Hostie... |
| 1658 | Kapłan ten poszedł drugi raz i przyniósł jej Pana... |
| 1659 | wysiłki nieprzyjaciół nie udaremnią... z tego, co Pan postanowił. |
| 1661 | Panie, wyznaję w szczerości serca, że niczym sobie nie zasłużyłam... na najmniejszą łaskę... |
| 1666 | Wielki Piątek. Ujrzałam Pana Jezusa umęczonego... |
| 1666 | dał mi Pan wewnętrznie poznać... przepaść swego miłosierdzia dla dusz... |
| 1667 | powiedział mi Pan: ... to dzieło miłosierdzia Moim jest, nic nie ma w nim twego... |
| 1668 | rzekłam do Pana: ... wzmocnij mnie... abym mogła wziąć udział w procesji. |
| 1670 | Wielkanoc... dziękowałam Panu Jezusowi, że raczył nas odkupić... |
| 1671 | prosiłam Pana za pewną osobę... |
| 1671 | odpowiedział mi Pan: Dusza ta jest Mi szczególnie drogą. |
| 1671 | kiedy spostrzegę w jakiejś duszy wyższe dary, serce... uwielbieniem wzbija się do Pana. |
| 1673 | jak Pan Jezus siostrę zabierze, to... będzie się za nas modli[ła]... |
| 1673 | siostra wiele u Pana może. |
| 1673 | czekam, kiedy też Pan... siostrę zabierze, bo wiem, co to będzie, i bardzo pragnę śmierci dla siostry. |
| 1674 | Wieczorem poszłam do Pana Jezusa na dłuższą rozmowę. |
| 1675 | mówią nam... jest dla siostry Faustyny separatka... sam na sam z Panem... dziękowałam Mu... |
| 1676 | Jutro siostra Pana Jezusa mieć nie będzie, bo jest bardzo zmęczona... |
| 1676 | Zdając się całkowicie na Pana, starałam się zasnąć. |
| 1676 | przygotowałam się do Komunii św., choć nie miałam mieć Pana Jezusa. |
| 1676 | ujrzałam... Serafina, który mi podał Komunię św., wymawiając te słowa: Oto Pan aniołów. |
| 1676 | Kiedy przyjęłam Pana, duch mój zatonął w miłości Bożej... |
| 1676 | Kiedy mi podał Pana, natychmiast znikł. |
| 1677 | stanął znów Serafin z Panem Jezusem. |
| 1677 | zapytałam się... Jezusa, a nie mając odpowiedzi... Serafina: Czy byś mnie nie wyspowiadał? |
| 1678 | siostra pielęgnująca powiedziała mi: No, dziś siostrze przyniesie ksiądz Pana Jezusa... |
| 1678 | chodziłam na Mszę św. i do Pana. |
| 1679 | pogrążyłam się w modlitwie dziękczynnej za wszystko, co mi Pan zsyłał przez życie całe... |
| 1679 | jestem gotowa na spotkanie się z Panem nie tylko dziś... |
| 1680 | ofiarowałam się Panu powtórnie jako całopalna ofiara... |
| 1682 | odpowiedział Pan: Gdyby dusze całkowicie zdały się na Mnie... |
| 1685 | prosiłam Pana... aby raczył mnie pouczyć o życiu wewnętrznym. |
| 1687 | widziałam Pana Jezusa ukrzyżowanego. |
| 1688 | powiedział mi Pan: ... patrz w miłosierne Serce Moje... |
| 1692 | Uwielbiam Cię... Panie utajony w Naj[świętszym] Sakramencie. |
| 1692 | Panie, rozsiałeś tyle piękna po ziemi... |
| 1692 | Panie, Twoja dobroć ośmieliła mnie mówić z Tobą... |
| 1692 | Rozmawiać z Tobą, o Panie, to rozkosz dla mojego serca... |
| 1692 | Panie, Ty jeden ponad te dary dajesz mi sam siebie... |
| 1692 | uwielbiam Cię... Panie całym sercem i duszą moją. |
| 1693 | Kiedy pisałam... ujrzałam Pana Jezusa pochylonego nade mną... |
| 1693 | Panie, ale czy zawsze mieć będę... chwilę na to, aby coś zapisać? |
| 1697 | skarżyłam się Panu, że tak bardzo pragnęłam zatopić się w Jego gorzkiej męce... |
| 1699 | Samotność - lecz zawsze z Tobą... Panie. |
| 1700 | zapytał mnie Pan: Czy nie masz jakich pragnień w sercu? |
| 1700 | połączyć się z Tobą na wieki... odpowiedział mi Pan: Już niedługo to nastąpi. |
| 1701 | Prosiłam... Pana, aby raczył mnie pouczyć o życiu wewnętrznym... |
| 1701 | odpowiedział mi Pan: Byłem twoim mistrzem - jestem i będę... |
| 1702 | zaczął się skarżyć Pan... na dusze zakonne i kapłańskie... |
| 1702 | Odpowiedział Pan: Ta chwała rani Serce Moje, bo miłość jest wygnana z klasztorów. |
| 1703 | Pan... pocieszył... tymi słowy: Nie płacz, jest jeszcze wielka liczba dusz, które Mnie kochają... |
| 1704 | słyszę pod moim adresem przymilające się słówka. I dał mi Pan poznać myśli serca ich... |
| 1704 | uciekała, aby się ze mną nie spotkać, a ja dzięki Panu byłam spokojna... |
| 1706 | dał mi Pan poznać, jak bardzo mu się podoba serce czyste i wolne. |
| 1709 | powiedział mi Pan: Odprawisz trzy dni rekolekcji przed przyjściem Ducha Świętego. |
| 1710 | towarzyszyłam Panu... gdy do nieba wstępował. |
| 1711 | wielki jest Pan, lecz tylko w pokornych ma upodobanie... |
| 1712 | na dowód Panu... że kocham nieprzyjaciół, oddałam jej swój podwieczorek. |
| 1713 | Są chwile, w których Pan Jezus spełnia moje najmniejsze życzenia. |
| 1714 | Prosiłam... Pana Jezusa za domem naszym, aby odjąć raczył ten krzyżyk... |
| 1714 | Odpowiedział mi Pan: Modlitwy twoje są przyjęte na inne intencje... |
| 1715 | Kiedy mi Pan dał poznać, jak miłe Mu jest serce czyste... |
| 1717 | rozmawiałam z Panem... powiedział: Są dusze, w których nie mogę nic zdziałać... |
| 1718 | rozmowa z Tobą... Jest to przeżywać niebian chwile, I mówić do Boga - dam Ci serce, Panie, dam... |
| 1718 | czuję swą wielkość... Która mi płynie z Ciebie, o Panie... |
| 1721 | tajniach serca mojego... gdzie tylko Ty sam, Panie, masz wstęp... |
| 1721 | abyś się czuł, Panie, w tym sanktuarium jako u siebie. |
| 1724 | odczułam więcej, niżeli kiedy indziej, mękę Pana w ciele swoim. |
| 1725 | pouczył mnie Pan, jak mam przystępować do sakramentu pokuty... |
| 1726 | Panie, prowadzisz mnie nad takimi przepaściami... |
| 1738 | Powiedział mi Pan: Wstępuj często do czyśćca, bo tam cię potrzebują. |
| 1740 | niechaj Cię wszystko chwali, o Panie, co we mnie jest - i nędza, i moc. |
| 1741 | stworzyłeś duchy anielskie... choć obdarzyłeś ich, Panie... blaskiem piękna... |
| 1742 | Bądź wysławiony, miłosierny nasz Stwórco i Panie... |
| 1743 | Panie, w miłosierdziu swoim dajesz nam życie wiekuiste. |
| 1743 | Ty, Panie, chcesz się podzielić własnym szczęściem z nami. |
| 1743 | żeś nas nie ukarał... niech będzie uwielbione miłosierdzie Twoje, o Panie... |
| 1744 | Panie, Cześć Ci oddajemy w najgłębszej pokorze... |
| 1744 | woła ludzkość... do Ciebie, Panie nad pany... |
| 1745 | Bóg zstąpi na ziemię, Pan nad pany... |
| 1745 | Ale gdzie zstąpisz, Panie... |
| 1745 | Panie, jaki Ci przybytek zgotujemy... |
| 1745 | niepokalane wnętrzności są Ci mieszkaniem i staje się... cud miłosierdzia Twego, o Panie. |
| 1746 | Czemuż nie z Serafinem łączysz się, Panie, lecz z grzesznikiem? |
| 1746 | Aby godnie wysłowić miłosierdzie... Łączymy się z Matką Twą... |
| 1747 | Panie, odchodząc z tej ziemi, chciałeś pozostać z nami... |
| 1748 | O niewysłowione miłosierdzie naszego Pana... |
| 1749 | Panie, wszędzie widzę ślady Twej ręki... |
| 1750 | Bądź uwielbiony, Stwórco nasz i Panie. |
| 1750 | Wszechświecie cały, uwielbiaj Pana... |
| 1752 | podczas litanii ujrzałam Pana Jezusa: Córko Moja, rozpoczynamy rekolekcje. |
| 1753 | rzekł mi Pan: Nie lękaj się niczego, to, co innym jest niedozwolone, tobie jest dane... |
| 1762 | łączyć się będę w cierpieniu ściśle z męką Pana... |
| 1766 | Poznałam całą niewdzięczność stworzeń względem... Pana swego... |
| 1774 | powiedział Pan: Córko Moja, w sercu twoim złożyłem upodobanie swoje. |
| 1779 | Zakończenie rekolekcji - ostatnia rozmowa z Panem |
| 1781 | Dusza moja obcowała z Duchem Świętym, który jest tym samym Panem... |
| 1782 | wyszłam do ogrodu, rzekł do mnie Pan: Wróć się do swej separatki... |
| 1782 | ujrzałam Pana... który siedział przy stole i czekał na mnie. |
| 1784 | w dłużej rozmowie z Panem - powiedział mi: Jak bardzo pragnę zbawienia dusz. |
| 1786 | Poszłam... przyjąć Pana Jezusa, ale na Mszy świętej już być nie mogłam. |
| 1787 | Kiedy się spotkałam z Panem, powiedziałam Mu: Zwodzisz mnie, Jezu... |
| 1787 | rzekł mi Pan: Gdy ujrzysz w niebie dni swoje obecne, rozradujesz się... |
| 1793 | Najmilsze chwile... gdy jestem na rozmowie z Panem we własnym wnętrzu. |
| 1794 | Każda kropla krwi mojej niech krąży dla Ciebie, Panie... |
| 1797 | wszedł do mnie Pan i rzekł: ... dopomóż Mi zbawiać dusze. |
| 1798 | dusza ta uspokoiła się i pełna ufności spoczęła w Panu. |
| 1801 | podczas Mszy świętej dał mi Pan poznać głębiej swoją świętość... |
| 1802 | powiedział mi Pan: ... grzechy, z których się chciałaś spowiadać, nie są grzechami... |
| 1805 | Wielki to Pan ten Oblubieniec mój. |
| 1805 | Ten wielki Pan to Oblubieniec mój. |
| 1805 | ten wielki Pan to Oblubieniec mój. |
| 1806 | Pan podnosi z prochu mnie i jako oblubienic[ę] zaprasza... |
| 1807 | Zbliża się Pan do mieszkania serca mojego. |
| 1810 | Cóż ja jestem, a cóż Ty, o Panie... |
| 1810 | gdyby to tylko król, ale to Król królów, Pan panujących. |
| 1822 | wszed[ł] Pan do mojego serca, rzuciłam się pod stopy Jego... |
| 1823 | roztargnienie szarpią mnie i nie dają mi się przygotować na przyjście Pana... |
| 1823 | pragnę przyjąć Cię, Panie, bo wiem, że jak przyjdziesz... wybawisz mnie od tych udręk. |
| 1825 | dusza moja przygotowuje się na przyjście Pana... |
| 1826 | Tyś wielki Pan, wszechmocny... |
| 1826 | odpowiedział mi Pan, że: Jesteś żywą hostią... |











