Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Pogrążać
| 95 | Zaczyna się pogrążać w Bogu i kosztować rozkoszy Bożych. |
| 98 | pogrąża się sama w sobie... i niejako jakby się zgodziła na tę mękę odrzucenia. |
| 101 | Kiedy dusza zaczęła się pogrążać w rozpaczy, czułam, że zaczynam konać... |
| 123 | wbrew woli pogrążałam się w Bogu i Pan utrzymywał mnie przy sobie. |
| 180 | Duchy czyste zasłaniają swoje oblicze i pogrążają się w nieustannej adoracji... |
| 211 | Im więcej rozważałam, tym się więcej dusza moja pogrążała w ciemności. |
| 407 | nie mogłam się nacieszyć ciszą i milczeniem, co [sprawia, że]... dusza się pogrąża w Bogu... |
| 408 | Kiedy się pogrążam w męce Pańskiej, często widzę Pana Jezusa w adoracji... |
| 486 | kiedy się przebudzę - pogrążam się w Nim bez słowa mówienia. |
| 577 | duch mój pogrążał się w Osobie, którą wymawiałam. |
| 580 | Ta utrata dusz, pogrąża Mnie w smutku śmiertelnym. |
| 767 | dusza moja jest dotknięta przez Boga i cała się w Nim pogrąża... |
| 770 | od pewnego czasu, nie doznaję żadnej przerwy, ale coraz głębiej pogrąża mnie w Bogu. |
| 771 | widzi, że dusze lepsze... nie otrzymały tej łaski, dlatego... pogrąża się w swej nicości... |
| 835 | Pogrążają się w świętym zdumieniu te duchy czyste, wielbiąc to niepojęte miłosierdzie Boże... |
| 891 | odwiedził mnie ksiądz szpitalny... czuję, że duch mój zaczyna się więcej pogrążać w Bogu... |
| 947 | Pan najwyższy ma we mnie... upodobanie... a ja pogrążam się jeszcze więcej w swej nicości... |
| 947 | Pogrążam się coraz więcej w Nim i nie lękam się niczego. |
| 983 | Wielkość Boga pogrąża mnie i zalewa, tak iż tonę cała [w] wielkości Jego... |
| 1210 | tym pocieszysz Mnie w gorzkim smutku, [w] jaki Mnie pogrąża utrata dusz. |
| 1302 | Żywa... obecność Boża trwa w duszy, ta świadomość pogrąża mnie w głębokim skupieniu... |
| 1367 | [w] nocy - ilekroć się obudzę, tyle razy pogrążę się w modlitwie dziękczynnej. |
| 1393 | Jezu, rozkoszy mej duszy, anielski Chlebie, Pogrąża się cała istota moja w Tobie... |
| 1397 | Utrata każdej duszy pogrąża Mnie w śmiertelnym smutku. |
| 1486 | dusza pozostaje głucha na wołanie Boże i pogrąża się jeszcze w większych ciemnościa[ch]. |
| 1489 | Panie, podnosisz mnie nieraz aż do... widzeń, to znów pogrążasz mnie w nocy ciemnej... |
| 1523 | zaczynam to rozmyślanie, a nigdy go nie kończę, bo duch mój całkowicie się w Nim pogrąża. |
| 1558 | Jednak nie ustaje ciemność, a duch mój pogrąża się w jeszcze większej agonii. |
| 1572 | pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę. |
| 1653 | Gdzie w adoracji Ciebie pogrąża się niebo całe... |
| 1661 | serce moje, im większych doznaje łask - pogrąża się w głębszej pokorze. |
| 1806 | obecność Jezusa pogrąża mnie ustawicznie w skupieniu. |
| 1807 | W tej samej chwili dusza moja całkowicie pogrąża się w Bogu... |
