REGUŁA CZŁONKÓW
STOWARZYSZENIA APOSTOŁÓW
BOŻEGO MIŁOSIERDZIA
„FAUSTINUM”
I. Uwagi wstępne
1. Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, erygowane przez Metropolitę Krakowskiego 6 marca 1996 roku, wyrasta z charyzmatu św. Siostry Faustyny i działa pod kierunkiem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Podstawy prawne, zadania, organizację i sposób jego zarządzania reguluje statut. Niniejsza Reguła określa sposób życia i apostolstwa członków „Faustinum”.
2. Reguła członków „Faustinum” ma pomóc w dążeniu do zjednoczenia z Bogiem i zaowocować dojrzałym apostolstwem w dziele miłosierdzia. Jest podejmowana jako pomoc do wzrostu w miłości do Boga i ludzi. Nie obowiązuje pod grzechem z wyjątkiem tego, co wykracza przeciw przykazaniom Bożym i kościelnym.
3. Członkiem „Faustinum” może być osoba pełnoletnia, która odkryła w sobie powołanie do życia i apostolstwa w duchu miłosierdzia i po rocznym wolontariacie w Stowarzyszeniu, na podstawie złożonych dokumentów (podanie, kwestionariusz, opinia proboszcza i dwie inne opinie potwierdzone podpisem osoby duchownej i pieczęcią) została przyjęta do grona członków w tajnym głosowaniu Zarządu „Faustinum”.
4. Członkowie „Faustinum” spośród wielu dróg naśladowania Chrystusa i zaangażowania w Jego zbawczą misję wybierają tę, którą wyznacza charyzmat św. Siostry Faustyny.
5. Odkrywając w sobie charyzmat św. Siostry Faustyny, członkowie „Faustinum” zobowiązują się głosić światu Jezusowe orędzie Miłosierdzia przez świadectwo życia w duchu ufności wobec Boga i miłosierdzia względem bliźnich, słowo i modlitwę.
6. Zaangażowanie w dzieło św. Siostry Faustyny jest tym samym uczestnictwem w duchowości i misji Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, dla którego członkowie „Faustinum” są najbliższymi współpracownikami, wypełniającymi jego charyzmat w różnych środowiskach w świecie. Przez to uczestniczą w dobrach duchowych Zgromadzenia.
II. Poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego
i jej kontemplacja w codzienności
7. Podstawowym zadaniem członków „Faustinum” jest ciągłe poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego w porządku stworzenia, zbawienia i chwały.
8. Źródłem do poznawania tajemnicy miłosierdzia Bożego objawionej najpełniej w życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa są:
- Pismo Święte i nauczanie Kościoła, zwłaszcza papieża Jana Pawła II.
- Dzienniczek św. Siostry Faustyny.
- Życie sakramentalne, osobista modlitwa i refleksja pozwalająca dostrzegać przejawy miłosierdzia Bożego we własnym życiu.
- Literatura dotycząca tajemnicy miłosierdzia Bożego oraz życia i posłannictwa św. Siostry Faustyny posiadająca imprimatur Kościoła i zalecana w formacji „Faustinum”.
9. Poznawaniu tajemnicy miłosierdzia Bożego służy program formacyjny opracowany dla apostołów Bożego Miłosierdzia zrzeszonych w stowarzyszeniu „Faustinum”, którego studium indywidualne lub we wspólnocie jest obowiązkowe dla wszystkich członków.
10. W miarę możliwości członkowie „Faustinum” uczestniczą w spotkaniach formacyjnych oraz korzystają z organizowanych dni skupienia i rekolekcji.
11. Systematyczne zgłębianie tajemnicy miłosierdzia Bożego winno prowadzić członków do jej kontemplacji w codzienności i do odkrycia tego daru, jakim jest zamieszkiwanie Trójcy Świętej w duszach sprawiedliwych (będących w stanie łaski). Służy temu m. in. praktyka św. Siostry Faustyny, która polega na częstym łączeniu się z Jezusem Miłosiernym, obecnym w duszy, przez obrany na dany miesiąc akt strzelisty.
III. Głoszenie miłosierdzia Bożego życiem
12. Poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego rodzi i rozwija postawę zaufania wobec Pana Boga i miłosierdzia wobec bliźnich. Świadectwo życia w tym duchu jest pierwszą, podstawową formą głoszenia Miłosierdzia światu.
13. Świadomi, że łaski z Bożego miłosierdzia czerpie się naczyniem ufności, członkowie „Faustinum” starać się będą o zdobycie tej postawy i zachęcać będą innych do zaufania miłosierdziu Bożemu.
14. Postawa dziecięcej ufności nie oznacza wyłącznie pobożnego uczucia ani intelektualnej akceptacji prawd wiary, lecz całożyciową postawę wobec Pana Boga, która wyraża się w pełnieniu Jego woli zawartej w przykazaniach, obowiązkach stanu czy rozpoznanych natchnieniach Ducha Świętego.
15. Członkowie „Faustinum” za przykładem św. Siostry Faustyny winni dążyć do przemiany swego życia w duchu miłosierdzia, które zakłada postawę ciągłego nawrócenia, gotowość przebaczenia i pojednania. Poznając piękno i wartość miłosierdzia świadczonego bliźnim z miłości do Pana Jezusa, będą się starać, aby każdego dnia miłosierdzie Boże przez nich rozlewało się na świat. W ciągu dnia winni spełnić chociaż jeden akt miłosierdzia wobec bliźnich przez czyn, słowo lub modlitwę.
16. W świadczeniu miłosierdzia dostrzegać będą zarówno potrzeby cielesne bliźnich, jak i duchowe, pragnąc dla nich największego dobra, jakim jest zbawienie. Kształtowanie „nowej wyobraźni miłosierdzia” pozwoli członkom „Faustinum” nie tylko dostrzegać wielorakie potrzeby ludzi, ale także stosować właściwe środki i sposoby przychodzenia im z pomocą.
17. W miarę możliwości członkowie „Faustinum” angażować się będą w różne dzieła miłosierdzia podejmowane w Kościele i świecie, wspierając szczególnie te, które mają na celu ratowanie zagubionych dusz.
18. Członkowie „Faustinum” będą przekonani o tym, że świadczenie miłosierdzia bliźnim jest najbardziej podstawowym i bardzo skutecznym sposobem głoszenia orędzia Miłosierdzia, a w zlaicyzowanym świecie czytelnym znakiem głoszenia Dobrej Nowiny o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka.
IV. Głoszenie miłosierdzia Bożego słowem
19. Odpowiadając na pragnienie Pana Jezusa, członkowie „Faustinum” będą głosić miłosierdzie Boże nie tylko świadectwem życia (czynem), ale i słowem.
20. Podstawową płaszczyzną dla głoszenia Miłosierdzia słowem są codzienne kontakty z bliźnimi, w których członkowie „Faustinum” będą się starać interpretować różne wydarzenia w duchu wiary i upatrywać w nich miłującą rękę Boga.
21. W głoszeniu orędzia Miłosierdzia przekazanego przez św. Siostrę Faustynę, członkowie „Faustinum” są zobowiązani do poprawnego przekazu jego treści, zgodnie z nauką Kościoła i w duchu charyzmatu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
22. Głoszenie Miłosierdzia słowem może przybierać różne formy zależnie od możliwości i zaangażowania członków „Faustinum” np.: przez upowszechnianie publikacji Wydawnictwa „Misericordia” Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, czasopisma „Orędzie Miłosierdzia” i innej dobrej literatury opatrzonej imprimatur Kościoła; przez redagowanie gazetek parafialnych, korzystanie z kościelnych i świeckich środków społecznego przekazu, w środowisku rodzinnym, zawodowym i różnych społecznościach (wspólnotach).
23. Pełniąc zadanie głoszenia Miłosierdzia słowem, członkowie „Faustinum” winni to czynić w duchu Chrystusowym, to znaczy z kulturą i taktem, szanując wolność i przekonania innych ludzi.
24. W upowszechnianiu orędzia Miłosierdzia członkowie „Faustinum” występują jako osoby prywatne, nie w imieniu stowarzyszenia „Faustinum”, chyba że będą delegowani w tym celu przez Zarząd Stowarzyszenia.
V. Głoszenie miłosierdzia Bożego przez modlitwę
25. Głoszenie Miłosierdzia przez modlitwę jest formą dostępną dla każdego członka „Faustinum”, która polega na upraszaniu łask potrzebnych do poznania i przyjęcia darów Bożego miłosierdzia, a także wspierania tych, którzy głoszą orędzie Miłosierdzia czynem i słowem. Dla ludzi chorych jest to szczególnie owocny rodzaj apostolstwa, gdyż swą modlitwę wspierają cierpieniem.
26. Członkowie „Faustinum” korzystają z bogactwa modlitwy Kościoła, jego liturgii i nabożeństw paraliturgicznych, by wielbić Boga w Jego miłosierdziu, dziękować za łaski i błagać o Jego miłosierdzie dla świata. W sposób szczególny korzystają z sakramentu pojednania (przynajmniej raz w miesiącu) i częstej Eucharystii, aby sobie i innym wypraszać potrzebne łaski.
27. Członkowie „Faustinum” w sposób szczególny praktykują nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez św. Siostrę Faustynę.
- Codziennie odmawiają koronkę do Miłosierdzia Bożego.
- W miarę możliwości starają się codziennie praktykować modlitwę w godzinie Miłosierdzia (15:00).
- Czcią otaczają obraz Jezusa Miłosiernego, tzn. modlą się przed nim z ufnością i swą ufną modlitwę łączą z aktami miłosierdzia.
- Uroczyście świętują niedzielę Miłosierdzia (I po Wielkanocy), do której przygotowują się przez dobrą spowiedź i nowennę z Koronki do Miłosierdzia Bożego.
28. Idąc za radą Pana Jezusa, członkowie „Faustinum” będą łączyć swoje modlitwy, prace i cierpienia z Jego modlitwą, pracą i cierpieniem, aby miały moc przed Bogiem i owocnie służyły misji ukazywania miłości miłosiernej Ojca Niebieskiego wobec ludzi oraz ich zbawieniu.
29. W sposób szczególny członkowie „Faustinum” będą wypraszać miłosierdzie dla grzeszników i konających, aby skorzystali z czasu miłosierdzia i nie zginęli na wieki, oraz dla kapłanów i osób zakonnych, aby skutecznie przewodzili ludowi Bożemu na drogach zbawienia. Swą modlitwą otoczą również apostołów Bożego Miłosierdzia zrzeszonych w „Faustinum”, żyjących i zmarłych, oraz siostry Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i kapłanów zaangażowanych w dzieło „Faustinum”.
30. W modlitwie członkowie „Faustinum” wzywać będą możnego pośrednictwa Matki Bożej Miłosierdzia i św. Siostry Faustyny, odmawiając np.: różaniec, koronkę do Matki Bożej Miłosierdzia, litanię Loretańską i do św. Faustyny, a także modlitwę o uproszenie łask przez jej przyczynę.
31. Świętem patronalnym stowarzyszenia „Faustinum” jest liturgiczna uroczystość św. Faustyny – 5 października. W tym dniu kapłani mogą sprawować Najświętszą Ofiarę korzystając z formularza Mszy św. wotywnej o św. Faustynie, a wszyscy mogą odmawiać Liturgię Godzin o św. Faustynie, dziewicy. Tego dnia tradycyjnie odbywają się ceremonie przyjęcia członków „Faustinum”, uroczystego wręczenia odznak Stowarzyszenia i składanie przyrzeczeń oddania się i służby Bożemu Miłosierdziu.
VI. Przyrzeczenia
32. Zgodnie z § 12 punkt 4 statutu stowarzyszenia „Faustinum” członkowie mogą składać przyrzeczenia oddania się Miłosierdziu Bożemu i służby w tym dziele miłosierdzia, które Pan Jezus zapoczątkował w Kościele przez św. Siostrę Faustynę.
33. Składając przyrzeczenia, członkowie „Faustinum” chcą pełniej uczestniczyć w życiu i misji Jezusa Miłosiernego, dlatego zobowiązują się do:
- Stałego dążenia do świętości.
- Zgłębiania tajemnicy miłosierdzia Bożego.
- Łączenia się w ciągu dnia z Jezusem Miłosiernym mieszkającym w duszy i przeżywania z Nim wszystkich wydarzeń.
- Dawania coraz doskonalszego świadectwa zaufania Panu Bogu we wszystkich okolicznościach życia, zwłaszcza w doświadczeniu krzyża.
- Głoszenia orędzia Miłosierdzia na wszelki dostępny sposób poprzez czyn, słowo i modlitwę.
34. Przyrzeczenia mogą składać członkowie „Faustinum”, którzy spełniają następujące warunki:
- Ukończyli 4-letni program formacyjny i otrzymali pozytywną ocenę siostry odpowiadającej za formację w danym języku (złożyli tzw. test formacyjny).
- Mają pragnienie pełniejszego oddania się Miłosierdziu Bożemu i swej służby w dziele miłosierdzia, co wyrażą w podaniu skierowanym do Zarządu „Faustinum”.
- Przedstawią pisemne zaświadczenie kapłana prowadzącego wspólnotę „Faustinum” w parafii lub kapłana prowadzącego duchowo daną osobę wyrażające aprobatę na dokonanie tego aktu.
35. Przy podejmowaniu decyzji składania przyrzeczeń członkowie „Faustinum” będą pamiętać, że wchodzą głębiej w życie duchowe, dlatego winni starać się o wierność podjętym zobowiązaniom, które podejmą po głębokim rozeznaniu na modlitwie.
36. Przyrzeczenia składa się na rok i można je ponawiać przez kolejnych 5 lat, a potem składać je na całe życie. Do złożenia przyrzeczeń czasowych i wieczystych dopuszcza Zarząd Stowarzyszenia bezwzględną większością głosów (50% + 1) na podstawie podania członka „Faustinum” z motywacją prośby oraz zaświadczenia kapłana prowadzącego wspólnotę „Faustinum” lub osobę ubiegającą się o złożenie przyrzeczeń.
37. Formuła przyrzeczeń jest następująca:
Odpowiadając na łaskę Ducha Świętego, w zjednoczeniu z Jezusem Miłosiernym, ja ……… oddaję się Tobie, Boże w Trójcy Jedyny, i przyrzekam przez rok (całe życie) życiem, słowem i modlitwą głosić światu Twoje miłosierdzie, aby przeze mnie orędzie Miłosierdzia dotarło do wielu ludzi i napełniło ich serca nadzieją. Chcę być narzędziem w rękach Twego miłosierdzia, które wypełni wolę Twoją świętą. Niech mi w tym dopomoże Maryja, Matka Miłosierdzia i św. Siostra Faustyna. Amen.
38. Sekretariat stowarzyszenia „Faustinum” prowadzi księgę członków składających przyrzeczenia, w której zanotowane są ich dane personalne, dzień złożenia przyrzeczeń i okres na jaki zostają złożone. W aktach osobowych przechowywane są także kopie formuł przyrzeczeń podpisane przez składającego i przyjmującego.
39. Zwolnienia z przyrzeczeń z ważnych przyczyn może udzielić Zarząd stowarzyszenia „Faustinum” na prośbę członka lub w przypadku ustania członkostwa.
40. Członkostwo „Faustinum” ustaje na skutek:
- Przyjętej przez Zarząd pisemnej rezygnacji członka.
- Usunięcia przez Zarząd z grona członków, po uprzednim dwukrotnym upomnieniu, z powodu zaniedbania obowiązującej formacji i niezłożenia z wynikiem pozytywnym testu formacyjnego w ciągu 8 lat od daty przyjęcia do grona członków.
- Usunięcia przez Zarząd, po uprzednim dwukrotnym upomnieniu, z powodu nagannego postępowania, nie licującego z godnością apostoła Bożego Miłosierdzia, lub z powodu braku posłuszeństwa władzom Stowarzyszenia deklarowanego przy ubieganiu się o członkostwo, a także zaniedbania innych obowiązków statutowych.
VII. Przepisy końcowe
41. Niniejsza Reguła została zatwierdzona przez Przełożoną Generalną Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia za zgodą jej Rady i wchodzi w życie 16 października 2003 roku. Wszelkie zmiany może wprowadzić Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia za zgodą swej Rady po konsultacji z przewodniczącą stowarzyszenia „Faustinum”.
s. M. Elżbieta Siepak
przewodnicząca stowarzyszenia
„Faustinum”
m. M. Gracjana Szewc
przełożona generalna
Zgromadzenia Sióstr
Matki Bożej Miłosierdzia
Warszawa, 13 października 2003
