W 102 roku życia 10 października 2025 roku o godzinie 9.50 w Szpitalu Kolejowym w Pruszkowie odeszła do domu Ojca Niebieskiego s. M. Franciszka, Leokadia Siadaczka. Urodziła się 4 czerwca 1924 roku w miejscowości Wielgie (obecnie województwo mazowieckie) w domu rolnika Andrzeja i Antoniny z domu Bańcerowskiej. Sakrament chrztu świętego otrzymała 10 czerwca 1924 roku w Parafii Bożego Ciała, a sakrament bierzmowana w czerwcu 1946 roku. Do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia wstąpiła 26 sierpnia 1945 roku w Krakowie. Jako aspirantka przebywała w domu częstochowskim. 2 maja 1946 w Krakowie rozpoczęła nowicjat pod kierunkiem s. Konsolaty Romańskiej i tam 30 kwietnia 1948 roku złożyła pierwsze śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Przez rok pozostała w Krakowie i pracowała jako zakrystianka, następnie przez dwa lata w Warszawie na Grochowie (1949-1951), posługując w zakładzie dla dziewcząt. W Zgromadzeniu ukończyła kurs trykotarski, więc w maju 1951 roku wyjechała do Zakopanego, gdzie pracowała jako trykotarka i pielęgniarka, opiekująca się chorymi Góralami. Śluby wieczyste złożyła 30 kwietnia 1953 roku w Krakowie i po nich powróciła do swych obowiązków w Zakopanem. We wrześniu 1975 roku została skierowana do klasztoru w Walendowie, gdzie w zakładzie prowadzonym przez siostry posługiwała kobietom chorym psychicznie jako pielęgniarka i opiekunka. Od 2001 roku jako emerytka służyła Bogu i ludziom przez modlitwę, drobne posługi i radosne znoszenie trudów życia. W 2024 roku w pełni świadoma i żywotna obchodziła setne urodziny, bawiąc gości dobrym humorem. Ostatnie 10 dni życia spędziła w szpitalu w Pruszkowie, gdzie w liturgiczne wspomnienie św. Faustyny przyjęła sakrament namaszczenia chorych.
W pamięci sióstr pozostanie zawsze Jej radosna, pełna optymizmu służba ludziom, która podnosiła ich na duchu. Siłę do tak pięknego i długiego życia czerpała z modlitwy wspólnotowej i indywidualnej. Szczególnie kochała modlitwę brewiarzową, nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, Różaniec. Interesowała się nie tylko sprawami Zgromadzenia, ale także Kościoła św. i Ojczyzny. Zawsze słuchała Radia Watykańskiego i dzieliła się z siostrami wiadomościami, które tam usłyszała. Jej pogoda ducha, życzliwość wobec ludzi wnosiła w życie wspólnoty sióstr i wśród chorych radość i budziła nadzieję, płynącą z dobroci Boga. Do grona Jej świętych należała Najświętsza Maryja Panna, którą kochała jako Matkę Jezusa i swoją niebieską Matkę, św. Józef, św. Siostra Faustyna i patron – św. Franciszek Ksawery. Teraz wraz z nimi śpiewać może wieczysty hymn uwielbienia miłosierdzia Boga, za wielkie rzeczy, które Bóg uczynił w Jej życiu i przez Nią w codziennej, cichej posłudze Bogu i ludziom.
Msza Święta pogrzebowa zostanie odprawiona 15 października o godz. 11.00 w Walendowie. Jej ciało spocznie na cmentarzu zakonnym na cmentarzu w Nadarzynie.
