Osoby z wielu krajów świata, uczestniczące w dziele „Nieustannej Koronki do Miłosierdzia Bożego”, modlą się nie tylko we własnych potrzebach, ale także proszą o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Intencja szczegółowa na listopad: o potrzebne łaski dla chorych, konających i radość nieba dla zmarłych.

Dzieło „Nieustannej Koronki” jest odpowiedzią na prośbę Jezusa, by nieustannie błagać o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Prowadzi je Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na stronie: www.faustyna.pl od 2011 roku. Może w nim uczestniczyć każdy internauta, który wypełni krótki formularz wpisowy i choćby jeden raz zadeklaruje odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował św. Siostrze Faustynie.

W uroczystość Wszystkich Świętych Kościół czci, nie tylko osoby wyniesione do chwały ołtarzy, znane z imienia i biografii, ale także kapłanów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich, którzy osiągnęli cel życia – zjednoczenie z Bogiem w miłości na wieki. Świętych, którzy żyją pośród nas, jest więcej niż się wydaje. Świadczy o tym także historia Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które szczyci się nie tylko św. Siostrą Faustyną Kowalską. Na przestrzeni ponad 160 lat istnienia i działalności Zgromadzenia w jego historię wpisało się wiele osób niezwykłych, niektóre Kościół wyniósł do chwały ołtarzy. Są wśród nich m.in. św. abp. Zygmunt Szczęsny Feliński, który stanął u samych początków Zgromadzenia, św. Jan Paweł II, który tak często bywał w Łagiewnikach, beatyfikował i kanonizował Siostrę Faustynę i tak wiele uczynił dla misji głoszenia orędzia Miłosierdzia, bł. bp Julian Nowowiejski, który zaprosił siostry do Płocka i napisał pierwszą historię Zgromadzenia, bł. Jan Balicki, który zapoczątkował pracę Zgromadzenia w Przemyślu i przez 3 lata służył siostrom i wychowankom, bł. Maria Karwowska, która przebywała na formacji w łagiewnickim klasztorze, bł. ks. Michał Sopoćko – wileński spowiednik klasztoru na Antokolu i kierownik duchowy św. Siostry Faustyny. Wśród kandydatów na ołtarze trzeba wspomnieć choćby spowiedników posługujących w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach: sługę Bożego o. Wojciecha Baudiss SJ, ks. Bernarda Łubieńskiego (redemptorystę), o. Stanisława Bednarskiego SJ,  o. Stanisława Podoleńskiego SJ, o. Mariana Morawskiego SJ, o. Józefa Cyrka SJ, o. Józefa Andrasza SJ czy sługę Bożego o. Jacka Woronieckego OP, autora  książki „Tajemnica miłosierdzia Bożego”, którą siostry z rękopisu przepisywały w Łagiewnikach. Lista świętych, błogosławionych i sług Bożych jest znacznie większa, zwłaszcza gdy uwzględni się nie tylko stałą współpracę ze Zgromadzeniem, ale inne okoliczności i kontakty. Także dzisiaj pośród nas żyją święci, ludzie zafascynowani miłosierną miłością Jezusa, uczestniczący w Jego życiu i misji objawiania światu tajemnicy Bożego miłosierdzia.

Jesień, a ściślej mówiąc listopad, kojarzy się z uroczystością Wszystkich Świętych oraz z obchodzonym 11 listopada Narodowym Świętem Niepodległości, które upamiętnia odzyskanie przez Polskę wolności w 1918 roku po 123 latach niewoli (1795-1918). Czy istnieje jakiś związek między tymi świętami, między świętością a wolnością, między świętymi a narodowym dziedzictwem? Jaką rolę odrywają święci w dziejach narodu? Na pozór marginalną, bo wielu z nich żyje w ukryciu, w tak zwanej szarej codzienności – bez rozgłosu, mikrofonów, kamer czy fleszu aparatów fotograficznych – rzetelnie wykonując swoje obowiązki rodzinne, zawodowe, społeczne… A jednak ich oddziaływanie we wszystkich dziedzinach życia narodowego jest niezwykle znaczące. Mówi o tym cała historia naszej Ojczyzny, która od 1058 lat swą tożsamość buduje w oparciu o wartości chrześcijańskie, oraz współczesność, w której żyje nasze pokolenie.

To święci, nie tylko kanonizowani, są solą ziemi i światłem dla świata, dla każdej rodziny, wspólnoty, narodu i całej ludzkości, bo w nich i przez nich działa Bóg. Oni Mu ufają i czynią Jego wolę, bo są przekonani, że On chce jedynie dobra człowieka. Kochając Boga, kochają też świat, który On stworzył i przysposobił do naszej ziemskiej wędrówki do domu Ojca Niebieskiego. Uczciwie pracują, nie wchodzą w żadne układy korupcyjne, szanują siebie i innych ludzi, także nieprzyjaciół, wolni są od nienawiści, zakłamania, pragnienia zemsty, panują nad sobą oraz skupiają się na świadczeniu dobra najbliższym i tym, którzy są w potrzebie, a także całemu narodowi. Żyjąc tak zwyczajnie, wskazują właściwe drogi do pełni szczęścia, radości i wolności. To oni sprawiają, że ludzkość nie żyje w całkowitych ciemnościach i pustce, nie ginie w moralnym potopie, chaosie różnych ideologii, głosów fałszywych proroków, którzy obiecują raj na ziemi, a prowadzą do różnego rodzaju uzależnień i zniewoleń, a co najważniejsze – do utraty życia wiecznego z Bogiem.

W całej historii aż po czasy współczesne ogromną rolę we wszystkich dziedzinach życia odgrywali i odgrywają ludzie wierni wartościom chrześcijańskim. Najlepiej ten proces ich oddziaływania na życie każdej wspólnoty, także narodowej i międzynarodowej, można dostrzec na przykładzie świętych kanonizowanych. Wystarczy spojrzeć na dzieło ewangelizacji św. Wojciecha, które do dzisiaj przynosi owoce; na męczeńską śmierć św. Stanisława, biskupa, która ciągle przypomina o tym, że prawo Boże jest dobrem dla każdego człowieka i trzeba je szanować. Życie św. Jadwigi, królowej, uczy, że wszyscy powołani są do świętości, także przywódcy państw, a ich władza winna być w każdej przestrzeni służbą wobec tych, do których Bóg ich posyła. Święty Maksymilian Kolbe, człowiek mediów katolickich, ewangelizator Japonii oraz założyciel Rycerstwa Niepokalanej, pokazuje, jak pięknie można żyć nawet w czasach pogardy i w ekstremalnych warunkach. Wpływ św. Jana Pawła II na życie Kościoła i świata mogliśmy obserwować na przełomie ostatnich dwóch stuleci. Mówi się nawet o pokoleniu JPII. Jego życie i papieskie posługiwanie toczyło się na oczach świata, a życie św. Siostry Faustyny Kowalskiej – w całkowitym ukryciu. A przecież to właśnie ona została wysłana przez Boga z prorocką misją do świata jako apostołka Bożego Miłosierdzia. Jej wpływ na życie Kościoła i świata dostrzegalny jest przysłowiowym gołym okiem. Nie chodzi tu tylko o powszechnie praktykowane w Kościele nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego w formach, które przekazał jej Jezus, lecz także o ukazanie we współczesnym świecie nowości stylu chrześcijańskiego życia, co podkreślił papież Benedykt XVI, mówiąc: Wielkim pragnieniem tej świętej kobiety było umieszczenie miłosierdzia Bożego w centrum wiary i życia chrześcijańskiego. Dzięki sile swojego duchowego życia ukazała w pełnym świetle – i to właśnie w naszych czasach, które poznały okrucieństwo oficjalnych ideologii – nowość przesłania chrześcijańskiego.

Wpływ świętych na życie naszego narodu, Europy i świata trudno jest w pełni opisać, ponieważ w ogromnej mierze dotyczy on wartości duchowych: kształtowania światopoglądu, postaw moralnych oraz umacniania wartości chrześcijańskich w życiu jednostek, społeczeństwa, a także na arenie międzynarodowej i międzyreligijnej. Może najbardziej uchwytny wpływ duchowy wyraża się w kształtowaniu wzorców pięknego życia, zasad budowania społecznego ładu i pokoju, opartego na wartościach chrześcijańskich. Każda z tych świętych postaci fascynowała za swego ziemskiego życia i fascynuje po śmierci, gdyż pozostawia przykład życia szczęśliwego i spełnionego, choć często przeżywanego pośród trudnych doświadczeń, oraz świadectwo heroicznej miłości Boga i ludzi, umiłowania Ojczyzny i świata. Powszechny podziw budzi przecież ofiara życia św. Faustyny za grzeszników, czyn św. Maksymiliana, który w bunkrze głodowym dobrowolnie umierał za Franciszka Gajowniczka, czy życie św. Jana Pawła II zatroskanego o losy Ojczyzny, Europy i świata.

Święci chrześcijanie żyją nie tylko dla siebie, ale czują się współodpowiedzialni za zbawienie osób powierzonych ich pieczy apostolskiej, za losy Ojczyzny i świata. W ziemskim życiu i po śmierci troszczą się o innych, wypraszają miłosierdzie Boże nie tylko dla osób sobie bliskich, ale dla wszystkich, szczególnie tych, którzy się źle mają, dla ludzi chorych, cierpiących na ciele i duszy, dla rządzących i obywateli swego kraju, dla innych narodów, zwłaszcza tych, które swą niedolą, często niemym krzykiem wołają o miłosierdzie Boże i ludzkie. Ktoś powiedział, że najtrudniejsze i najgorsze są te czasy, w których brakuje ludzi wołających o miłosierdzie Boga, bo bez tego świat zdany jest tylko na siebie, a sam zbawić się nie może.

Święci orędują przed Bogiem także po śmierci. Nie zapomnę o tobie, biedna ziemio – obiecała św. Faustyna – choć czuję, że cała natychmiast zatonę w Bogu, jako w oceanie szczęścia; lecz nie będzie mi to przeszkodą wrócić na ziemię i dodawać odwagi duszom, i zachęcać je do ufności w miłosierdzie Boże. Owszem, to zatopienie w Bogu da mi możność nieograniczoną działania (Dz. 1582). Święta Faustyna i wszyscy święci wypraszają łaski Bożego miłosierdzia dla mieszkańców ziemi, a przez pozostawione świadectwo życia i swoje dzieła wskazują na to, co jest w życiu najważniejsze dla ludzi i narodów. Świadczą o tym, że możliwa jest na ziemi taka miłość, która wznosi się na wyżyny heroizmu, że nie jest utopią idea budowania w państwie takich relacji, w których jest miejsce dla każdego, bez względu na pochodzenie, narodowość, religię czy światopogląd, wykształcenie, bogactwo, ubóstwo, chorobę czy kalectwo. Taką cywilizację można budować tylko z Panem Bogiem, bo On udziela światła i łask potrzebnych do jej realizacji. Same tylko ludzkie środki nie wystarczą, o czym tyle razy można się było przekonać, patrząc choćby na historię ostatniego stulecia.

Świadectwo życia świętych nie przemija, ono przez wieki w mniejszym lub większym stopniu wpływa na życie ludzi w kraju ich pochodzenia, a w przypadku wielkich świętych na życie całego Kościoła, na kształtowanie poglądów, naukę, literaturę i sztukę, a nawet na bieg wydarzeń historycznych w skali ogólnoludzkiej. Święci najmocniej przekonują o tym, jak wielki potencjał tkwi w chrześcijaństwie, które służy przemianie jednostek i życia wspólnego w cywilizację miłości. Ludzie żyjący wartościami chrześcijańskimi są największym skarbem każdego narodu i ziemskiej cywilizacji, gdyż wprowadzają w czyn takie wartości jak: pokój, harmonię, troskę o dobro doczesne i duchowe jednostek i społeczeństwa. Choć często prowadzą życie ukryte lub spełniają proste posługi w rodzinie, środowisku pracy, oddają się służbie społecznej nawet w niewielkiej małej Ojczyźnie, to przecież budują cywilizację miłości, w której chce żyć i do której dąży różnymi sposobami każdy człowiek, naród i grupa społeczna. Święci tworzą zdrowe rodziny, budują relacje międzyludzkie oparte na prawdzie, sprawiedliwości, miłości ofiarnej i przebaczającej, na poszanowaniu niezbywalnej godności każdego człowieka.

s. M. Elżbieta Siepak ISMM

————————-

„Orędzie Miłosierdzia” 2024, nr 132

W łagiewnickim Sanktuarium jest jedna z najstarszych nekropolii Krakowa – cmentarz zakonny założony pod koniec XIX wieku w głębi dawnego ogrodu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Spoczywają na nim ciała sióstr, kapelanów, wychowanek Zgromadzenia i osób związanych z klasztorem w Łagiewnikach. Na tym cmentarzu przez 28 lat spoczywały także doczesne szczątki św. Siostry Faustyny. Tutaj pochowana jest m.in. jej przełożona generalna m. Michaela Moraczewska, s. Kaliksta Piekarczyk, która swoje życie złożyła w ofierze w intencji ocalenia Krakowa w latach drugiej wojny światowej, m. Ksawera Olszamowska ofiarująca swe życie w intencji ustanowienia w Kościele święta Bożego Miłosierdzia i szerzenia orędzia Miłosierdzia, oraz inne siostry, które złożyły w ofierze swe życie w różnych intencjach. Cmentarz zakonny od strony południowej sąsiaduje z bazyliką w łagiewnickim Sanktuarium i często jest nawiedzany przez pielgrzymów. Natomiast od strony wschodniej, czyli za bazyliką, znajduje się cmentarz wojenny z czasów pierwszej wojny światowej. Nie ma tutaj osobnych mogił, lecz duży krzyż oraz obelisk z tablicą, która mówi, że spoczywa tutaj 266 żołnierzy z 15 krajów europejskich. W latach pierwszej wojny światowej część posesji klasztornej została zajęta na potrzeby dużego szpitala wojskowego na ponad 1000 łóżek. Mieścił się on także w kilku postawionych barakach, w których pielęgnowano żołnierzy różnych narodowości chorych na tyfus, cholerę, czerwonkę, ospę i szkarlatynę, a więc choroby zakaźne. Niektórych żołnierzy nie udało się uratować, zmarli w tym szpitalu, więc chowano ich na cmentarzu za murem klasztoru.

Takie pytanie zadała Siostra Faustyna na cmentarzu zakonnym w Krakowie-Łagiewnikach swoim zmarłym współsiostrom, które poprzedziły ją do wieczności. Wtedy otrzymała odpowiedź: O tyle jesteśmy szczęśliwe, o ile spełniłyśmy wolę Bożą (Dz. 515 i 518). Po tych słowach Święta długo się zastanawiała nad tym, jak wypełnia wolę Bożą i jak korzysta z czasu ziemskiego życia. Warto o tym pomyśleć, gdy w tych dniach nawiedzamy groby swoich bliskich. Każdy cmentarz kryje niezwykłe historie ludzi, a jednocześnie przypomina o przemijalności ludzkiego życia, przywołuje refleksję nad jego sensem i celem. Bóg, który pragnie szczęścia doczesnego i wiecznego każdego człowieka, przez życie św. Faustyny i jej doświadczenia mistyczne z mocą przypomina, gdzie ono jest i jak je osiągnąć.

Listopad jest szczególnym miesiącem świadczenia miłosierdzia wobec zmarłych, których dusze w czyśćcu dojrzewają do pełni miłości. Święta Faustyna w doświadczeniach mistycznych nawiedziła to miejsce i tak je opisała w „Dzienniczku”: „Ujrzałam Anioła Stróża, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie. Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję „Gwiazdą Morza”. Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. – [Usłyszałam głos wewnętrzny], który powiedział: Miłosierdzie Moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe. Od tej chwili ściślej obcuję z duszami cierpiącymi” (Dz. 20).

W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbyła się Międzynarodowa Konferencja pod hasłem: „Nowe i prekursorskie wątki w pismach św. Faustyny i jej wpływ na życie Kościoła”. Wzięli w niej udział wykładowcy i prelegenci w różnych ośrodków naukowych z Polski i Watykanu. Pełne teksty ich wypowiedzi zostały opublikowane przez Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie w formie testowej pod następującymi adresami:

https://monografie.upjp2.edu.pl/wn/catalog/book/183

https://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/issue/view/412

Skrót tych opracowań w formie video będzie dostępny w późniejszym terminie, o czym poinformujemy na naszej stronie internetowej.

Konferencję organizowali: Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, Rektorat Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach oraz Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”. Wzięli w niej udział czciciele Bożego Miłosierdzia i św. Faustyny nie tylko z całej Polski, ale także z wielu krajów świata, m.in.: z Indii, Hongkongu, Palestyny, Jordanii, USA. Kanady, Australii, Francji, Hiszpanii, Szwecji, Walii, Słowacji…

Teksty na ten temat Konferencji w „Gościu Niedzielnym”:

To relacja z piątku: https://krakow.gosc.pl/doc/9446216.Przyjechalem-do-Polski-by-przypomniec-wam-ze-Bog-jest-wielki-i

To rozmowa z ks. prof. Henrykiem Witczykiem: https://krakow.gosc.pl/doc/9448001.Milosierdzie-naprawia-zerwana-relacje-milosci-pomiedzy

Tu rozmowa z s. M. Elżbietą Siepak ISMM: https://krakow.gosc.pl/doc/9449288.Kto-pozna-Boga-nie-moze-Mu-nie-ufac 

Procka misja św. Faustyny, polegająca na przypomnieniu biblijnej prawdy o miłosierdziu Boga, zaowocowała m.in. innymi nadawaniem kościołom i parafiom wezwania: Jezusa Miłosiernego czy Miłosierdzia Bożego. Powstało też wiele Sanktuariów Bożego Miłosierdzia w Polsce i na świecie. Niektóre z nich można zobaczyć w wykazie na stronie:faustyna.pl. warto wspomnieć, że za życia św. Faustyny nie było ani jednej parafii od tym wezwaniem, ani jednego Sanktuarium. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zbiera te informacje. Sanktuaria Bożego Miłosierdzia należy zgłaszać, wypełniając formularz z danymi kontaktowymi (pełna nazwa podmiotu, adres korespondencyjny, e-mailowy i telefon) oraz zdjęciem poziomym w formacie jpg na stronie: www.faustyna.pl w zakładce: Sanktuaria. Wcześniej należy się upewnić, że danego sanktuarium nie ma na stronie internetowej.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zbiera informacje o kościołach i kaplicach pod wezwaniem św. Siostry Faustyny. Nowe zgłoszenia należy przesyłać, wypełniając formularz z danymi kontaktowymi (pełna nazwa wezwania kościoła, adres korespondencyjny, e-mailowy i telefon) oraz zdjęciem poziomym w formacie jpg na stronie: www.faustyna.pl w zakładce: św. Siostra Faustyna – Kościoły. Wcześniej należy sprawdzić, czy danego kościoła lub kaplicy nie ma już na stronie internetowej.

Święta Siostra Faustyna patronuje w Polsce i na świecie wielu szkołom, dziełom miłosierdzia oraz innym podmiotom, co już można zobaczyć na stronie: faustyna.pl. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zbiera te informacje. Podmioty, którym patronuje św. Siostra Faustyna należy zgłaszać wypełniając formularz z danymi kontaktowymi (pełna nazwa podmiotu, adres korespondencyjny, e-mailowy i telefon) oraz zdjęciem poziomym w formacie jpg na stronie: www.faustyna.pl w zakładce: św. Siostra Faustyna. Wcześniej należy się upewnić, że danego podmiotu nie ma na stronie internetowej.

W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach w każdy czwartek o godzinie 17.00 sprawowana jest Msza św. do Miłosierdzia Bożego za wstawiennictwem św. Siostry Faustyny w intencjach próśb i podziękowań wiernych, składanych przed ołtarzem z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i przy grobie Apostołki Bożego Miłosierdzia. Intencje można dołączyć przed samą Mszą św., a ci, którzy nie mogą fizycznie być na niej obecni, mogą włączyć się do modlitwy przez transmisję on-line na stronie: www.faustyna.pl.

W Wydawnictwie Misericordia ukazała się długo oczekiwana nowa biografia św. Siostry Faustyny pióra s. M. Elżbiety Siepak ISMM, oparta wyłącznie na materiałach źródłowych – jej pismach, wspomnieniach o niej i na zeznaniach świadków z procesu beatyfikacyjnego. Wydanie albumowe biografii i dziedzictwa duchowego Apostołki Bożego Miłosierdzia zawiera 385 zdjęć, wiele z nich dotąd nigdzie nie publikowanych. Obszerne przypisy (ponad 676) jeszcze pełniej ukazują kontekst jej życia w środowisku rodzinnym, w latach służby u zamożniejszych rodzin, a także w klasztorach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Publikacja zawiera także indeksy osób i miejscowości, dzięki czemu bardzo łatwo będzie można dotrzeć do poszukiwanych wiadomości, oraz bibliografię najważniejszych pozycji. Książka jest pięknie wydana i stanowi wyjątkową pozycję przede wszystkim dla osób zainteresowanych jej życiem, misją i duchowością.

Książka dostępna w sklepie firmowym Wydawnictwa w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach oraz w sklepie internetowym.

Pan Jezus w nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego każdego dnia daje nam wyjątkowy czas łaski o godzinie trzeciej po południu. Chodzi o moment Jego konania na krzyżu, o którym powiedział do św. Siostry Faustyny: „Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. (…) W tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją…” (Dz. 1320). Aby skorzystać z tych obietnic Jezusa, trzeba modlić się z ufnością i do ufnej modlitwy dołączać akty miłosierdzia wobec bliźnich. Jezus proponuje trzy sposoby przeżywania modlitwy w Godzinie Miłosierdzia: odprawienie Drogi krzyżowej, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, a jeśli to niemożliwe, połączenie się z Nim, konającym na krzyżu, w tym miejscu, gdzie nas zastanie godzina 15.00. W tej modlitwie zwracamy się wprost do Jezusa, a w błaganiach odwołujemy się do zasług Jego bolesnej męki. Jest to czas uprzywilejowany w nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego, dlatego Godzina Miłosierdzia i Koronka do Miłosierdzia Bożego praktykowana jest każdego dnia we wszystkich klasztorach Zgromadzenia. Można się w tę modlitwę włączyć przez transmisję on-line z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach na stronie: faustyna.pl i w aplikacji: Faustyna.pl oraz korzystając z transmisji TVP3 w paśmie ogólnopolskim

Każdego dnia w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, przed łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i przy grobie św. Siostry Faustyny siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia prowadzą różaniec za rodziny i małżeństwa przeżywające trudne doświadczenia i kryzysy. Także w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku w tej intencji każdego 22 dnia miesiąca odprawiana jest Msza św. o godzinie 17.00. Do tej modlitwy w łagiewnickim Sanktuarium, także w intencji swojej rodziny lub bliskich, włączyć się można przez transmisję on-line na stronie: www.faustyna.pl .

Kościół od wezwaniem św. Józefa przy klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Walendowie – w którym modliła się św. Siostra Faustyna i w którym po raz pierwszy ks. Edmund Elter SJ „rozwiązał jej skrzydła do lotu”, potwierdzając Boże pochodzenie mistycznych doświadczeń – jest w stanie generalnej renowacji i potrzebuje finansowego wsparcia. Siostrom udało się już: dokonać wymiany okien i drzwi, instalacji elektrycznej i oświetlenia, wymalować wnętrze kościoła, wykonać renowację posadzki marmurowej, wymienić ławki, naprawić dzwony z ich automatyczną instalacją. W najbliższym czasie planują wykonanie konfesjonału dźwiękoszczelnego oraz wykonanie balustrady przed ołtarzem.

Natomiast głównym celem zbierania funduszy jest wykonanie renowacji elewacji kościoła wraz z wymianą rynien. Ofiary na tren cel należy wpłacać na konto:

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia

Walendów
ul. Nad Utratą 30
05-830 Nadarzyn

Bank Polska Kasa Opieki S.A.
Oddział w Pruszkowie
ul. Wojska Polskiego 23
Numer konta: PL95 1240 6380 1111 0000 5114 1145
Kod BIC Banku Pekao SA: PKOPPLPW

Siostry, wdzięczne za każde wsparcie tej bardzo kosztownej inwestycji, przerastającej możliwości klasztoru, w codziennej modlitwie pamiętają od dobroczyńcach i ofiarodawcach.

Odpowiadając na potrzeby indywidualnych pielgrzymów z całego świata, przybywających do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przygotowało bardzo funkcjonalny przewodnik po tym świętym miejscu przy pomocy QR kodów. Zawiera on nie tylko informacje dotyczące poszczególnych obiektów, ale przede wszystkim przekaz skarbu tego miejsca, jakim jest duchowe dziedzictwo św. Siostry Faustyny, a szczególnie orędzie Miłosierdzia przekazane przez Jezusa i zapisane w jej „Dzienniczku”. Odtąd każdy pielgrzym, skanując na smartfonie QR kod, będzie oprowadzony przez siostry po danym obiekcie, dowie się, jakie spotkania i rozmowy z Mieszkańcami Nieba prowadziła w nim św. Faustyna, a przy pomocy mapy 3D może zobaczyć całe Sanktuarium i przejść do kolejnego obiektu. Przewodnik został już udostępniony nie tylko w języku polskim, ale także angielskim, hiszpańskim, włoskim, francuskim, portugalskim, słowackim, niemieckim i rosyjskim. Dla pozostałych obszarów językowych skanowany QR kod automatycznie wybiera język angielski.

To tytuł filmu o Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach – miejscu wybranym przez Boga, w którym wraz ze śmiercią św. Siostry Faustyny został złożony wielki skarb – orędzie o Bożym miłosierdziu; miejscu wielu objawień, cudów i pielgrzymek z całego świata. Film opowiada o tym wyjątkowym miejscu na mapie religijnej świata, do której każdego tygodnia przez transmisje telewizyjne, radiowe i internetowe każdego tygodnia pielgrzymuje miliony osób. W narrację filmu wpleciony został wątek transmisji TVP, która towarzyszy życiu tego Sanktuarium od ponad 30 lat. Film dokumentalny z niezwykle ciekawymi świadectwami ludzi z całego świata w reżyserii Grzegorza Styły można  zobaczyć w TVP VOD.

W Wydawnictwie „Misericordia” ukazało się trzecie wydanie książki: „Wspomnienia o  świętej Siostrze Faustynie Kowalskiej ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia”. Są to materiały źródłowe do poznawania życia i misji Sekretarki Bożego Miłosierdzia, zawierające wspomnienia członków jej rodziny, chlebodawców, spowiedników i kierowników duchowych, przełożonych i sióstr z jej Zgromadzenia, a także osób świeckich, które miały szczęście z nią się spotykać i na co dzień z nią przebywać. Dzięki tym świadectwom możemy zobaczyć, jak była postrzegana przez otoczenie i jak bardzo ceniona.

Książkę można nabyć w sklepie firmowym wydawnictwa w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach (pasaż handlowy przy bazylice) lub w klepie internetowym: www.misericordia.faustyna.net

Nie słabnie, lecz rośnie zainteresowanie postacią św. Siostry Faustyny, a tym samym jej „Dzienniczkiem”, o którym św. Jan Paweł II napisał, że jest „Ewangelią miłosierdzia, pisaną w perspektywie XX wieku”, a bp John Tong Hon, ordynariusz diecezji Hongkong, we wstępie do chińskiego wydania dzieła wyznał, że jest to „najwspanialszy dar Boga ofiarowany światu” i „skarb duchowy całego Kościoła”. W Wydawnictwie „Misericordia” Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia ukazało się właśnie kolejne wznowienie tego dzieła, tym razem z nową okładką.

Książkę można nabyć w sklepie firmowym wydawnictwa w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach (pasaż handlowy przy bazylice) lub w klepie internetowym: www.misericordia.faustyna.net

Z racji setnej rocznicy wstąpienia Heleny Kowalskiej do Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia rok 2025 obchodzony jest jako Rok św. Siostry Faustyny. W ramach tych obchodów zaplanowano wydarzenia, które odbędą się wewnątrz Zgromadzenia, a ich centralnym punktem będzie zjazd sióstr z klasztorów w Polsce i poza jej granicami 1 sierpnia w Warszawie, czyli w miejscu, gdzie progi zakonnej klauzury 100 lat wcześniej przekroczyła Helena Kowalska – Apostołka Bożego Miłosierdzia. To spotkanie zakończy się nocnym czuwaniem – z modlitwą uwielbienia i dziękczynienia za jej dar i duchowe dziedzictwo dla Zgromadzenia i Kościoła – w Sanktuarium św. Siostry Faustyny, czyli dawnej kaplicy Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, w której modliła się w czasie pobytu w klasztorze przy ul. Żytniej.

Z tej okazji ukaże się także obszerna biografia Apostołki Bożego Miłosierdzia pt. „Zachwycona Miłosierdziem” pióra s. M. Elżbiety Siepak ISMM, oparta wyłącznie na materiałach źródłowych publikowanych („Dzienniczek”, „Listy św. Siostry Faustyny”, „Wspomnienia o św. Siostrze Faustynie”) i niepublikowanych, pozostających w archiwach, oraz na materiałach z procesu beatyfikacyjnego. Wydanie albumowe biografii i dziedzictwa duchowego św. Faustyny zawiera więc również wiadomości oraz zdjęcia dotąd nigdzie nie publikowane. Obszerne przypisy (ponad 650) jeszcze pełniej ukazują kontekst jej życia w środowisku rodzinnym, w latach służby u zamożniejszych rodzin, a także w klasztorach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Publikacja zawierać ma także indeksy osób i miejscowości, dzięki czemu bardzo łatwo będzie można dotrzeć do poszukiwanych wiadomości, oraz bibliografię najważniejszych pozycji.

30 sierpnia 2025, w sobotę w Łagiewnikach będzie duże spotkanie młodych, poświęcone tematyce rozeznawania. Zaproszenie na nie jest skierowane szczególnie do młodych w wieku 18-35, którzy stoją przed ważnymi decyzjami w życiu. W programie m.in. wspólna modlitwa, konferencje i koncert. To wszystko ma służyć młodym, aby podejmowali tak dobre i odważne decyzje życiowe, zgodne z wolą Bożą, jak ta, którą 100 lat temu podjęła Helena Kowalska, idąc mimo wielu trudności za głosem powołania.

W dniach 3-5 października 2025 roku w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędzie się Międzynarodowa Konferencja, której tematem będą nowe i prekursorskie wątki w pismach św. Siostry Faustyny oraz jej wpływ na życie Kościoła w Polsce i na świecie. Wezmą w niej udział naukowcy oraz czciciele Apostołki Bożego Miłosierdzia z Polski i wielu krajów świata.

W Niedzielę Świętej Rodziny, 29 grudnia 2024 roku, w kaplicy objawienia obrazu Jezusa Miłosiernego w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku, bp Szymon Stułkowski, pasterz diecezji płockiej, przekazał dekret, nadający Sanktuarium tytuł świątyni jubileuszowej.

Wierni mogą uzyskać odpust, jeśli do 6 stycznia 2026 roku, pielgrzymując pod hasłem „Pielgrzymi nadziei – w drodze do źródła”, nawiedzą Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku i będą tam uczestniczyć w nabożeństwach sprawowanych z okazji Jubileuszu lub przynajmniej odpowiedni czas poświęcą na pobożne rozmyślanie i zakończą je Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary oraz wezwaniem Najświętszej Maryi Panny.

Po ceremonii wręczenia dekretu wyruszyła procesja do płockiej katedry, gdzie była sprawowana Msza Święta, inaugurująca Rok Jubileuszowy w diecezji płockiej. Ceremonii przewodniczył bp Szymon Stułkowski w koncelebrze z bp Mirosławem Milewskim. W uroczystościach wzięli udział liczni kapłani, osoby konsekrowane i wierni świeccy, w tym przedstawiciele pozostałych 18 świątyń jubileuszowych diecezji płockiej.

Siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i apostołowie Bożego Miłosierdzia – podążający śladami św. Faustyny oraz uczestniczący w jej misji głoszenia światu orędzia Miłosierdzia świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą – w roku 2025 będą przeżywać Rok św. Faustyny oraz wspominać i obchodzić następujące rocznice:

26-28 kwietnia – 90. rocznica pierwszego publicznego wystawienia obrazu Jezusa Miłosiernego w Ostrej Bramie w Wilnie.

30 kwietnia  – 25. rocznica kanonizacji Siostry Faustyny przez ojca świętego Jana Pawła II na placu św. Piotra w Rzymie i łączność poprzez telemost z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła.

30 kwietnia – 25. rocznica ustanowienia kaplicy zakonnej w płockim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia diecezjalnym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.

17 maja – 10. rocznica posługi Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na Kubie
w mieście Camaqüey.

1 sierpnia – 100. rocznica wstąpienia św. Siostry Faustyny do Zgromadzenia Sióstr Mastki Bożej Miłosierdzia.

25 sierpnia – 120. rocznica urodzin św. Siostry Faustyny w rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich w miejscowości Głogowiec.

25 sierpnia – 30. rocznica uznania przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia św. Siostry Faustyny za swą duchową współzałożycielkę.

27 sierpnia – 120. rocznica chrztu św. Siostry Faustyny w kościele parafialnym pw. św. Kazimierza w Świnicach Wareckich.

13-14 września – 90. rocznica objawienia Siostrze Faustynie Koronki do Miłosierdzia Bożego.

15 września – 20. rocznica posługi Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na Słowacji w miejscowości Nižny Hrušov.

23 grudnia – 70. rocznica posługi Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Gdańsku, dokąd przybyły jako repatriantki z Wilna.

Ostatni rok przyniósł dalszy postęp prac na budowie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku. W 2024 roku w Sanktuarium zostało wykonanych wiele prac, m.in. przeniesiono kaplicę do głównej części Kościoła i wykończono kruchtę, wykonano schody przed Sanktuarium od strony Starego Rynku, ułożono kostkę granitową na dziedzińcu i bazaltowej w tunelu, została przeprowadzona renowacja tunelu łączącego Stary Rynek z dziedzińcem Sanktuarium, zainstalowano bramy wjazdowe oraz bramę wejściową do tunelu, zainstalowano i uruchomiono systemy (np. kontroli dostępu, przeciwpożarowy itp.), wykonano oświetlenie na dziedzińcu, zakupiono i osadzono drzwi w różnych częściach Sanktuarium i nowej części Domu św. Faustyny, wykonano i zainstalowano poręcze drewniane i metalowe, ogrodzono teren Sanktuarium, wykonano prace wykończeniowe wewnątrz Sanktuarium- ściany, sufity (również w nowej części Domu Siostry Faustyny), oraz na zewnątrz- dobudowano cokoły, uzupełniono tynki. Zamontowano również przeszklone drzwi łączące kruchtę z kaplicą objawienia, a także uruchomiono windę osobową dla Domu św. Faustyny.

Przed nami prace związane z wykończeniem i wyposażeniem wnętrza Sanktuarium, zakrystii oraz zapleczy, m. in. wykonanie posadzek, ławek. Na zewnątrz budynku będą robione nasadzenia zieleni. Oprócz tego chcemy opracować i zrealizować projekt muzeum w podziemiach sanktuarium oraz wyposażyć nowopowstałą część Domu Św. Siostry Faustyny.

Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku wznoszone jest przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia dzięki ofiarom, jakie na ten cel składają czciciele Bożego Miłosierdzia i ludzie dobrej woli. Siostry dziękują za każdy dar serca, który sprawia, że w miejscu pierwszego objawienia Jezusa Miłosiernego św. Siostrze Faustynie rośnie świątynia, i proszą o dalsze wsparcie. Za wszystkich, którzy duchowo i materialnie wspierają budowę Sanktuarium, siostry modlą się razem z wiernymi w Godzinie Miłosierdzia i słowami Koronki do Miłosierdzia Bożego siostry, a każdego 22 dnia miesiąca za wszystkich dobroczyńców odprawiana jest Msza Święta.

Ofiary na rozbudowę Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku można wpłacać na konto:

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
Stary Rynek 14/18
09-404 Płock

Bank PEKAO SA
I O w Płocku
ul. Kolegialna 14a

KOD SWIFT: PKOPPLPW

PLN Numer IBAN: 72 1240 3174 1111 0000 2890 0836
USD Numer IBAN: 56 1240 3174 1787 0010 1057 7746
EUR Numer IBAN: 28 1240 3174 1978 0010 1057 7818

Odmów za niego tę Koronkę, której cię nauczyłem (Dz. 1565). Tak mówił Jezus do św. Siostry Faustyny i o to prosi dzisiaj także nas. Z tego pragnienia Jezusa 11 lat temu w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach narodziło się dzieło „Koronki za konających”, które prowadzi Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Tylko w ubiegłym roku osoby należące do tego dzieła towarzyszyły modlitwą prawie 47 000 umierających.

To pragnienie – by ratować dusze nawet w ostatnim momencie ich życia, by przychodzić im z pomocą w najtrudniejszej godzinie, gdy są najsłabsi, a dokonują najważniejszego wyboru, który dotyczy wieczności – Jezus rozpalił najpierw w życiu samej Siostry Faustyny. Już jako kilkunastoletnia dziewczyna, gdy podejmowała pracę w Łodzi, jednym z warunków postawionych przez nią było towarzyszenie umierającym. Po wstąpieniu do klasztoru jeszcze bardziej zaangażowała się w niesienie pomocy konającym: modliła się za nich, co godzinę wznosząc akty strzeliste w ich intencji, podejmowała większe umartwienia w piątki, np. o trzeciej po południu biczowanie na długość Psalmu 50., zachęcała siostry i wychowanki przy pracy, by wspólnie wspierać odchodzących z tej ziemi. Kiedy po południu przyszłam do ogrodu – zapisała w „Dzienniczku” – powiedział mi Anioł Stróż: „Módl się za konających”. I zaraz zaczęłam różaniec za konających z ogrodniczkami. Po skończonym różańcu zaczęłyśmy różne modlitewki za konających. Po skończonych modlitwach wychowanki zaczęły sobie wesoło rozmawiać. Pomimo ich gwaru usłyszałam w duszy te słowa: „Módl się za mnie”. Kiedy nie mogłam dobrze zrozumieć tych słów, odsunęłam się o parę kroków od wychowanek, zastanawiając się, kto by to był, co mi każe się modlić. Wtem usłyszałam te słowa: „Jestem siostra… módl się za mnie, aż ci powiem, kiedy masz przestać; jestem w konaniu”. (…) Modliłam się tak od godziny trzeciej do godziny piątej. O godzinie piątej usłyszałam te słowa: „Dziękuję”. Zrozumiałam, że już skonała. Jednak na drugi dzień w czasie Mszy św. modliłam się gorąco za jej duszę. Po południu przyszła kartka, że siostra… o tej a tej godzinie umarła. Zrozumiałam, że była to ta godzina, w której mówiła do mnie – módl się za mnie (Dz. 314).

Wspieranie konających w ostatnich latach życia Siostry Faustyny stało się jednym z głównych nurtów jej apostolskiego zaangażowania. Przynaglał ją do tego wielokrotnie sam Jezus, mówiąc: Módl się, ile możesz, za konających, wypraszaj im ufność w Moje miłosierdzie, bo oni najwięcej potrzebują ufności, a najmniej jej mają. Wiedz o tym, że łaska wiecznego zbawienia niektórych dusz w ostatniej chwili zawisła od twojej modlitwy (Dz. 1777). Czasem żądał od niej wsparcia konkretnej osoby: Pójdziesz do konającego grzesznika – mówił – i będziesz odmawiać tę Koroneczkę, a przez to wyprosisz mu ufność w Moje miłosierdzie, gdyż już jest w rozpaczy (Dz. 1797). Nagle – zapisała Siostra Faustyna – znalazłam się w nieznanej chacie, gdzie konał starszy już człowiek w strasznych mękach. Wkoło łoża było mnóstwo szatanów i płacząca rodzina. Gdym się zaczęła modlić, rozpierzchły się duchy ciemności z sykiem i odgrażaniem mi; dusza ta uspokoiła się i pełna ufności spoczęła w Panu (Dz. 1798).

W sposób mistyczny Siostra Faustyna widziała, co dokonuje się w chwili śmierci, jak wielka jest walka o duszę każdego człowieka i sąd nad jego życiem. Była m.in. przy konaniu marszałka Józefa Piłsudskiego i widziała sąd nad nim: Ujrzałam pewną duszę, która się rozłączała od ciała w strasznych mękach – zapisała w „Dzienniczku”. – O Jezu, kiedy to mam pisać, drżę cała na widok okropności, które świadczą przeciw niemu… Widziałam, jak wychodziły z jakiejś otchłani błotnistej dusze małych dzieci i większych, jakie dziewięć lat; dusze te były wstrętne i obrzydliwe, podobne do najstraszniejszych potworów, do rozpadających się trupów, ale te trupy były żywe i głośno świadczyły przeciw duszy tej, którą widzę w skonaniu. A dusza, którą widzę w skonaniu, jest to dusza, która była pełna zaszczytów i oklasków światowych, a których końcem jest próżnia i grzech. Na koniec wyszła niewiasta, która trzymała jakoby w fartuchu łzy, i ta bardzo świadczyła przeciw niemu (Dz. 425). Gdy później spowiednik ks. Michał Sopoćko zapytał ją, czym zakończył się ten sąd, odpowiedziała: Zdaje się, miłosierdzie Boże za przyczyną Matki Boskiej zwyciężyło. Towarzyszenie śmierci marszałka Piłsudskiego utwierdziło ją w przekonaniu, że w godzinie śmierci wszyscy jesteśmy równi bez względu na to, kim kto był w ziemskim życiu, czy żył na salonach czy w nędznej chacie, bo w czasie śmierci każdy ujrzy wszystkie czyny swoje w całej nagości i nędzy, nie ginie z nich ani jeden, wiernie towarzyszyć nam będą na sąd Boży (Dz. 426).

Jezus nie tylko przynaglał Siostrę Faustynę do modlitwy za konających, w sposób mistyczny wprowadzał ją w tajemnicę śmierci, ale także dał jej narzędzie do świadczenia miłosierdzia wobec nich, a jest nim ufnie odmawiana Koronka do Miłosierdzia Bożego, z którą związał obietnice szczęśliwej i spokojnej śmierci, bez lęku i przerażenia. Mówił: Każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę Koronkę albo przy konającym inni odmówią – jednak odpustu tego samego dostępują. Kiedy przy konającym odmawiają tę Koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę, i poruszą się wnętrzności miłosierdzia Mojego, dla bolesnej męki Syna Mojego (Dz. 811). Podobną obietnicę dał Jezus tym, którzy czcić będą Jego obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie; czcić, czyli ufną modlitwę łączyć z uczynkami miłosierdzia wobec bliźnich: Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały (Dz. 48). Siostra Faustyna nieraz miała okazję, by zobaczyć jak sprawdzają się Jezusowe obietnice, jak wielką moc ma ufna modlitwa i jak ogromną ulgę przynosi umierającym nawet tak prosty akt, jak choćby z wiarą pokropienie święconą wodą.

W naszych czasach niechętnie mówi się o śmierci, a jeszcze mniej o tym, by stworzyć jak najlepsze warunki odchodzącym z tego świata i zadbać o ich szczęśliwą i spokojną śmierć. Współczesna cywilizacja proponuje takie rozwiązania jak aborcja i eutanazja i to przewrotnie onazywa prawem człowieka i miłosierdziem wobec cierpiących. A przecież nie na tym polega prawdziwa miłość ani troska o konających. Współczesna cywilizacja – hołdująca wygodzie i przyjemności, uciekająca od tematu cierpienia i śmierci – w rzeczywistości jest cywilizacją śmierci fizycznej i duchowej. Mimo pomijania i przemilczania tego tematu, śmierć wcześniej czy później przychodzi na każdego. Na świecie w każdej chwili ktoś przekracza progi śmierci i decyduje o swej wieczności. Najczęściej śmierć zaskakuje, jest niespodziewana, dotyka nie tylko chorych i starych, ale także młodych i w pełni sił. W każdym dniu z powodu choroby, podeszłego wieku, wojen, katastrof, przemocy czy innych powodów odchodzą z tej ziemi dziesiątki tysięcy ludzi. Tylko z głodu co minutę umiera 11 osób, co 4,4 sekundy umiera na świecie dziecko do piątego roku życia (raport ONZ), a co 40 sekund ktoś na świecie popełnia samobójstwo.

Spieszą tym ludziom z pomocą osoby o wielkim sercu i z wyobraźnią miłosierdzia: rodzina, bliscy, lekarze, pielęgniarki i wolontariusze w hospicjach, którzy nie tylko myślą o uldze w cierpieniu, ale także troszczą się o zbawienie duszy umierających bliskich i pacjentów, modląc się i choćby wysyłając sms z ich imionami na numer 505 060 205. Ten sms automatycznie rozsyłany jest do osób, które w danym dniu i godzinie gotowi są towarzyszyć konającym modlitwą Koronki do Miłosierdzia Bożego. Takich osób jest wiele. Tylko w tym roku do dzieła „Koronki za konających” włączyli się ludzie z ponad 30 krajów świata i to tak odległych, jak USA, Indie, Burkina Faso, Mauritius, Kenia, Kongo, Uganda, Brazylia, Argentyna, Paragwaj, Kolumbia, Meksyk, Kanada czy mało chrześcijańskich, jak Turcja, Belgia, Czechy czy Norwegia. Z krajów europejskich najwięcej jest Polaków, Włochów, Hiszpanów i Francuzów. W tym dziele uczestniczą także ci, którzy nie mogąc czuwać o stałej porze, wspierają je finansowo.

Więcej o tym dziele na stronie: faustyna.pl i jej ośmiu wersjach językowych.

s. M. Elżbieta Siepak ISMM

—————–

Tekst publikowany w 131 numerze „Orędzia Miłosierdzia”.

Na posesji klasztoru Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Walendowie koło Warszawy, została otwarta „Pustelnia Miłosierdzia”, czyli osobny domek (pokój z aneksem, łazienka, oratorium), przeznaczony na indywidualne rekolekcje z Biblią i „Dzienniczkiem” św. Siostry Faustyny. Każdy, kto pragnie wyciszyć się z dala od gwaru miasta, spędzić określony czas w malowniczym miejscu wypełnionym obecnością Boga oraz św. Faustyny, może przyjechać do tej podwarszawskiej miejscowości, wcześniej uzgadniając z siostrami termin pobytu. W dniach pustyni każdej osobie będzie towarzyszyć siostra ze wspólnoty w Walendowie jako duchowy kierownik i przewodnik rekolekcyjny. Można także skorzystać z posługi kapłana oraz uczestniczyć we wspólnotowej modlitwie sióstr w zakonnej kaplicy.

Zobacz zdjęcia w Galerii.

Rekolekcyjne dni pustyni w Walendowie odbywają się według następujących zasad:

1. Prowadzone są według programu zaproponowanego przez kierownika duchowego – siostrę ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.
2. Przeżywane są w pełnym milczeniu z wyłączeniem telefonu komórkowego i innych urządzeń elektronicznych.
3. Uczestnik tych rekolekcji codziennie spotyka się z kierownikiem duchowym (20 minut), z którym dzieli się doświadczeniem spotkania z  Bogiem oraz otrzymuje pomoce do modlitwy na kolejny dzień. Istnieje także możliwość skorzystania z posługi kapłana.
4. Uczestnik ma zapewniony nocleg oraz posiłki za ustaloną ofiarą.
5. Czas rekolekcji to minimum jeden pełny dzień z noclegiem, a maksymalnie 8 dni.
6. Przyjazd na rekolekcje możliwy jest wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia przyjęcia na indywidualne rekolekcje.
7. Na te dni pustyni należy zabrać Pismo Święte, notatnik oraz zegarek, najlepiej nie w telefonie komórkowym.
8. Przed rekolekcjami warto odprawić nowennę do Ducha Świętego z prośbą o serce otwarte na Boże działanie!

KONTAKT

s. M. Sebastiana Panuś
ul. Nad Utratą 30
05-830 Nadarzyn
tel.: +48 507 579 521
e-mail: walendow@faustyna.pl
www.walendow.faustyna.pl

Walendów to malownicza wieś – położona 20 km od centrum Warszawy, na terenie której  znajduje się kilkanaście zbiorników wodnych, m.in. Staw Oborowy, Staw Młyński. Hrabia Gustaw Przeździecki podarował Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia majątek, w którym pobudowano klasztor i obiekty dla dzieła apostolskiego

W klasztorze  Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Walendowie, który istnieje od 1913 roku z fundacji hrabiego Gustawa Przeździeckiego, dwukrotnie przebywała św. Faustyna Kowalska na rekolekcjach w 1932 roku i  czasie kilkutygodniowego pobytu w 1936 roku. Na terenie klasztoru znajduje się także aleja drzew, które pamiętają Apostołkę Bożego Miłosierdzia i są świadkami jej spotkań z Bogiem.

„Dzienniczek” św. Faustyny, który cieszy się ogromną popularnością, w Polsce poszukiwany jest także w językach obcych. Na adres klasztoru Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w łagiewnickim Sanktuarium często trafiają zapytania o możliwość takiego zakupu, a także o reprodukcje obrazu Jezusa Miłosiernego z podpisem w językach obcych. Odpowiadając na zapotrzebowanie pielgrzymów i korespondentów, Wydawnictwo Misericordia troszczy się o to, by w łagiewnickiej księgarni były „Dzienniczki” w językach obcych oraz obrazy Jezusa Miłosiernego z podpisem w językach obcych. Te ostatnie można też zamawiać w różnych formatach, na różnych materiałach i w różnych językach, pisząc na adres: zamówienia@misericordia.faustyna.net.

Posługa Wydawnictwa Misericordia służy dziełu głoszenia orędzia Miłosierdzia, więc w firmowej księgarni w łagiewnickim Sanktuarium (obok bazyliki) można nabyć także inne pozycje książkowe związane z życiem, misją i duchowością św. Siostry Faustyny  oraz dewocjonalia i pamiątki. Sklep internetowy funkcjonuje pod adresem: www.misericordia.faustyna.pl

Wiosna to czas budzenia się przyrody, ale także naszych serc i pragnień. Ten  czas można przeżyć właśnie w Kiekrzu na odpoczynku i spacerach albo na indywidualnych rekolekcjach z Biblią i „Dzienniczkiem” św. Siostry Faustyny. Rekolekcje odbywają się według programu, jaki proponuje kierownik duchowy (siostra ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia) w całkowitym milczeniu, z wyłączeniem telefonu komórkowego i innych urządzeń elektronicznych.
Do dyspozycji : kaplica – Sanktuarium, nocleg, posiłki (według potrzeb) piękna okolica z Małym Jeziorem Kierskim (miejsce objawienia Pana Jezusa św. Faustynie). Z tych rekolekcji mogą skorzystać wszystkie osoby, które tego pragną. Zgłoszenia prosimy kierować na mailowy: domkiekrz@faustyna.pl

Archiwum z codziennej transmisji modlitwy w Godzinie Miłosierdzia i Koronki z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach jest dostępne na You Tube w kanale: Faustyna.pl. Modlitwę  prowadzą siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w kaplicy z cudownym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny.

Transmisja na żywo codziennie o 15.00: You Tube, strona faustyna.pl i jej wszystkie wersje językowe, aplikacja Faustyna.pl oraz kilka stacji telewizyjnych z Polski i zza granicy i kilkanaście rozgłośni radiowych.

W kanale: Faustyna.pl można słuchać niedzielnych homilii ks. dr hab. Józefa Pochwata MS, kapelana Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, wykładowcy, patrologa, autora wielu publikacji związanych z życiem i duchowym dziedzictwem św. Siostry Faustyny. Jego homilie cieszą się dużym uznaniem wiernych, gdyż osadzone w słowie Bożym, niezwykle obrazowo i trafnie ukazują pomoce, zagrożenia i przeszkody w rozwoju życia duchowego współcześnie żyjących ludzi.

Transmisja Mszy św. na żywo w dni powszednie o 6.30, w niedziele i święta o 8.30: You Tube, strona faustyna.pl i jej wszystkie wersje językowe, aplikacja Faustyna.pl oraz Radio Doxa z Opola i Radio Droga z Wiednia.

W sekretariacie Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” przyjmowane będą zapisy na indywidualne rekolekcje z Biblią i „Dzienniczkiem” św. Siostry Faustyny. Zapraszane są na nie osoby, które pragną w tym świętym miejscu przeżyć spotkanie z Bogiem w czasie pogłębionej modlitwy słowem Bożym i korzystając z duchowego dziedzictwa Apostołki Bożego Miłosierdzia. Rekolekcje odbywają się według programu, jaki proponuje kierownik duchowy (siostra ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia) w całkowitym milczeniu, z wyłączeniem telefonu komórkowego i innych urządzeń elektronicznych. Szczegóły na stronie: www.faustinum.pl