17 sierpnia br. przypada 23. rocznica zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, którego dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie ostatniej pielgrzymki do Polski w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Po konsekracji bazyliki wypowiedział słowa, w których Bogu, Ojcu bogatemu w miłosierdzie, powierzył losy świata i każdego człowieka. Stały się one codzienną modlitwą nie tylko pielgrzymów przybywających do łagiewnickiego Sanktuarium, ale także milionów ludzi na świecie.
Boże, Ojcze Miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, Trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze Przedwieczny,
dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twego Syna,
miej miłosierdzie dla nas
i całego świata!
W dniach 16-17 sierpnia br., do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przybędą czciciele Miłosierdzia Bożego w ramach XII Ogólnopolskiej Pielgrzymki, organizowanej w rocznicę konsekracji bazyliki Miłosierdzia Bożego i zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu przez św. Jana Pawła II. W niedzię Eucharystii godzinie 12.00 przewodniczyć będzie kard Stanisław Dziwisz. W programie pielgrzymki prezentacja dzieł miłosierdzia w namiotach na placu przed bazyliką, a w sobotę w Auli św. Jana Pawła II o godzinie 16.30 koncert zatytułowany „Piękne jest Twoje miłosierdzie” w wykonaniu Pawła Bębenka z zespołem. Więcej informacji i szczegółowy program na stronie rektoratu Sanktuarium: www.misericordia.eu.
Z okazji stulecia wstąpienia św. Siostry Faustyny do Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia 17 sierpnia br. s. Livia Mikołajczyk podzieli się jej duchowym dziedzictwem i misją głoszenia światu orędzia Miłosierdzia z wiernymi w Parafii św. Michała Archanioła w Woskrzenicach Dużych (diecezja siedlecka). Święta Siostra Faustyna przebywa już w tej wspólnocie parafialnej w znaku świętych relikwii.
Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i bardzo pragnę, aby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakże jestem udręczony, aż się to wypełni. Czy sądzicie, że przyszedłem, aby dać ziemi pokój? Ależ nie! – mówię wam – raczej rozłam. Odtąd bowiem w jednym domu pięciu poróżni się między sobą: trzech stanie przeciwko dwóm, a dwóch przeciwko trzem. Poróżnią się: ojciec z synem, a syn z ojcem; matka z córką, a córka z matką; Teściowa ze swoja synową, a synowa z teściową (Łk 12, 49-53).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
Prosiłam Jezusa, aby raczył zapalić ogień swojej miłości we wszystkich duszach oziębłych. Pod tymi promieniami rozgrzeje się serce, chociażby było zimne jak bryła lodu, chociażby było twarde jak skała, skruszy się na proch (Dz. 370).
W sobotę, 16 sierpnia br., w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach obchodzony będzie srebrny jubileusz profesji zakonnej s. M. Damaris. O godzinie 12:00 w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, przed łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i przy grobie św. Faustyny, pod przewodnictwem ks. Marka Wójtowicza SJ celebrowana będzie uroczysta Eucharystia z odnowieniem przez Jubilatkę ślubów: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, której zewnętrznym znakiem jest srebrna obrączka z wygrawerowanym imieniem: Jezus. Do modlitwy dziękczynnej za dar Jubilatki i w jej intencjach włączają się siostry w pozostałych klasztorach Zgromadzenia, a także Rodzina i osoby powierzone pracy apostolskiej.
Dziesiąta już pielgrzymka piesza z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia na Spiszu do Sanktuarium Skalnego na Górze Butkov koło Ladców rozpocznie się w sobotę 2 sierpnia i potrwa do niedzieli 10 sierpnia. Pielgrzymka organizowana przez pallotynów z Michaloviec, a pielgrzymi, w tym s. Pavla Stanovčáková ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, przejdą trasę długości około 246 kilometrów.
Miejsce poświęcone czci Miłosierdzia Bożego na Górze Butkov (XI piętro kamieniełomu), gdzie wcześniej umieszczono duży podświetlony Krzyż oraz pomnik św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II, jest częścią „Skalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego” ze świątynią w Ladcach.
Nie bój się, mała trzódko, bo spodobało się waszemu Ojcu dać wam królestwo. Sprzedajcie swoje dobra i wspomóżcie potrzebujących! Sprawcie sobie sakiewki, które się nie zużyją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej nie ma dostępu ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest wasz skarb, tam będzie też wasze serce.
Niech wasze biodra będą przepasane, a lampy zapalone. Wy zaś bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, który ma wrócić z wesela, aby zaraz mu otworzyć, gdy przyjdzie i zapuka. Szczęśliwi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy przyjdzie. Zapewniam was: przepasze się, posadzi ich przy stole i, obchodząc, będzie im usługiwał. Szczęśliwi, jeśli przyjdzie o drugiej czy o trzeciej straży i tak ich zastanie! Zważcie na to, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjdzie złodziej, nie pozwoliłby mu włamać się do swego domu. I wy też bądźcie gotowi, bo w chwili, kiedy się nie spodziewacie, Syn Człowieczy przyjdzie.
Wtedy Piotr zapytał” „Panie, czy mówisz tę przypowieść do nas, czy do wszystkich?”. Pan odpowiedział: „Kto jest tym wiernym i rozsądnym zarządcą, którego pan ustanowi nad swoją służbą, aby we właściwym czasie rozdawał należne porcje pożywienia? Szczęśliwy sługa, którego pan zastanie przy tej czynności, gdy powróci. Naprawdę mówię wam, że powierzy mu zarząd nad całym swoim majątkiem. Lecz jeśli ten sługa pomyśli sobie: «Mój pan opóźnia swoje przybycie» i zacznie bić sługi i służące, jeść, pić i upijać się, to jego pan nadejdzie w nieoczekiwanym dniu i o nieznanej godzinie. Wtedy odsunie go i umieści wśród niewiernych. Sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował ani nie postąpił zgodnie z jego wolą, będzie surowo ukarany. Ten zaś, który jej nie poznał, a uczynił coś godnego kary, zostanie ukarany łagodniej. Od każdego, któremu wiele dano, wiele też będzie się wymagać, a któremu więcej powierzono, od tego też więcej będą żądać (Łk 12, 32-48).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
Celem moim jest Bóg… A szczęściem moim jest spełnienie woli Bożej i nic w świecie tego szczęścia zamącić mi nie zdoła, żadna potęga, żadna moc (Dz. 775).
27 lipca rozpoczyna się nowenna przed uroczystością patronalną Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, która przypada 5 sierpnia. W czasie nowenny śpiewana lub odmawiana jest „Koronka do Matki Bożej Miłosierdzia”, w której prosimy Maryję, by nas broniła od nieprzyjaciół, przyjęła w godzinę śmierci i uprosiła nam miłosierdzie u swojego Syna. W kaplicy z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i przy grobie św. Faustyny nowenna odprawiana jest w dni powszednie o godzinie 19:00, natomiast w niedziele o 18:30. Tekst Koronki do Matki Bożej Miłosierdzia.
5 sierpnia, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Śnieżnej, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przeżywa swoje święto patronalne, oddając cześć swej Patronce – Matce Wcielonego Miłosierdzia. W tym dniu tradycyjnie ponawiany jest akt elekcji Maryi na niebieską przełożoną generalną Zgromadzenia, który po raz pierwszy siostry odmówiły w 1937 roku. Święta Siostra Faustyna zanotowała w „Dzienniczku”: Pod koniec tego [aktu] ujrzałam Najświętszą Pannę, która mi rzekła: O jak miły mi jest hołd miłości waszej. I w tej chwili okryła swym płaszczem wszystkie siostry naszego Zgromadzenia. Prawą ręką przytuliła do siebie matkę generalną Michaelę, a lewą ręką mnie, a wszystkie siostry były u Jej stóp osłonięte Jej płaszczem. – Wtem rzekła Matka Boża: Każdą, która wytrwa w gorliwości aż do śmierci w Zgromadzeniu Moim, minie ogień czyśćcowy (Dz. 1244).
W tym dniu przypada rocznica poświęcenia bazyliki Santa Maria Maggiore, najstarszego na Zachodzie kościoła poświęconego Najświętszej Maryi Pannie. Papież Sykstus III dla uczczenia zakończenia bardzo burzliwego soboru w Efezie (431), na którym ogłoszono dogmat o Bożym macierzyństwie Maryi (Theotokos), wprowadził święto Matki Syna Bożego, które najpierw obchodzono w samej bazylice, a z czasem kolejni papieże rozszerzyli je na cały Kościół. Dzisiaj w kalendarzu liturgicznym Kościoła wpisane jest wspomnienie Matki Bożej Śnieżniej, upamiętniające cud związany z powstaniem bazyliki, i ta nazwa funkcjonuje w świadomości wiernych. Zapomniana została więc pierwsza okoliczność obchodzenia tego święta Maryi jako Matki Syna Bożego – Wcielonego Miłosierdzia. Więcej informacji o Maryi Matce Miłosierdzia, Jej tytule, kulcie oraz ikonografii w Kościele i w Zgromadzeniu w linku: Matka Boża Miłosierdzia.
4 sierpnia br.– po okresie pierwszej próby życia zakonnego – otrzymają nowe imię i strój nowicjuszki trzy postulantki (Polka, Brazylijka i Białorusinka) oraz rozpoczną okres dwuletniego nowicjatu, po którym następuje złożenie pierwszych ślubów zakonnych. Uroczystość obłóczyn odbywa się w tym roku wyjątkowo w Warszawie z racji setnej rocznicy wstąpienia do Zgromadzenia św. Siostry Faustyny, tradycyjnie za klauzurą, Msza św. w intencji sióstr, które rozpoczynają nowicjat, sprawowana w kaplicy klasztornej pod przewodnictwem o. Wiesława Kulisza SJ.
Ktoś z tłumu odezwał się do Niego: „Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną spadkiem”. Lecz On mu odpowiedział: „Człowieku, któż Mnie ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?”. Powiedział też do nich: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo życie nie polega na gromadzeniu bogactwa ani nie zależy od tego, co się posiada”. I opowiedział im przypowieść: „Pewnemu bogatemu człowiekowi obficie obrodziła ziemia. Zastanawiał się: «Co mam zrobić, skoro nie mam już gdzie gromadzić plonów?». W końcu postanowił: «Zrobię tak: zburzę moje spichlerze i zbuduję większe. Tam wszystko zgromadzę: zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, starczą ci na długie lata; odpoczywaj, jedz, pij i baw się!». Tymczasem Bóg powiedział do niego: «Głupcze, tej nocy życie ci będzie odebrane. Komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?». Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem (Łk 12, 13-21).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób, nie dostąpi miłosierdzia Mojego w dzień sądu, a gdyby dusze umiały gromadzić sobie skarby wieczne – nie byłyby sądzone, uprzedzając sądy Moje miłosierdziem (Dz. 1317).
1 sierpnia przypada 100. rocznica wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej znanej w całym świecie pod imieniem zakonnym św. Siostry Faustyny. Mimo wyraźnej wskazówki Jezusa, że ma jechać do Warszawy, by wstąpić do klasztoru i rozpocząć życie zakonne, jej droga realizacji powołania wcale nie była łatwa. Jak napisała w swym „Dzienniczku”, pukała do wielu klasztorów, ale nigdzie jej nie przyjęto. Dopiero w klasztorze przy ul. Żytniej w Warszawie otrzymała zgodę na wstąpienie, ale jeszcze przez rok pracowała jako pomoc domowa, by zarobić sobie na skromną wyprawkę. Ostatecznie 1 sierpnia 1925 przekroczyła progi klauzury, a w „Dzienniczku” napisała: „Czułam się niezmiernie szczęśliwa, zdawało mi się, że wstąpiłam w życie rajskie. Jedna się wyrywała z serca mojego modlitwa dziękczynna” (Dz. 17). W wielu klasztorach Zgromadzenia spędziła 13 lat wypełniając proste obowiązki, a przy tym prowadziła bardzo głębokie życie duchowe. Jezus powierzył jej misję proroka, którego zadaniem było przypomnieć światu biblijną prawdę o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka i wzywać do głoszenia jej świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą.
1 sierpnia 2025 roku przypada setna rocznica wstąpienia św. Faustyny do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Z tej okazji w warszawskim klasztorze i Sanktuarium św. Faustyny przy ul. Żytniej odbędą się centralne obchody tego historycznego wydarzenia. Uroczystej Eucharystii przewodniczyć będzie metropolita warszawski abp Adrian Galbas, a w programie obchodów ponad to monodram oparty na „Dzienniczku” św. Faustyny zatytułowany „Sekretarka Bożego Miłosierdzia” w wykonaniu Barbary Misiun, zwiedzanie muzeum w podziemiach klasztoru, konferencje oraz nocne czuwanie w dawnej kaplicy Zgromadzenia, a dziś parafii i Sanktuarium św. Faustyny.
W tej centralnej uroczystości w Roku św. Siostry Faustyny wezmą udział nie tylko siostry z wielu klasztorów Zgromadzenia, ale także członkowie i wolontariusze stowarzyszenia „Faustinum”, przyjaciele, współpracownicy i dobroczyńcy Zgromadzenia.
Wstąpienie do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej – św. Siostry Faustyny – tak wspominała m. Michaela Moraczewska, która wówczas jako przełożona klasztoru w Warszawie przy ul. Żytniej przyjęła ją do Zgromadzenia, a następnie była jej przełożoną generalną.
W czasie gdy byłam przełożoną na Żytniej, dano znać od furty, że przyszła młoda dziewczyna prosić o przyjęcie do Zgromadzenia. Zeszłam więc do rozmównicy i uchyliłam drzwi, lecz owa aspirantka – siedząca w ten sposób, że mnie nie spostrzegła – nie zrobiła na mnie, na pierwszy rzut oka, dodatniego wrażenia ze względu na swój nieco zaniedbany wygląd zewnętrzny. Pomyślałam sobie: ej, to nie dla nas! I zamknęłam po cichu drzwi z powrotem z zamiarem wysłania innej jakiej siostry z odmowną odpowiedzią.
W tej chwili przyszła mi jednak refleksja, że będzie więcej zgodne z miłością bliźniego zadać tej dziewczynce kilka pobieżnych pytań i dopiero potem ją pożegnać. Wróciłam więc do rozmównicy i rozpoczęłam rozmowę. Wtedy zaraz zauważyłam, że kandydatka bardzo zyskuje z bliska, że ma miły uśmiech, sympatyczny wyraz twarzy, dużo prostoty, szczerości i rozsądku w wyrażaniu się. Zmieniłam więc wkrótce zdanie i nabrałam ochoty przyjęcia jej. Główną trudność stanowiło ubóstwo Helenki Kowalskiej, nie mówiąc o posagu, od którego łatwo Stolica Święta daje zwolnienie; nie miała ona żadnej osobistej wyprawy, a my na ten cel żadnego funduszu. Jednak poddałam jej myśl, czy by nie mogła na pewien czas pójść do służby i odłożyć sobie kilkaset złotych na wyprawkę. Przyjęła ten projekt z wielką chęcią i ułożyłyśmy się, że uskładane pieniądze będzie przynosić do furty, do przechowania. I na tym stanęło, pożegnałam ją i wkrótce o wszystkim zapomniałam.
Przejęcie do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej – św. Siostry Faustyny – tak opisała we wspomnieniu s. Borgia Tichy, która później była jej przełożoną w domu wileńskim.
Fragmenty z życia s. M. Faustyny Kowalskiej, jakie mi się w pamięci odtwarzają, a sięgają momentu jej wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Doskonale pamiętam chwilę – a było to w Warszawie na Żytniej 3/9 – w 1924 roku, kiedy pewnego dnia w czasie południowej rekreacji weszła do sali zebrań ówczesna furtianka, śp. s. Klara Himmer, zaanonsowała matce generalnej Leonardzie Cieleckiej „nowe powołanie”. W odpowiedzi na co Matka Generalna z miejsca wydelegowała śp. m. Małgorzatę do furty w celu zbadania takowego. Po krótkiej chwili wróciła m. Małgorzata, zdając głośno sprawę, że „nic nadzwyczajnego”. – „Niepozorna, wiek troszkę spóźniony, dosyć wątłej kompleksji, służąca, z zawodu kucharka, a przy tym nie posiadająca nie tylko posagu, ale nawet najskromniejszej wyprawki”. Ponieważ m. Cielecka specjalnie niezbyt entuzjastycznie odnosiła się do powołań rekrutujących się z tej sfery, z miejsca chciała odmówić. Obecna na rekreacji przełożona domu warszawskiego m. Michaela zwróciła się z tym, czy by nie mogła osobiście to powołanie zobaczyć. Na co uzyskała bardzo chętną zgodę.
Po dłuższej chwili wróciwszy z rozmównicy m. Michaela oświadczyła, że mimo wymienionych braków osoba kandydatki zrobiła na Matce bardzo dobre wrażenie, przeto proponuje, by jej kategorycznie nie odmawiać, a postawić warunki, po dotrzymaniu których mogłaby ponownie prosić o przyjęcie, oznaczając przy tym dokładny termin.
W rok po tym, wyjątkowo punktualnie, zgłosiła się Helenka Kowalska u furty, ponawiając swą prośbę. Tym razem nie odmówiono. Od razu pozostała na Żytniej w charakterze aspirantki.
31 lipca w kalendarzu liturgicznym jest wspomnienie św. Ignacego Loyoli, założyciela Towarzystwa Jezusowego i jednego z patronów Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które w swej historii korzystało z duchowości ignacjańskiej. Święta Siostra Faustyna w swym „Dzienniczku” dwa razy wspomina tego Świętego, gdy pisze o jego radach przy zachowaniu ślubu posłuszeństwa oraz o wizji, którą miała w 1935 roku: „Dzień św. Ignacego. Modliłam się gorąco do tego Świętego, robiąc mu wyrzuty, jak może patrzeć na mnie, a nie przyjść mi z pomocą w tak ważnych sprawach, to jest w spełnieniu woli Bożej. Mówiłam do tego Świętego: Ty, Patronie nasz, któryś był zapalony żarem miłości i gorliwości o większą chwałę Bożą, proszę cię pokornie, dopomóż mi w spełnieniu zamiarów Bożych. Było to w czasie Mszy świętej. – Wtem ujrzałam, po lewej stronie ołtarza św. Ignacego z dużą księgą w ręku, który mi rzekł te słowa: «Córko moja, nie jestem obojętny na sprawę twoją, reguła ta da się zastosować i w tym Zgromadzeniu». Wskazując ręką na księgę, znikł. Ucieszyłam się niezmiernie tym, jak bardzo święci o nas myślą i jak ścisła łączność jest z nimi. O dobroci Boża, jak piękny jest świat wewnętrzny, że już tu na ziemi obcujemy ze świętymi. Cały dzień odczuwałam bliskość tego drogiego mi Patrona.
Osoby z wielu krajów świata, uczestniczące w dziele „Nieustannej Koronki do Miłosierdzia Bożego”, modlą się nie tylko we własnych potrzebach, ale także proszą o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Intencja szczegółowa na lipiec: o bezpieczne wakacje dla wypoczywających, a dla wszystkich o wykorzystanie czasu na duchowe wzrastanie w ufności Bogu i bogactwie miłosierdzia świadczonego ludziom.
Dzieło „Nieustannej Koronki” jest odpowiedzią na prośbę Jezusa, by nieustannie błagać o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Prowadzi je Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na stronie: www.faustyna.pl od 2011 roku. Może w nim uczestniczyć każdy internauta, który wypełni krótki formularz wpisowy i choćby jeden raz zadeklaruje odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował św. Siostrze Faustynie.
Pod takim hasłem w dniach 25-27 lipca br. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje z cyklu „Kobiety w Biblii”. Uczestniczący w rekolekcjach będą poznawać biblijne Anny, co wypełniało ich serce przez te lata, z czym się zmagały i co tak naprawdę sprawiło, że nie straciły nadziei. Szukać będą odpowiedzi na te pytania w kontekście osobistych tęsknot i niewiadomych losu. Mottem do rozważań będą słowa św. Faustyny: „Ufność swą w Bogu mam, w Jego niezgłębionym miłosierdziu jest wszelka nadzieja moja” (Dz. 681). Rekolekcje poprowadzi biblistka s. Maria Faustyna Ciborowska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.
Jezus modlił się w pewnym miejscu. Kiedy skończył, jeden z Jego uczniów poprosił Go: „Panie, naucz nas modlić się, jak Jan nauczył swoich uczniów”. Wtedy powiedział im: „Gdy się modlicie, mówcie:
Ojcze, niech będzie uświęcone Twoje imię.
Niech przyjdzie Twoje królestwo.
Chleba naszego powszedniego dawaj nam każdego dnia.
I odpuść nam nasze grzechy, gdyż i my darujemy każdemu, kto wobec nas zawinił.
I nie dopuszczaj do nas pokusy”.
Powiedział do nich: „Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy z prośbą: «Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo właśnie mój przyjaciel, będąc w drodze, przybył do mnie, a nie mam mu co podać». A on ze środka odpowie: «Nie sprawiaj mi kłopotu. Drzwi są już zamknięte, a moje dzieci i ja jesteśmy już w łóżku. Nie mogę wstać, żeby ci podać». Mówię wam: Jeśli nawet nie wstanie i nie da mu, dlatego że jest jego przyjacielem, to wstanie z powodu jego natręctwa i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam mówię: Proście, a otrzymacie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a temu, kto puka, będzie otwarte. Czy jest wśród was taki ojciec, który, gdy go syn poprosi o rybę, zamiast ryby poda mu węża? Albo gdy prosi go o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, chociaż źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to tym bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11, 1-13).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
O Boże wielkiego miłosierdzia, Dobroci nieskończona, oto dziś cała ludzkość woła z otchłani nędzy swojej do miłosierdzia Twego, do litości Twojej, o Boże; a woła potężnym swym głosem nędzy. Boże łaskawy, nie odrzucaj modlitwy wygnańców tej ziemi. O Panie, Dobroci niepojęta, który znasz na wskroś nędzę naszą i wiesz, że o własnych siłach wznieść się do Ciebie nie jesteśmy w stanie – przeto Cię błagamy, uprzedzaj nas łaską swoją i pomnażaj w nas nieustannie miłosierdzie swoje, abyśmy wiernie pełnili wolę Twoją świętą w życiu całym i w śmierci godzinie. Niech nas osłania wszechmoc miłosierdzia Twego przed pociskami nieprzyjaciół naszego zbawienia, abyśmy z ufnością, jak dzieci Twoje, czekali na przyjście Twoje ostateczne, który to dzień Tobie jest tylko wiadomy. I spodziewamy się, że otrzymamy wszystko, co nam jest obiecane przez Jezusa, pomimo całej nędzy naszej, bo Jezus jest ufnością naszą, przez Jego miłosierne Serce przechodzimy jak przez otwartą bramę do nieba (Dz. 1570).
22 lipca w kalendarzu liturgicznym wpisane jest święto św. Marii Magdaleny, która jest patronką dobrej przemiany. Od początku patronuje też Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, szczególnie dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego odrodzenia, wychowaniem których zajmują się siostry. Obrazy i figury świętej znajdują się w wielu klasztorach tego Zgromadzenia. W kaplicy z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny w Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach – jej figura znajduje się w ołtarzu głównym poświęconym patronce Zgromadzenia – Matce Bożej Miłosierdzia.
22 lipca 2025 roku w Narodowym Sanktuarium św. Jana Pawła II w Waszyngtonie, USA, odbędzie się tradycyjny „Wieczór z Jezusem Miłosiernym”. Poprowadzą go siostry z waszyngtońskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. W programie: Godzina Miłosierdzia i Koronka, adoracja z uwielbieniem Jezusa w Najświętszym Sakramencie i modlitwą wstawienniczą, sakrament spowiedzi oraz konferencja. Siostra Faustia Szaboóva mówić będzie o o mocy krwi Jezusa na podstawie „Dzienniczka” św. Faustyny.
„Wieczory z Jezusem Miłosiernym” organizowane są dla młodzieży, która chce podążać śladami św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II oraz odkrywać nową jakość życia w przyjaźni z Jezusem Miłosiernym.
10 lipca br. z sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowie Wielkopolskim do stolicy kultu Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach wyruszy XXIII Wielkopolska Piesza Pielgrzymka: „Od Miłosierdzia do Miłosierdzia” pod hasłem: „Ty wiesz, że Cię kocham”. Pielgrzymi będą u celu 21 lipca. Po drodze 16 lipca dołączą do pielgrzymki pątnicy z Poznańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, którzy przedłużą swój szlak wędrówki do Krakowa-Łagiewnik. Duchowo łączyć się będą w pielgrzymami w modlitwie słuchacze Radia Rodzina diecezji kaliskiej.
11 lipca br. wyrusza XIII Międzynarodowa Piesza Pielgrzymka z Hidasnemeti (Węgry) przez Słowację do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. W ciągu 9 dni pielgrzymi pokonają 275 km trasą przez Koszyce, Radatice, Pečowská Nová Ves, Plavnica. W Polsce pątnicy zatrzymają się w: Piwniczna Zdrój, Stary Sącz, Limanowa, Tymbark, Szczyrzyc i Siepraw. Do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przed łaskami słynący obraz Jezusa Miłosiernego i do grobu św. Faustyny pielgrzymka przybędzie 19 lipca. Pielgrzymkę organizują polscy salwatorianie. Informacje o zapisach i więcej szczegółów na stronie: http://www.pielgrzymka.org/
Po drodze wszedł do jakiejś wioski. Tam przyjęła Go do swego domu pewna kobieta, imieniem Marta. Miała ona siostrę o imieniu Maria. Ta usiadła u stóp Pana i wsłuchiwała się w Jego słowo. Marta natomiast była pochłonięta licznymi posługami. Zatrzymała się więc i powiedziała; „Panie, nic Cię to nie obchodzi, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”. Pan jej odpowiedział: „Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a jedno jest potrzebne. Maria wybrała dobrą część, która nie będzie jej odebrana (Łk 10, 38-42).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
Serce Moje jest przepełnione miłosierdziem wielkim dla dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Oby mogły zrozumieć, że Ja jestem dla nich Ojcem najlepszym, że dla nich wypłynęła z serca Mojego krew i woda, jako z krynicy przepełnionej miłosierdziem; dla nich mieszkam w tabernakulum jako Król miłosierdzia, pragnę obdarzać dusze łaskami, ale [one] nie chcą ich przyjąć. Przynajmniej ty przychodź do Mnie jak najczęściej i bierz te łaski, których oni przyjąć nie chcą, a tym pocieszysz serce Moje. O, jak wielką jest obojętność dusz za tyle dobroci, za tyle dowodów miłości. Serce Moje napawa się samą niewdzięcznością, zapomnieniem od dusz żyjących w świecie; na wszystko mają czas, tylko nie mają czasu na to, aby przyjść do Mnie po łaski (Dz. 367).
16 lipca przypada 159. rocznica śmierci matki Teresy Rondeau, założycielki Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia we Francji (Laval) oraz współzałożycielki Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Urodziła się 6 października 1793 roku w Laval we Francji. Na chrzcie świętym otrzymała imię Teresa Agata. Pod wpływem swego spowiednika o. J. Chanon SJ podjęła pracę z pokutnicami, czyli kobietami, które potrzebowały głębokiej odnowy moralnej i chciały odmienić swoje życie. Aby lepiej się do tego przygotować, w 1818 roku wyjechała do Bordeaux, gdzie m. Teresa de Lamourous prowadziła dom dla pokutnic zwany „Miłosierdzie“. Po dwumiesięcznym pobycie złożyła prywatne śluby i wróciła do Laval, by zostać fundatorką nowego „Domu Miłosierdzia”, niezależnego od Bordeaux, i z czasem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia we Francji. Z Domu Miłosierdzia w Laval sposób prowadzenia dzieła apostolskiego przejęła m. Teresa Ewa z książąt Sułkowskich hrabina Potocka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Matka Teresa Rondeau zmarła 16 lipca 1866 roku i została pochowana w grobowcu usytuowanym w ogrodzie posesji Zgromadzenia w Laval. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce przyznało jej tytuł współzałożycielki. Duchową współzałożycielką Zgromadzenia jest św. Siostra Faustyna Kowalska.
Poda takim hasłem w dniach 10-14 lipca w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla tych, którzy pragną dostrzegać miłosierną miłość Boga w swoim życiu i nieść ją światu. Poprowadzą je: ks. dr hab. Stanisław Witkowski MS
biblista, rekolekcjonista, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, oraz siostry z rekolekcyjnej wspólnoty Zgromadzenia matki Bożej Miłosierdzia: s. M. Emanuela Gemza ISMM, przewodnicząca Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” i s. M. Diana Kuczek ISMM , odpowiedzialna za formację wspólnot i osób indywidualnych w „Faustinum”, redaktor naczelny „Orędzia Miłosierdzia”. Rekolekcje organizuje Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, więcej informacji na stronie: faustinum.pl
W dniach 10-14 lipca w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla członków i wolontariuszy stowarzyszenia „Fustinum”. Ich tematem będzie ufność wobec Boga, jej właściwe rozumienie i przeszkody. Poprowadzą je: ks. dr hab. Stanisław Witkowski MS, biblista, rekolekcjonista, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, oraz siostry z rekolekcyjnej wspólnoty Zgromadzenia matki Bożej Miłosierdzia: s. M. Emanuela Gemza ISMM, przewodnicząca Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” i s. M. Diana Kuczek ISMM, odpowiedzialna za formację wspólnot i osób indywidualnych w „Faustinum”, redaktor naczelny „Orędzia Miłosierdzia”. Rekolekcje organizuje Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, więcej informacji na stronie: faustinum.pl
Pewien znawca Prawa wystąpił i zapytał Go podchwytliwie: „Nauczycielu, co powinienem czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?”. On mu rzekł: „Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?”. On odpowiedział: «Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą, cała swoją mocą i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego». Powiedział mu: „Odpowiedziałeś poprawnie. Czyń tak, a będziesz żył”. On zaś, chcąc siebie usprawiedliwić, zapytał Jezusa: „A kto jest moim bliźnim?”. Jezus, nawiązując do tego, powiedział: „Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce bandytów. Oni go obrabowali, pobili i zostawiając ledwie żywego, odeszli. Przypadkiem schodził tą drogą pewien kapłan. Gdy go zobaczył, ominął z daleka. Podobnie i lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, ominął go z daleka. Pewien zaś Samarytanin, będąc w drodze, przechodził obok niego. A gdy go ujrzał, ulitował się. Podszedł i opatrzył jego rany, zalewając je oliwą i winem. Potem wsadził go na swoje juczne zwierzę, zawiózł do gospody i opiekował się nim. Nazajutrz wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i powiedział: «Opiekuj się nim, a jeśli wydasz więcej, oddam ci, gdy będę wracał». Jak sądzisz, który z tych trzech okazał się bliźnim napadniętego przez bandytów?”. On odpowiedział: „Ten, który okazał mu miłosierdzie”. Jezus powiedział do niego: „Idź i ty czyń podobnie” (Łk 10, 25-37).
Z „Dzienniczka” św. Faustyny
Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu (Dz. 742).
6 lipca br. przypada 144. rocznica śmierci matki Teresy Ewy z książąt Sułkowskich hrabiny Potockiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Czyż to mała rzecz jedną duszę zbawić – pisała. Ta myśl przyświecała jej życiu i dziełu, które założyła dla ratowania kobiet i dziewcząt potrzebujących głębokiej odnowy moralnej (magdaleny). Zgromadzenie przez nią założone dało Kościołowi i światu św. Siostrę Faustynę, apostołkę Bożego Miłosierdzia, którą uznało za swą duchową współzałożycielkę. Matka Teresa Potocka zmarła w pałacu w Wilanowie. Jej doczesne szczątki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia na Powązkach w Warszawie. Nie nazywajmy jej świętą, gdyż tylko Kościół ma prawo nadać ten tytuł – mówił w mowie pogrzebowej ks. Zygmunt Golian, jej kierownik duchowy – Jednakże niech nasze starania w pracy, za którą gotowa była oddać życie, dowiodą jej świętości. Więcej informacji o życiu i dziele matki Teresy Potockiej.
W dniach 4-6 lipca w Turynie odbywa się kolejny zjazd członków i wolontariuszy Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” z Włoch pod hasłem: „W twoim miłosierdziu jest nadzieja”. Weźmie w nim udział s. Emanuela Gemza, przewodnicząca stowarzyszenia „Faustinum” w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, oraz s. Wincenta Mąka z rzymskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.