Ktoś z tłumu odezwał się do Niego: „Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną spadkiem”. Lecz On mu odpowiedział: „Człowieku, któż Mnie ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?”. Powiedział też do nich: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo życie nie polega na gromadzeniu bogactwa ani nie zależy od tego, co się posiada”. I opowiedział im przypowieść: „Pewnemu bogatemu człowiekowi obficie obrodziła ziemia. Zastanawiał się: «Co mam zrobić, skoro nie mam już gdzie gromadzić plonów?». W końcu postanowił: «Zrobię tak: zburzę moje spichlerze i zbuduję większe. Tam wszystko zgromadzę: zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, starczą ci na długie lata; odpoczywaj, jedz, pij i baw się!». Tymczasem Bóg powiedział do niego: «Głupcze, tej nocy życie ci będzie odebrane. Komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?». Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem (Łk 12, 13-21).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób, nie dostąpi miłosierdzia Mojego w dzień sądu, a gdyby dusze umiały gromadzić sobie skarby wieczne – nie byłyby sądzone, uprzedzając sądy Moje miłosierdziem (Dz. 1317).

1 sierpnia przypada 100. rocznica wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej znanej w całym świecie pod imieniem zakonnym św. Siostry Faustyny. Mimo wyraźnej wskazówki Jezusa, że ma jechać do Warszawy, by wstąpić do klasztoru i rozpocząć życie zakonne, jej droga realizacji powołania wcale nie była łatwa. Jak napisała w swym „Dzienniczku”, pukała do wielu klasztorów, ale nigdzie jej nie przyjęto. Dopiero w klasztorze przy ul. Żytniej w Warszawie otrzymała zgodę na wstąpienie, ale jeszcze przez rok pracowała jako pomoc domowa, by zarobić sobie na skromną wyprawkę. Ostatecznie 1 sierpnia 1925 przekroczyła progi klauzury, a w „Dzienniczku” napisała: „Czułam się niezmiernie szczęśliwa, zdawało mi się, że wstąpiłam w życie rajskie. Jedna się wyrywała z serca mojego modlitwa dziękczynna” (Dz. 17). W wielu klasztorach Zgromadzenia spędziła 13 lat wypełniając proste obowiązki, a przy tym prowadziła bardzo głębokie życie duchowe. Jezus powierzył jej misję proroka, którego zadaniem było przypomnieć światu biblijną prawdę o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka i wzywać do głoszenia jej świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą.

1 sierpnia 2025 roku przypada setna rocznica wstąpienia św. Faustyny do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Z tej okazji w warszawskim klasztorze i Sanktuarium św. Faustyny przy ul. Żytniej odbędą się centralne obchody tego historycznego wydarzenia. Uroczystej Eucharystii przewodniczyć będzie metropolita warszawski abp Adrian Galbas, a w  programie obchodów ponad to monodram oparty na „Dzienniczku” św. Faustyny zatytułowany „Sekretarka Bożego Miłosierdzia” w wykonaniu Barbary Misiun, zwiedzanie muzeum w podziemiach klasztoru, konferencje oraz nocne czuwanie w dawnej kaplicy Zgromadzenia, a dziś parafii i Sanktuarium św. Faustyny.

W tej centralnej uroczystości w Roku św. Siostry Faustyny wezmą udział nie tylko siostry z wielu klasztorów Zgromadzenia, ale także członkowie i wolontariusze stowarzyszenia „Faustinum”, przyjaciele, współpracownicy i dobroczyńcy Zgromadzenia.

Wstąpienie do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej – św. Siostry Faustyny –  tak wspominała m. Michaela Moraczewska, która wówczas jako przełożona klasztoru w Warszawie przy ul. Żytniej przyjęła ją do Zgromadzenia, a następnie była jej przełożoną generalną.

W czasie gdy byłam przełożoną na Żytniej, dano znać od furty, że przyszła młoda dziewczyna prosić o przyjęcie do Zgromadzenia. Zeszłam więc do rozmównicy i uchyliłam drzwi, lecz owa aspirantka – siedząca w ten sposób, że mnie nie spostrzegła – nie zrobiła na mnie, na pierwszy rzut oka, dodatniego wrażenia ze względu na swój nieco zaniedbany wygląd zewnętrzny. Pomyślałam sobie: ej, to nie dla nas! I zamknęłam po cichu drzwi z powrotem z zamiarem wysłania innej jakiej siostry z odmowną odpowiedzią.

W tej chwili przyszła mi jednak refleksja, że będzie więcej zgodne z miłością bliźniego zadać tej dziewczynce kilka pobieżnych pytań i dopiero potem ją pożegnać. Wróciłam więc do rozmównicy i rozpoczęłam rozmowę. Wtedy zaraz zauważyłam, że kandydatka bardzo zyskuje z bliska, że ma miły uśmiech, sympatyczny wyraz twarzy, dużo prostoty, szczerości i rozsądku w wyrażaniu się. Zmieniłam więc wkrótce zdanie i nabrałam ochoty przyjęcia jej. Główną trudność stanowiło ubóstwo Helenki Kowalskiej, nie mówiąc o posagu, od którego łatwo Stolica Święta daje zwolnienie; nie miała ona żadnej osobistej wyprawy, a my na ten cel żadnego funduszu. Jednak poddałam jej myśl, czy by nie mogła na pewien czas pójść do służby i odłożyć sobie kilkaset złotych na wyprawkę. Przyjęła ten projekt z wielką chęcią i ułożyłyśmy się, że uskładane pieniądze będzie przynosić do furty, do przechowania. I na tym stanęło, pożegnałam ją i wkrótce o wszystkim zapomniałam.

Przejęcie do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Heleny Kowalskiej – św. Siostry Faustyny – tak opisała we wspomnieniu s. Borgia Tichy, która później była jej przełożoną w domu wileńskim.

Fragmenty z życia s. M. Faustyny Kowalskiej, jakie mi się w pamięci odtwarzają, a sięgają momentu jej wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Doskonale pamiętam chwilę – a było to w Warszawie na Żytniej 3/9 – w 1924 roku, kiedy pewnego dnia w czasie południowej rekreacji weszła do sali zebrań ówczesna furtianka, śp. s. Klara Himmer, zaanonsowała matce generalnej Leonardzie Cieleckiej „nowe powołanie”. W odpowiedzi na co Matka Generalna z miejsca wydelegowała śp. m. Małgorzatę do furty w celu zbadania takowego. Po krótkiej chwili wróciła m. Małgorzata, zdając głośno sprawę, że „nic nadzwyczajnego”. – „Niepozorna, wiek troszkę spóźniony, dosyć wątłej kompleksji, służąca, z zawodu kucharka, a przy tym nie posiadająca nie tylko posagu, ale nawet najskromniejszej wyprawki”. Ponieważ m. Cielecka specjalnie niezbyt entuzjastycznie odnosiła się do powołań rekrutujących się z tej sfery, z miejsca chciała odmówić. Obecna na rekreacji przełożona domu warszawskiego m. Michaela zwróciła się z tym, czy by nie mogła osobiście to powołanie zobaczyć. Na co uzyskała bardzo chętną zgodę.

Po dłuższej chwili wróciwszy z rozmównicy m. Michaela oświadczyła, że mimo wymienionych braków osoba kandydatki zrobiła na Matce bardzo dobre wrażenie, przeto proponuje, by jej kategorycznie nie odmawiać, a postawić warunki, po dotrzymaniu których mogłaby ponownie prosić o przyjęcie, oznaczając przy tym dokładny termin.

W rok po tym, wyjątkowo punktualnie, zgłosiła się Helenka Kowalska u furty, ponawiając swą prośbę. Tym razem nie odmówiono. Od razu pozostała na Żytniej w charakterze aspirantki.

31 lipca w kalendarzu liturgicznym jest wspomnienie św. Ignacego Loyoli, założyciela Towarzystwa Jezusowego i jednego z patronów Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które w swej historii korzystało z duchowości ignacjańskiej. Święta Siostra Faustyna w swym „Dzienniczku” dwa razy wspomina tego Świętego, gdy pisze o jego radach przy zachowaniu ślubu posłuszeństwa oraz o wizji, którą miała w 1935 roku: „Dzień św. Ignacego. Modliłam się gorąco do tego Świętego, robiąc mu wyrzuty, jak może patrzeć na mnie, a nie przyjść mi z pomocą w tak ważnych sprawach, to jest w spełnieniu woli Bożej. Mówiłam do tego Świętego: Ty, Patronie nasz, któryś był zapalony żarem miłości i gorliwości o większą chwałę Bożą, proszę cię pokornie, dopomóż mi w spełnieniu zamiarów Bożych. Było to w czasie Mszy świętej. – Wtem ujrzałam, po lewej stronie ołtarza św. Ignacego z dużą księgą w ręku, który mi rzekł te słowa: «Córko moja, nie jestem obojętny na sprawę twoją, reguła ta da się zastosować i w tym Zgromadzeniu». Wskazując ręką na księgę, znikł. Ucieszyłam się niezmiernie tym, jak bardzo święci o nas myślą i jak ścisła łączność jest z nimi. O dobroci Boża, jak piękny jest świat wewnętrzny, że już tu na ziemi obcujemy ze świętymi. Cały dzień odczuwałam bliskość tego drogiego mi Patrona.

Osoby z wielu krajów świata, uczestniczące w dziele „Nieustannej Koronki do Miłosierdzia Bożego”, modlą się nie tylko we własnych potrzebach, ale także proszą o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Intencja szczegółowa na lipiec: o bezpieczne wakacje dla wypoczywających, a dla wszystkich o wykorzystanie czasu na duchowe wzrastanie w ufności Bogu i bogactwie miłosierdzia świadczonego ludziom.

Dzieło „Nieustannej Koronki” jest odpowiedzią na prośbę Jezusa, by nieustannie błagać o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Prowadzi je Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na stronie: www.faustyna.pl od 2011 roku. Może w nim uczestniczyć każdy internauta, który wypełni krótki formularz wpisowy i choćby jeden raz zadeklaruje odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował św. Siostrze Faustynie.

Pod takim hasłem w dniach 25-27 lipca br. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje z cyklu „Kobiety w Biblii”. Uczestniczący w rekolekcjach będą poznawać biblijne Anny, co wypełniało ich serce przez te lata, z czym się zmagały i co tak naprawdę sprawiło, że nie straciły nadziei. Szukać będą odpowiedzi na te pytania w kontekście osobistych tęsknot i niewiadomych losu. Mottem do rozważań będą słowa św. Faustyny:  „Ufność swą w Bogu mam, w Jego niezgłębionym miłosierdziu jest wszelka nadzieja moja” (Dz. 681). Rekolekcje poprowadzi biblistka s. Maria Faustyna Ciborowska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.

Jezus modlił się w pewnym miejscu. Kiedy skończył, jeden z Jego uczniów poprosił Go: „Panie, naucz nas modlić się, jak Jan nauczył swoich uczniów”. Wtedy powiedział im: „Gdy się modlicie, mówcie:

Ojcze, niech będzie uświęcone Twoje imię.
Niech przyjdzie Twoje królestwo.
Chleba naszego powszedniego dawaj nam każdego dnia.
I odpuść nam nasze grzechy, gdyż i my darujemy każdemu, kto wobec nas zawinił.
I nie dopuszczaj do nas pokusy”.

Powiedział do nich: „Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy z prośbą: «Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo właśnie mój przyjaciel, będąc w drodze, przybył do mnie, a nie mam mu co podać». A on ze środka odpowie: «Nie sprawiaj mi kłopotu. Drzwi są już zamknięte, a moje dzieci i ja jesteśmy już w łóżku. Nie mogę wstać, żeby ci podać». Mówię wam: Jeśli nawet nie wstanie i nie da mu, dlatego że jest jego przyjacielem, to wstanie z powodu jego natręctwa i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam mówię: Proście, a otrzymacie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a temu, kto puka, będzie otwarte. Czy jest wśród was taki ojciec, który, gdy go syn poprosi o rybę, zamiast ryby poda mu węża? Albo gdy prosi go o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, chociaż źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to tym bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11, 1-13).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

O Boże wielkiego miłosierdzia, Dobroci nieskończona, oto dziś cała ludzkość woła z otchłani nędzy swojej do miłosierdzia Twego, do litości Twojej, o Boże; a woła potężnym swym głosem nędzy. Boże łaskawy, nie odrzucaj modlitwy wygnańców tej ziemi. O Panie, Dobroci niepojęta, który znasz na wskroś nędzę naszą i wiesz, że o własnych siłach wznieść się do Ciebie nie jesteśmy w stanie – przeto Cię błagamy, uprzedzaj nas łaską swoją i pomnażaj w nas nieustannie miłosierdzie swoje, abyśmy wiernie pełnili wolę Twoją świętą w życiu całym i w śmierci godzinie. Niech nas osłania wszechmoc miłosierdzia Twego przed pociskami nieprzyjaciół naszego zbawienia, abyśmy z ufnością, jak dzieci Twoje, czekali na przyjście Twoje ostateczne, który to dzień Tobie jest tylko wiadomy. I spodziewamy się, że otrzymamy wszystko, co nam jest obiecane przez Jezusa, pomimo całej nędzy naszej, bo Jezus jest ufnością naszą, przez Jego miłosierne Serce przechodzimy jak przez otwartą bramę do nieba (Dz. 1570).

22 lipca w kalendarzu liturgicznym wpisane jest święto św. Marii Magdaleny, która jest patronką dobrej przemiany. Od początku patronuje też Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, szczególnie dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego odrodzenia, wychowaniem których zajmują się siostry. Obrazy i figury świętej znajdują się w wielu klasztorach tego Zgromadzenia. W kaplicy z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny w Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach – jej figura znajduje się w ołtarzu głównym poświęconym patronce Zgromadzenia – Matce Bożej Miłosierdzia.

22 lipca 2025 roku w Narodowym Sanktuarium św. Jana Pawła II  w Waszyngtonie, USA, odbędzie się tradycyjny „Wieczór z Jezusem Miłosiernym”. Poprowadzą go siostry z waszyngtońskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. W programie: Godzina Miłosierdzia i Koronka, adoracja z uwielbieniem Jezusa w Najświętszym Sakramencie i modlitwą wstawienniczą, sakrament spowiedzi oraz konferencja. Siostra Faustia Szaboóva mówić będzie  o o mocy krwi Jezusa na podstawie „Dzienniczka” św. Faustyny.

„Wieczory z Jezusem Miłosiernym” organizowane są dla młodzieży, która chce podążać śladami św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II oraz odkrywać nową jakość życia w przyjaźni z Jezusem Miłosiernym.

10 lipca br. z sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowie Wielkopolskim do stolicy kultu Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach wyruszy XXIII Wielkopolska Piesza Pielgrzymka: „Od Miłosierdzia do Miłosierdzia” pod hasłem: „Ty wiesz, że Cię kocham”. Pielgrzymi będą u celu 21 lipca. Po drodze 16 lipca dołączą do pielgrzymki pątnicy z  Poznańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, którzy przedłużą swój szlak wędrówki do Krakowa-Łagiewnik. Duchowo łączyć się będą w pielgrzymami w modlitwie słuchacze Radia Rodzina diecezji kaliskiej.

11 lipca br. wyrusza XIII Międzynarodowa Piesza Pielgrzymka z Hidasnemeti (Węgry) przez Słowację do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. W ciągu 9 dni pielgrzymi pokonają 275 km trasą przez Koszyce, Radatice, Pečowská Nová Ves, Plavnica. W Polsce pątnicy zatrzymają się w: Piwniczna Zdrój, Stary Sącz, Limanowa, Tymbark, Szczyrzyc i Siepraw. Do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przed łaskami słynący obraz Jezusa Miłosiernego i do grobu św. Faustyny pielgrzymka przybędzie 19 lipca. Pielgrzymkę organizują polscy salwatorianie. Informacje o zapisach i więcej szczegółów na stronie: http://www.pielgrzymka.org/

Po drodze wszedł do jakiejś wioski. Tam przyjęła Go do swego domu pewna kobieta, imieniem Marta. Miała ona siostrę o imieniu Maria. Ta usiadła u stóp Pana i wsłuchiwała się w Jego słowo. Marta natomiast była pochłonięta licznymi posługami. Zatrzymała się więc i powiedziała; „Panie, nic Cię to nie obchodzi, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”. Pan jej odpowiedział: „Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a jedno jest potrzebne. Maria wybrała dobrą część, która nie będzie jej odebrana  (Łk 10, 38-42).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Serce Moje jest przepełnione miłosierdziem wielkim dla dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Oby mogły zrozumieć, że Ja jestem dla nich Ojcem najlepszym, że dla nich wypłynęła z serca Mojego krew i woda, jako z krynicy przepełnionej miłosierdziem; dla nich mieszkam w tabernakulum jako Król miłosierdzia, pragnę obdarzać dusze łaskami, ale [one] nie chcą ich przyjąć. Przynajmniej ty przychodź do Mnie jak najczęściej i bierz te łaski, których oni przyjąć nie chcą, a tym pocieszysz serce Moje. O, jak wielką jest obojętność dusz za tyle dobroci, za tyle dowodów miłości. Serce Moje napawa się samą niewdzięcznością, zapomnieniem od dusz żyjących w świecie; na wszystko mają czas, tylko nie mają czasu na to, aby przyjść do Mnie po łaski (Dz. 367).

16 lipca przypada 159. rocznica śmierci matki Teresy Rondeau, założycielki Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia we Francji (Laval) oraz współzałożycielki Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Urodziła się 6 października 1793 roku w Laval we Francji. Na chrzcie świętym otrzymała imię Teresa Agata. Pod wpływem swego spowiednika o. J. Chanon SJ podjęła pracę z pokutnicami, czyli kobietami, które potrzebowały głębokiej odnowy moralnej i chciały odmienić swoje życie. Aby lepiej się do tego przygotować, w 1818 roku wyjechała do Bordeaux, gdzie m. Teresa de Lamourous prowadziła dom dla pokutnic zwany  „Miłosierdzie“. Po  dwumiesięcznym pobycie  złożyła  prywatne śluby i wróciła do Laval, by zostać fundatorką nowego „Domu Miłosierdzia”, niezależnego od Bordeaux, i z czasem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia we Francji. Z Domu Miłosierdzia w Laval sposób prowadzenia dzieła apostolskiego przejęła m. Teresa Ewa z książąt Sułkowskich hrabina Potocka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia  w  Polsce.  Matka  Teresa Rondeau zmarła  16 lipca  1866  roku i została pochowana w grobowcu usytuowanym w ogrodzie posesji Zgromadzenia w Laval. Zgromadzenie Sióstr  Matki Bożej  Miłosierdzia w Polsce przyznało jej tytuł współzałożycielki. Duchową współzałożycielką Zgromadzenia jest św. Siostra Faustyna Kowalska.

Poda takim hasłem w dniach 10-14 lipca w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla tych, którzy pragną dostrzegać miłosierną miłość Boga w swoim życiu i nieść ją światu. Poprowadzą je: ks. dr hab. Stanisław Witkowski MS
biblista, rekolekcjonista, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, oraz siostry z rekolekcyjnej wspólnoty Zgromadzenia matki Bożej Miłosierdzia: s. M. Emanuela Gemza ISMM, przewodnicząca Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” i s. M. Diana Kuczek ISMM , odpowiedzialna za formację wspólnot i osób indywidualnych w „Faustinum”, redaktor naczelny „Orędzia Miłosierdzia”. Rekolekcje organizuje Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, więcej informacji na stronie: faustinum.pl

W dniach 10-14 lipca w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla członków i wolontariuszy stowarzyszenia „Fustinum”.  Ich tematem będzie ufność wobec Boga, jej właściwe rozumienie i przeszkody. Poprowadzą je: ks. dr hab. Stanisław Witkowski MS, biblista, rekolekcjonista, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, oraz siostry z rekolekcyjnej wspólnoty Zgromadzenia matki Bożej Miłosierdzia: s. M. Emanuela Gemza ISMM, przewodnicząca Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” i s. M. Diana Kuczek ISMM, odpowiedzialna za formację wspólnot i osób indywidualnych w „Faustinum”, redaktor naczelny „Orędzia Miłosierdzia”. Rekolekcje organizuje Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, więcej informacji na stronie: faustinum.pl

Pewien znawca Prawa wystąpił i zapytał Go podchwytliwie: „Nauczycielu, co powinienem czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?”. On mu rzekł: „Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?”. On odpowiedział: «Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą, cała swoją mocą i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego». Powiedział mu: „Odpowiedziałeś poprawnie. Czyń tak, a będziesz żył”.  On zaś, chcąc siebie usprawiedliwić, zapytał Jezusa: „A kto jest moim bliźnim?”. Jezus, nawiązując do tego, powiedział: „Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce bandytów. Oni go obrabowali, pobili i zostawiając ledwie żywego, odeszli. Przypadkiem schodził tą drogą pewien kapłan. Gdy go zobaczył, ominął z daleka. Podobnie i lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, ominął go z daleka. Pewien zaś Samarytanin, będąc w drodze, przechodził obok niego. A gdy go ujrzał, ulitował się. Podszedł i opatrzył jego rany, zalewając je oliwą i winem. Potem wsadził go na swoje juczne zwierzę, zawiózł do gospody i opiekował się nim. Nazajutrz wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i powiedział: «Opiekuj się nim, a jeśli wydasz więcej, oddam ci, gdy będę wracał». Jak sądzisz, który z tych trzech okazał się bliźnim napadniętego przez bandytów?”. On odpowiedział: „Ten, który okazał mu miłosierdzie”. Jezus powiedział do niego: „Idź i ty czyń podobnie” (Łk 10, 25-37).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu (Dz. 742).

6 lipca br. przypada 144. rocznica śmierci matki Teresy Ewy z książąt Sułkowskich hrabiny Potockiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Czyż to mała rzecz jedną duszę zbawić – pisała. Ta myśl przyświecała jej życiu i dziełu, które założyła dla ratowania kobiet i dziewcząt potrzebujących głębokiej odnowy moralnej (magdaleny). Zgromadzenie przez nią założone dało Kościołowi i światu św. Siostrę Faustynę, apostołkę Bożego Miłosierdzia, którą uznało za swą duchową współzałożycielkę. Matka Teresa Potocka zmarła w pałacu w Wilanowie. Jej doczesne szczątki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia na Powązkach w Warszawie. Nie nazywajmy jej świętą, gdyż tylko Kościół ma prawo nadać ten tytuł – mówił w mowie pogrzebowej ks. Zygmunt Golian, jej kierownik duchowy – Jednakże niech nasze starania w pracy, za którą gotowa była oddać życie, dowiodą jej świętości. Więcej informacji o życiu i dziele matki Teresy Potockiej.

W dniach 4-6 lipca w Turynie odbywa się kolejny zjazd członków i wolontariuszy Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” z Włoch pod hasłem: „W twoim miłosierdziu jest nadzieja”. Weźmie w nim udział s. Emanuela Gemza, przewodnicząca stowarzyszenia „Faustinum” w Sanktuarium  Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, oraz s. Wincenta Mąka z rzymskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.

Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. Mówił do nich: „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało robotników. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. Nie noście sakiewki ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli jest tam człowiek godny pokoju, spocznie na nim wasz pokój; a jeśli nie, wróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają. Bo kto pracuje, ma prawo do zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą. Uzdrawiajcie tam chorych i mówicie im: «Nadchodzi już do was królestwo Boże». Gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i nie przyjmą was, wychodząc na jego ulice, powiedzcie: «Strząsamy wam nawet proch z waszego miasta, który nam przylgnął do nóg. Wiedzcie jednak, że nadchodzi już królestwo Boże». Mówię wam, że w owym dniu lżej będzie Sodomie niż temu miastu”.

Siedemdziesięciu dwóch powróciło, mówiąc z radością: „Panie, na Twoje imię nawet demony nam się poddają”. Wtedy powiedział do nich: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze nieprzyjaciela. Nic wam nie zaszkodzi. Lecz nie cieszcie się z tego, że duchy się wam poddają, ale cieszcie się raczej z tego, że wasze imiona są zapisane w niebie” (Łk 10, 1-12. 17-20).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Pragnę się wysilać, pracować, wyniszczać za dzieło nasze ratowania dusz nieśmiertelnych. Mniejsza o to, jeżeli te wysiłki skrócą moje życie, przecież ono już do mnie nie należy, ale jest własnością Zgromadzenia. Pragnę być pożyteczna całemu Kościołowi przez wierność Zgromadzeniu (Dz. 194).

Pod takim hasłem w dniach 27-29 czerwca w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla kobiet w cyklu „Z Faustyną w codzienności”. Mottem dla tych duchowych ćwiczeń będą słowa z „Dzienniczka” św. Faustyny”:  „Pod Jego miłosnym spojrzeniem dusza moja nabiera mocy i siły, świadomości, że kocha i jest szczególnie kochana, wie, że Potężny ją broni” (Dz. 815). Rekolekcje poprowadzi s. Gaudia Skass z krakowskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, pełniąca funkcje rzecznika. Więcej informacji na stronie: www.faustinum.pl

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»  A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie» (Mt 16, 13-19).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Dziś zapraszam Jezusa do serca, jak miłość. Ty jesteś samą miłością. Całe niebo od Ciebie się zapala i napełnia się miłością. A więc pożąda Cię dusza moja, jak żąda kwiat słońca. Jezu, przyjdź śpiesznie do mojego serca, bo widzisz – jak kwiat rwie się ku słońcu, tak serce moje ku Tobie. Rozchylam kielich swego serca na przyjęcie Twojej miłości (Dz. 1808).

Osoby z wielu krajów świata, uczestniczące w dziele „Nieustannej Koronki do Miłosierdzia Bożego”, modlą się nie tylko we własnych potrzebach, ale także proszą o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Intencja szczegółowa na czerwiec: o ochronę dzieci przed demoralizacją i potrzebne łaski dla młodzieży, aby nie ulegała pokusie łatwego szczęścia, ale w swym życiu dokonywała wyborów zgodnie z ewangelicznymi wartościami.

Dzieło „Nieustannej Koronki” jest odpowiedzią na prośbę Jezusa, by nieustannie błagać o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Prowadzi je Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na stronie: www.faustyna.pl od 2011 roku. Może w nim uczestniczyć każdy internauta, który wypełni krótki formularz wpisowy i choćby jeden raz zadeklaruje odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował św. Siostrze Faustynie.

Tradycyjnie w czerwcu w kościołach w Polsce w czasie wieczornych nabożeństw śpiewana jest Litania do Serca Pana Jezusa. Tak jest również w kaplicach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach, w kaplicy z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Siostry Faustyny, nabożeństwa czerwcowe są odprawiane codziennie o 19:00, a w niedziele i święta o 18:30.

W sobotę, 28 czerwca bieżącego roku, w klasztorze dominikanów w Zwoleniu odbędzie się trzeci zjazd członków i wolontariuszy Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia Faustínum z Czech i Słowacji. Hasło spotkania: „Miłosierdzie – czy w życiu jest coś więcej?”. W programie: konferencje, dzielenie się doświadczeniem miłosierdzia Bożego i apostolstwem, Eucharystia, świadectwa i adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Spotkanie zakończy modlitwa w Godzinie Miłosierdzia i Koronka do Miłosierdzia Bożego.

22 czerwca br. w Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki i Królowej Rodzin s. Anna Maria i s Norberta z Sanktuaryjnej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach dzielić się będą orędziem Miłosierdzia i duchowym dziedzictwem św. Siostry Faustyny, zapisanym w jej „Dzienniczku”.

22 czerwca br. w kościele Matki Bożej Ostrobramskiej w Chrzanowie s. Tobiana i s Maksyma z Sanktuaryjnej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach dzielić się będą orędziem Miłosierdzia i duchowym dziedzictwem św. Siostry Faustyny, zapisanym w jej „Dzienniczku” z wiernymi tej parafii na niedzielnych Mszach św.

Kiedy pewnego razu Jezus modlił się na osobności, a uczniowie byli razem z Nim, zapytał ich: „Co mówią tłumy? Kim według nich jestem?”. Oni odpowiedzieli: „Mówią, że jesteś Janem Chrzcicielem, inni – że Eliaszem, jeszcze inni – że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał”. Zapytał ich: „A według was, kim jestem?”. Wtedy Piotr odpowiedział: „Chrystusem Bożym”. Wówczas stanowczo im nakazał, aby nikomu tego nie mówili. Potem powiedział: „Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć, będzie odrzucony przez starszych, wyższych kapłanów i nauczycieli Pisma, zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”. Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa” (Łk 9, 18-24).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Cóż ja jestem, a cóż Ty, o Panie, Królu chwały – chwały nieśmiertelnej. O serce moje, czy ty zdajesz sobie z tego sprawę, kto dziś przychodzi do ciebie? – Tak, wiem o tym, ale dziwnie pojąć tego nie mogę. O, ale gdyby to tylko król, ale to Król królów, Pan panujących. Przed Nim drży wszelka potęga i władza. On dziś przychodzi do mojego serca. Jednak słyszę, że się zbliża, wychodzę na Jego spotkanie i zapraszam. Kiedy wszedł do mieszkania serca mego, dusza moja przejęła się tak wielkim uszanowaniem, że z przerażenia zemdlała, upadając do Jego stóp. Jezus podaje jej swą dłoń i pozwala łaskawie zasiąść obok siebie. – Uspokaja ją: Widzisz, opuściłem tron nieba, aby się z tobą połączyć. To, co widzisz, jest rąbek dopiero, a już dusza twoja omdlewa z miłości, lecz jak się serce twoje zdumieje, gdy Mnie ujrzysz w całej chwale! Lecz chcę ci powiedzieć, że to życie wiekuiste musi się już tu na ziemi zapoczątkować przez Komunię świętą. Każda Komunia święta czyni cię zdolniejszą do obcowania przez całą wieczność z Bogiem (Dz. 1810).

21 czerwca br. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędzie się ostatnie przed wakacjami spotkanie formacyjne  krakowskiej wspólnoty „Faustinum”. W programie:

13.30 – Modlitwa różańcowa – sala „Faustinum”
14.10 – Konferencje:
14.10 – II etap: ABC życia duchowego – s. Maria Faustyna Ciborowska ISMM – sala „Faustinum”
14.10 – I etap: cykl biblijny – s. M. Emanuela Gemza  ISMM – Kaplica Męki Pańskiej
14.40 – Czas na osobistą modlitwę i refleksję – Kaplica Męki Pańskiej
15.00 – Modlitwa w Godzinie Miłosierdzia – Kaplica Męki Pańskiej
15.30 – Eucharystia – Kaplica Męki Pańskiej
16.30 – Spotkanie integracyjne – ogród

Stowarzyszenie „Faustinum”, erygowane w 1996 roku przez metropolitę krakowskiego kard. Franciszka Macharskiego jako dzieło apostolskie Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zrzesza kapłanów, osoby konsekrowane i świeckie z prawie 90 krajów świata, które za przykładem św. Siostry Faustyny pragną świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą uczestniczyć w Jezusowej misji głoszenia światu orędzia Miłosierdzia. Głównym zadaniem „Faustinum” jest formacja apostołów Bożego Miłosierdzia, którą siostry prowadzą w kilku językach. Więcej informacji na stronie: www.faustinum.pl